Yaklaşık 15-20 dkdır baygındım. Aldığım bu kötü haberin bünyeme etkisi çok ağır bir şekilde çökmüştü. Babam Poseidon ve Annem Mergen yan yana odamda başımda dikiliyordu. Annem "uyandı" Dedi sevinçle. Babam "iyi misin?" Diye sordu. Cevap vermeye halim olmadığı için başımı aşağı yukarı sallamak ile yetindim. Babam "çok özür dilerim ama buna mecburuz. Anlaşmayı imzaladım bile" Dedi. Yataktan kalkıp babamın önüne geçip "ne anlaşması" Diye sordum. Babam "krallığımız için. Yoksa savaş açıcaklardı." Dedi. öfkeden elimle bir dakika işareti yaptım babama doğru "neyden bahsediyorsun baba sen!? " Dedim tüm öfkeyle. O kadar sesli bağordım ki sarayın arkasında ki ormandaki baykuşların kaçış sesleri duyuldu. 'Özür dilerim kızım"Dedi. Hala özür diliyorum çıldırmak üzereydim. "Lütfen odadan çıkın!" Dedim öfkeyle elimden bir kaza çıkmasını istemedim çünkü. Sözümü dinleyip dışarı çıktılar. Odadan çıkmaları ile birlikte masadaki resim malzemeleri hepsi yere düştü. Gözümden yaş düşmesiyle birlikte ağladığımı fark ettim. Umursamadan odayı dağıtmaya devam ettim. Babam beni düşman krallık taki kralın oğlu ile evlendiriyordu. Bu çok üzücü bir şeydi. Babam ın bana ihanet ettiğini düşündüm. Ve ben doğru düşündüğüme inanıyordum. Hiç beklemediğin bir kişiden ihanet e uğramak böyle birşeymiş demek ki.

###

Sabah olmuştu çuldırırken uyuya kalmışım. Hemen kalkıp üstümü düzeltip yüzümü yıkadım. Aslında bugün düşman krallığa gitmeyi tahmin ediyordum. Dolabımın karşısına geçip elbise seçmeye başladım. Bu sefer pembe tatlı soft bi elbise seçtim. Ayna nın karşısına geçip kendime baktım. Ve makyaj yapmaya başladım. Tam başlamıştım ki kapı hızlıca tıklanmadan açıldı. Gelen yardımcım Hermes di. "Ne oldu?" Diye sordum. Çok panikti. Derin nefes alıp verdikten sonra kendine geldi. Karşıma geçip "anneniz ve babanız kavga ediyor. Tüm krallık sizin Zeus un oğlu Vincent ile evleniceğinizi öğrendi. Ortalık çok karıştı sarayda" Dedi. Stres den etrafımda dönmeye başladım. Durup sakinleştikten sonra, Hermes e dönüp "tamam çıkabilirsin" dedim. Sözümü dinledi. Ne yapacağımı bilmiyordum. Krallık taki yardımcılar duyduysa büyük bir dedikodu yağmurı geliyor demektir. Savaş korkusu başlardı. Hemen bir hışınla odadan çıkıp annem ve babamın odasına doğru ilerledim. Kapıyı tıklamafan açtım ve karşımda kavga ediyorlardı. Gelmeme aldırış etmeden kavgaya devam ettiler. Kapoyı kapatıp "ne oluyo tüm krallık sesinizi duydu" Dedim. Babam karşıma geçip "kızım artık çok geç senin düşman krallığa gitmen lazım. Hemde bugün hemen! " Dedi. Tahminlerim maalesef doğru çıkmıştı. Babam gözlerimin içine baktı ve "sebep ne? " Dedim. Babam "gitmezsen kötü şeyler olur krallık için." Dedi. İnanamıyordum duyduklarıma. Babam krallığa benden çok önem veriyordu. Bende onun gözlerine gözlerimi diktim ve "ne olur? " Diye sordum. Bu sorduğumu beklemiyordu. Ve yere bakıp "savaşı yarın başlata bilirler" Dedi. Başımdan aşağı kaynar sular döküldü. "Kızım krallık için son şans" Dedi. Ve"bu krallık için unutulmaz olucaksın. "Dedi. " Oraya gidersem sizinle görüşe bilecek miyim? "Dedim. Annem yanıma gelip " Bizde bunu tartışıyoruz" dedi. "'Oraya gidersen bizimle görüşmek onların fedakarlığına kalmış bişey' diyim duruyor baban" Dedi annem. "Tamam" Diyebildim sadece. Krallık için bir fedakarlık yapmam lazımdı. Ve yapacaktım. Ve ön yargılı olmamalıydım belki herşey güzel olurdu.

###

Odama girdiğimde yardımcım Hermes in valizimi hazırladığını gördüm. Aldırış etmeden ona yardım ettim. Yaklaşık 20 dakika da hazırladık. Kapım çaldı ve gelen annemdi. "Kızım zaman geldi artık" Dedi. Başımı sallıyarak onayladım. Ayağı kalktım ve sadece yardımcım Hermes ile vedalaşmak istiyordum. Hermes ile vedalaştım. Ve odadan çıkıp merdivene doğru ilerledim. Bu sırada anneö de arkamda geliyordu. Sarayın kapısında beni at arabaları bekliyordu. 3 tane at arabası vardı. 2 tanesi koruma amaçlıydı. O an sadece Hermes ile vedalaşacığımı sanıyordum ama abim Ares ve ailesi ne de sarılmadan edemedim yola çıkmam lazımdı artık. Ortadaki at arabasına bindim.ve yola başladık.

###

1 saatin sonunda saraya vardık ve girişinde beni anlaşmalı evlilik yaptığım Vincent ve ailesi vardı. Sarayın kapısında durup öylece baktım. Artık burası benim evimdi. Kaçmanın kimseye faydası yoktu. Bir an önce kabullenmem benim için daha iyi olurdu ve ailemi unutmam gereliydi. Asla beklemediğin bir kişiden bir ihanet gelince o kişiyi hayatından silmek daha iyi olurdu.

Bölüm sonu