Yine bir gün her zaman ki gibi sabah kalkıp okula giderken otobüsü bekliyordum ve bir anda bir soğukluk fark ettim. Elim ayağım titriyor ellerim buz gibi servis hala gelmiyordu. Cebimdede 10 TL para vardı. Ve o parayı acaba harcasam mı? Harcamasam mı? Diye düşünüyordum. O zamanlar Erzurumdaydım. Biliyorsunuz Erzurum soğuk oluyor biraz. Soğukta ne yaptım ne ettim bir türlü ısınamadım. Bir anda durdum sağıma soluma baktım. Ve bir tane otobüs geldi otobüse bindim. Servisçi beni aradı. -Mesut nerdesin? Bir anda durdum ne diyeceğimi bilmiyordum dilim tutuldu. Ve ardından servisçi yine bağırdı. -kime söylüyorum? Bende -Abi neden hep geç geliyorsun soğuktan dondum. Elim ayağım titriyor dedim. Servisçi bana güldü. Dedi`ki -Yollar buz tutmuş gelemedim yavaş geldim. Tabikide her servisçi aynı yalanı söyler. Otobüs ile okula gittim. Okul arkadaşlarım bana güldüler ben de dedim ki -Nesen gülüyorsunuz? Baktım hala gülüyorlar kendileri çok bilmiş sanki. Beni çok dışlıyorlardı. Ama gerçekte çok seviyorlardı. Belkide belli etmek istemiyorlardı. Bunun ben farkındaydım zaten. Ve hırs ettim. Çalışıp didindim. Sonra sınava girdim ve memurluğu kazandım. Hiçte bile pessetmedim sürekli kendimi verdim. Ve hayatın ışığını gördüm. Çünkü biliyordum ki böyle olacağını...