📣HİKAYEDE TETİKLEYİCİ UNSURLAR BULUNMAKTADIR. YETİŞKİN OKUYUCULAR İÇİNDİR. "Bana saçma oyunlar oynama. Benim ile dalga geçmeye çalışma. Ne diye buradasın? Derdin ne anlat." Ellerini çırparak ayaklandı. "Sevgi yuvası yetimhanesini hatırlamıyor musun Vera? Benim karşıma çıkmana sebep olan yer. İkizin ve seni tanıdığım yer. Hatırla eskiyi. Oradan kaçtığımız, sokakta sabahladığımız günleri çok mu çabuk unuttun?" Sinirle ayağa kalktım. Sandalye yere düştü. "Kanıt göster. Bana o olduğunu kanıtla. Sana inanmam için bir sebep ver." Kafasını omzuna yatırdı. "Siz geçmişinize ulaşmak için uğraşan her eli kırıp atıyorsunuz. Bunu biliyorsun." Haklı olduğu için bir yanıt veremedim. "Kanıt istiyorum. Ne olursa olsun bana bir kanıt göster. Yalan olduğunu düşünürsem canını yakarım." Gülüşü daha çok büyüdü tam karşıma geçti. Yüzünü yüzüme eğerek bana daha dikkatli baktı. "Büyüdüğün zaman tekrar karşıma gel Arın. O zaman bana kardeş gibi değil, aşık gibi bakacaksın. O gün ilk öpücüğünü bana vereceksin." Gözlerim faltaşı gibi açıldı. Bir kaç adım geri attım. Oydu. Gerçekten oydu. Yıllarca arayıp bulamadığım kişi şu an tam karşımdaydı. İnanmıştım çünkü bu bizim son konuşmamızdı. Aramızda sır olarak kalan bir konuşmaydı. "Nasıl?" Açtığım mesafeyi bir adımda kapadı. 📣Eğlence amaçlı rastgele yazılmış bir kurgudur. Tamamı ile hayal ürünüdür. Konu eksikleri yazım yanlışları olabilir. 📣Kurgu tamamı ile şahsıma aittir. Çalınma, taklit edilme durumunda yasal yollara başvurulucaktır.