● Bu hikâye nerede başlıyor ? ■" Bir adamın dağların sessizliğinde susmayı öğrenmesiyle, bir kadının denizin kollarında nefes almayı hatırlamasıyla…" ● Peki, onlar birbirini tanıyor mu ? ■ "Hayır, tanımıyorlar. Aynı gökyüzünün altında, farklı ufuklarda yaşıyorlar. Biri silah seslerine alışkın, diğeri dalga seslerine." ● Adam kim ? ■ “Dağlara sığınmış bir asker. Savaşmayı görev sanmış, durursa çökeceğini bilen biri. Sessizliği bir zırh gibi taşıyor.” ● Kadın kim ? ■ “Savaşmaktan yorulmuş, ama yenilmeyi reddeden bir kadın. Ayakta durmayı öğrenmiş, düşmeyi ise hiç unutmamış.” ● Bu bir aşk hikâyesi mi ? ■ Belki. Belki sadece iki yabancının aynı karanlıkta yan yana durma cesareti. Belki aşk, belki direnç… Belki ikisi de.” ● Onları ne bekliyor ? ■ “Geçmiş. Hiç susmayan bir geçmiş. Ve her adımda biraz daha ağırlaşan seçimler.” ● Sonu nasıl ? ■ “Sonu yok demek daha doğru olur. Çünkü bazı hikâyeler bitmez, sadece iz bırakır.” ● Bu hikâye okunur mu ? ■ “Eğer kusursuz kahramanlar arıyorsan, hayır. Ama karanlıkta kalan insanların nasıl ayakta durduğunu merak ediyorsan… bu hikâye seni yarım bırakmaz.”