29/11/20 Ankara

Gökalp Demir

"Ayrılalım"

1 saat 20 dakika. En sonunda gözlerimi açıp ayağa kalktım ellerimi cebime koyup evin yolunu tuttum beynimin içinde aynı kelime tekrar ediyordu ya diğer dedikleri? hatırlamıyorum ben burada 1 saat boyunca tek bir kelimeyi düşünürken o hiç düşünmeden sadece ayrılalım deyip gitmişti telefonum çaldığında oflayıp çıkardım Mete'ydi

"Efendim"

"Nerdesin sen"

"Eve gidiyorum" dediğim anda telefonun kapanma sesi geldi. Telefondan gelen bildirimleri umursamadan hızlıca eve gittim ve kendimi yatağa bıraktım cebimden telefonu çıkardım ve rastgele bir müzik açtım.

Sevgilim

"İyiyim" dedin, hep yordun kendini, kim bilir

Seni nasıl üzdüler, hiç bahsetmedi, gözlerin

Çok ağlamış, çaktırmıyo' belli, servetim

Canımı yolda buldum, sana verdim, dert değil

Bilmediğin şeyler var, inan hiç dert değil

Ama gözünün önündeydim, beni gör diye bekledim

Hadi gel döndür beni

Bi' gülüşüne bakar hepsi

Ah, deli sevgilim

Ah, benim dеpresyon güzelim

Hadi gel döndür beni

Bi' gülüşüne bakar hepsi

Ah, deli sevgilim

Ah, benim dеpresyon güzelim

Sevgilim

Sola döndüm, seni gördüm, bozuldu ezberim

Bilsen seni nası' görür, ah, bu çekik gözlerim

Senin için üzdüm dün herkesi, pişman değilim

Aklım fikrim sende, bu doğru, çok özledim

Hadi gel döndür beni

Bi' gülüşüne bakar hepsi

Ah, deli sevgilim

Ah, benim dеpresyon güzelim

Hadi gel döndür beni

Bi' gülüşüne bakar hepsi

Ah, deli sevgilim

Ah, benim dеpresyon güzelim

Hadi gel döndür beni

Bi' gülüşüne bakar hepsi

Ah, deli sevgilim

Ah, benim dеpresyon güzelim

Hadi gel döndür beni

Bi' gülüşüne bakar hepsi

Ah, deli sevgilim

"Hadi gel döndür beni bir gülüşüne bakar hepsi"