Yemekte Emre'nin annesi Ceyda'ya bazı sorular sorar:

_ Kızım kendinden bahseder misin?

Ceyda kendinden biraz bahseder, ailesini de anlatır. Sohbetleri devam ettikçe Emre'nin ailesi, Ceyda'ya daha çok ısınır. Annesi Emre'nin küçüklüğünde yaşadığı güzel şeylerden bahseder. Anlattıkça Emre'de haliyle biraz utanır. Ceyda'nın hoşuna gider. Tanıttıkça annesi anlattıkça Ceyda, Emre'yi yanlış tanıdığını anlar. Emre'nin burnu büyük, bencil birisi değil aksine mütavazi, neşeli, iyi niyetli bir adam olduğunu anlar. Günün sonunda Ceyda geç olduğunu ve kalkması gerektiğini söyler. Emre'nin annesi, Ceyda'ya nerede kaldığını sorar. Ceyda'da arkadaşında kaldığını söyler. Emre'nin annesi duruma müdahil olur ve şunu söyler:

_ Olur mu öyle kızım, arkadaşının evinde gel Emre'de kal. Oğlum yaşadığın ev büyük değil mi zaten? Ver sevgiline bir odayı yaşasın bizle.

Ceyda:_ Emin misin, teyzecim?

Emre'nin annesi:

_ Eminim kızım. Yarın birlikte yaparız kahvaltıyı hadi.

Emre, Ceyda'ya dönerek sesizce:

_ Ne olur dayan birkaç gün.

Ceyda kabul eder. Doğruca Jovanka'nın evine doğru giderler. Emre, Ceyda'yı aşağıda bekler. Ceyda bavulunu toplarken Jovanka'ya neler olduğunu anlatır. Bavulunu alır ve çıkar. Emre'nin evine doğru giderler. Ceyda, Emre'nin gösterdiği odaya yerleşir.

Ertesi sabah güneşli bir havanın esintisi ile uyanan Ceyda, aşağı iner. Aşağıda Emre'nin annesi vardır. Ceyda'ya yardım etmesi için seslenir ve Ceyda'da yardım eder. O sırada Emre uyanmış, üstünü değiştirmiş, "herkese günaydın" der. Emre ve Ceyda'nın acelesi ve yetismesi gereken toplantıları vardır. Ceyda hemen yukarı çıkar hızlı bir şekilde giyinir. Bir lokma bile yemeden çıkarlar. Emre yolda giderken hem kendine hem Ceyda'ya atıştırmalık bir şeyler almıştır. İş yerine geldiklerinde asıl oldukları hallerine geri dönerler. Her ne kadar dönseler bile her şey aynı değildir.

Aradan birkaç gün geçer. Emre'ye iş yerinde telefon gelir, arayan annesidir. Babasının kalp krizi geçirdiğini ve hastanede olduklarını söyler. Emre apar topar işlerini bırakır tam çıkacakken Ceyda ne olduğunu sorar. Emre durumu anlatır ve hastaneye giderler.

Hastaneye geldiklerinde, Emre annesine durumu sorar. Annesi durumun iyi olduğunu söyler. Babasının Ceyda'yı ve Emre'yi görmek istediğini söyler. Emre, Ceyda ile birlikte babasının yanına gider.

Emre'nin babası, oğlunu ve Ceyda'yı gördüğünde çok mutlu olur. Bir süre sohbet ettikten sonra Ceyda yanlarından ayrılır ama içinde bir hoşnutsuzluk vardır. Bir süre sonra Emre yanına gelir ve sorar:

_ Ne oldu Ceyda huzursuz görünüyorsun?

Ceyda:_ Ben artık bu oyuna devam etmek istemiyorum. Yaptığımız şeye bak. Sen ailene yalan söyledin, beni de yalanına âlet ettin. Artık istemiyorum.

Emre açıklama yaparken, Ceyda ile tartışırken, Emre'nin annesi bütün her şeyi duyar. Tartıştıktan sonra yanlarına bakarlar.

Emre'nin annesi:

_ Oğlum, sen böyle bir şeyi nasıl yaparsın? Dua edin ki hastanedeyiz. Ayrıca baban hasta, Emre ister inan yada inanmayın bu oyuna devam etmek zorundasınız baban için.

Ceyda'da, Emre'de bu oyuna devam ederler. Bir süre sonra eve dönmüşlerdir. Emre, babasını yatırmış içeri dönmüştür. Ceyda ve Emre annesinin yanında normal davranıyorlardır. Her ne kadar normal davransalar bile Emre ve Ceyda birbirlerine karşı bir şeyler hissetmeye başlamışlardır...