Silahın namlusunu göğüs kafesime yaslarken bir an bile düşünmedim. Sevdiğim kadın yerde kanlar içinde yatıyordu ve sebebi bendim. Gözlerimde birikmiş yaşlar bir bir akarken, bir hıçkırık koptu dudaklarımdan. Annemin ölüm yıl dönümünde nasıl kendi kadınımı yok etmeyi başarmıştım? Tetiği çektiğimde tek bir an düşünmedim. Bedenin acı ile kasılırken tek düşündüğüm parlamayı yitirmiş olan yıldızımdı. O sönük kaldıktan sonra benim Kuzey olmamın hiç bir anlamı yoktu. O karanlıktan korkardı, o mezarsa çok karanlıktı..