Ceyda havaalanından iner, o sırada annesi ile konuşur ve geldiğini söyler. Bunlar olurken o sırada taksi gelir, tam taksiye binecekken adam telefonla konuşuyordur. Ceyda o adama seslenir:

_ Beyefendi! Bu taksiyi ben tuttum, acelem var. İşyerine gitmem gerek.

Adam( Emre ):_ Bavulla mı?

Ceyda:_ Evet. Acelem var, ne olmuş yani?

Tabi bunlar aralarında tartışırken taksici " hadi ikinizde binin " demiş. Nereye gideceklerini söylemişler, ikisininde gideceği yer aynı yermiş. Bir süre sonra şirkete gelmişler. Tam Ceyda cüzdanını çıkaracakken Emre araya girmiş:

_ Hanımefendinin ücretini benden alın.

Ceyda:_ Teşekkür ederim ama ben öderdim beyefendi. Neyse borcum olsun sonra öderim.

Taksiden inmişler kapıda İrfan bey varmış. Hemen Emre'ye söylemiş:

_ Sana bahsettiğim kız Ceyda. Şirketinde beni temsil edecek kişi.

Emre küçümseyici ifade ile:

_ Bu mu şirketimde seni temsil edecek kişi. Üzgünüm ama daha iyisini bulabilirdin. Biraz kaba açıkçası, şirkete pek uyum sağlayabileceğini zannetmem.

Ceyda şaşkın bir ifade ile:

_ Ben sizin gibi burnu büyük, ön yargılı, bencil, kendini beğernmiş biriyle çalışmaya meraklı değilim zaten.

Ceyda sinirli ve tripli bir ifade ile bavulunu alır ve şirketten çıkar. İrfan bey, Ceyda'nın arkasından koşturur ve seslenir:

_ Durun, bekleyin Ceyda hanım.

Ceyda sinirli bir ifade ile:

_ Ne İrfan bey ne? Affedersiniz, sinirlerim bozuldu da biraz ne diyecektiniz?

İrfan bey:_ Bak Ceyda seni anlıyorum. Emre benim, hem dostum hemde iş ortağım. Lise ve üniversitede birlikteydik. Biraz böyle huyları olur. Onu ikna etmem için zaman ver olur mu? Peki senin kalabileceğın bir yer var mı, yoksa otel ayarlayabilirim.

Ceyda:_ Gerek yok İrfan bey, teşekkür ederim. Burada yaşayan bir arkadaşım var adı Jovanka. Onun yanında kalacağım.

İrfan bey:_ Taksi çağırmama gerek var mı?

Ceyda:_ Hayır, teşekkür ederim. Gerek yok.

İrfan bey:_ O zaman görüşürüz, ikna ettikten sonra ben sana haber veririm.

İrfan bey oradan uzaklaşır ve Ceyda hazır gelmişken tatil yapayım diyerek dolaşmaya başlar. Bir süre sonra arkadaşını arar:

_ Jovanka, benim Ceyda ben geldim. Taş köprünün o taraflardayım, beni alır mısın?

Jovanka:_ Tamam geliyorum.

Bir süre sonra Jovanka gelir. Ceyda ile kucaklaşırlar. Ceyda'nın üzgün olduğunu görür:

_ Canım arkadaşım, ne oldu sana?

Ceyda konuyu anlatır ve en sonunda Jovanka şunu söyler:

_ Emre bey, yakışıklımıydı bari?

Ceyda:_ Jovanka, kaşınıyorsun ama.

Jovanka:_ Tamam ya. Sakin ol.

Bir kaç dk sonra eve varırlar. Ceyda'yı, Jovanka'nın annesi ve babası karşılar. Zamanında Jovanka, üniversite için Türkiye'ye geldiğinde Ceyda çok yardımcı olmuş, o günden beride Ceyda'yı ve ailesini çok severlermiş.

Ceyda:_ Marco amca, Maria teyze nasılsınız?

Maria teyze:_ iyiyiz kızım. Sen nasılsın, ailen nasıl?

Ceyda:_ Bende iyiyim, onlarda iyiler selamları var.

Maria teyze:_ Bak Ceydacım, ben senin odanı hazırladım. Yat, dinlen sonra bolca konuşuruz zaten.

Ceyda:_ Teşekkür ederim.

Ceyda odasına gider dinlenir...