Islıkla geçilen sokaklar vardır hani, beynini kurcalamasından korktuğun soruların olduğu, çoğunun cevap istemeyip siteme taptığı.
Öyle bir sokaktan geçiyorum, kaldırım taşlarının arasından filizler yeşeriyor, sen görmüyorsun ben de şaşırmıyorum; benim de münferit çıldırışlarım oluyordu, oradan biliyorum.
Senden sonra kitap okuyorum, ayraç kullanmadan kaldığım yerlere adını yerleştiriyorum
Müzik bir de: iyi geliyor, keşfedilmemiş şarkılar olursa bir de yersiz bir gurur kaplıyor içimi, eskitmeden bırakmıyorum
Sonra fotoğraf çekmeye çalışıyorum, binbir özen binbir titizlikle hiçbir taşı, ağacı yerinden oynatmadan...
Hayat bu ya sevgilim; en büyük mutluluğumsun dediğin ben, en küçük şeylerle mutlu oluyorum.