Her sabah,evet neredeyse her sabah saat sekizi beş kala dükkanın önünde belirirdi bu kara gölge. Uzun boylu,sert bakışlı ve sessiz bir ruhtu. Sadece siyah güller alır ve parasını tezgâha bırakıp,tek bir kelime etmeden çıkıp giderdi. İki hafta öncesine kadar bir ismi bile yoktu aslında. Şimdilerde ise onun gölgesini veya suskun cüsseli vücudunu dükkanın önünde görsem,Siyah Gül Adamı diye geçirirdim içimden. Evet,ona bu ismi takmıştım sessiz ve suskun olan Siyah Gül Adamı.