" Sadece derin sevgisi olanlar , derin acılar hissedebilir." ~Tolstoy~

~~~

" A-ama s-sen nasıl ne zaman?" Diye sordum ona

"Biliyorum gerçekleri biliyorum Zehra Deniz o cinayetin sırrını biliyorum." Dedi

"H-hangi cinayet olayından bahsediyorsun sen?!" Dedim endişeli korkmuş bir sesle

"Sen biliyorsun" dedi yüzü gözü dağılmış vücudu sargılı idi yaralarına pansuman yapılmıştı.

Sanırım hala ağrıyordu çünkü kesik kesik nefesler alıp veriyordu.

"Güneş ailesinin ölümünün sır perdesini arala Zehra arala ki gerçekleri görsünler" dedi

"Yapamam." Dedim

"Yaparsın" dedi

"Hayır hayır yapamam" dedim

~~~

Aradan günler geçmişti o şuan da hastanede tedavi ediliyordu yaraları çok ciddiydi çoğu insan beni tanıdığından ki ailem zaten soylu bir aile idi ama ondan dolayı değildi işlediğim cinayet veyahut suçlardan ve galiba halk arasında

'aile katili ' diye anılıyordum sağolsunlar(!).

Suçlarım her geçen gün artıyordu hatta benim yapmadığım suçların bile bana kaldığı oluyordu ancak bir şekilde yırtıyordum ve içimden bir his bence başka bir zamanda o kadar da kolay olmayacak diyordu çünkü her güzel şeyin bir sonu olduğu gibi bunun da sonu vardı ve sanırım o cinayet perdesi açılacaktı çünkü o rahat durmayacaktı Rojhat hala o olayı eşeliyordu bana inanıp inanmadığından değil de bir soru vardı aklına takılan lakin gelip sormak yerine salak salak işler yapıp başına bela alacaktı seviyordu çünkü bela mıknatısı olmayı seviyordu kardeşim falan olsaydı benden çok dayak yerdi hapishane de hem yediğim hemde attığım dayaklar gibi..

Ah şu erkekler hepsi gerizekalı!

Doktor odasından çıkmıştı çıkarken onu durdurdum ve

"Doktor bey durumu nasıl?" Dedim doktor benim gibi bir cinayet suç Kraliçesinin böyle bir soru sormasında bir sakınca görmüş olacak ki en baş ters ters baktı ve

"Durumu iyi lakin bir süre daha müşahede altında kalmalı" dedi başımla onayladım,gitti yorgundum bütün gece ayakta kalmıştım ve de acıkmıştım üstümde hala aynı kıyafetleri giyiyordum hemen telefona sarıldım Emre'yi aradım

"Alo Emre yardımına ihtiyaç var" dedim

"Neden" dedi

"Benim bulunduğum yere bir iki kişi gönderir misin çok acil patrona ben derim" dedim

"Okey" dedi ve kapattık

Hemen yola çıktım arabama bindim ve gerçekten feci terlediğimi öğrendim hangi akılla böyle giyindim ki diye sordum kendi kendime aptalım gerçekten tam bir aptalım.

Uzun bir yolun ardından eve varmıştım.

En sonunda evime gelmiş direk olarak duşa girmiştim uzunca bir süre duştan çıkmamıştım ama napiyim çok serindi.

Çıktıktan sonra gerekli kıyafetleri giydikten sonra kendimi yatağıma bıraktım zaten bıraktığım gibi de uykuya daldım diyebilirim.

10 bilemedin 20 dakika sonra bir telefon çalışı ile uyandım yani nam-ı değer büyük patron arıyordu bu adamın yüzünü kimse görmemişti ki zaten kimse görmesin diye de maske takıyordu ve bir tek benimle birlikte yalnız konuşuyordu diğerleri ile o kadar konuşmazdı.

"Alo büyük patron?" Diyerek telefonu açtım

"Alo Zehra Emre bana bilgileri verdi de ne iş" dedi

"Patron ben gelince anlatsam çünkü telefon da konuşulabilir bir şey değil de" dedim

"Tamam Zehra tamam" dedi ve kapattık

Hemen kalktım üstümü değiştirip saçımı başımı topladım ve araba anahtarım başta olmak üzere herşeyi aldım.

~~~~

Rojhat'tan..

Sorguya girmiştim amirim beni aramış ve acil bir sorgu olduğunu benim girmem gerektiğini söylemişti.

Bende hemen gerekli şeyler ile sorguya girdim ancak adam konuşmuyordu bende farklı yöntemler deneyecektim lakin arka tarafta ki camda komiserlerin olduğunu da biliyordum ancak bana bir fayda sağlamazdı aksine yarar sağlardı en azından daha kolay olur diye düşünerekten hemen aklımda ki şeyi yapmaya koyuldum sorguladığım kişi bir kadındı ve ben onu nasıl konuşturabileceğimi biliyordum..

~~~

Zehra' dan;

Patronun yanına gelmiştim ona olanları anlatmaya başladım

"Patron 2.5 sene önce olan cinayeti hatırlıyor musun?" Dedim ilk önce ve devam ettim ardından

"Hani senin yaptığın ama benim üstüme kalan bende korkumdan daha doğrusu sana olan korkumdan hiç bir şey diyemeyip suçu üstüme aldığım ve yok yere hapis yattığım sevdiğim aşık olduğum adamın ölen pardon öldürülen ailesinin cinayeti şimdi hatırladın mı?" Dedim içim doluydu bu konuda ona karşı oda hissediyordu bazen hissettiriyordum duygularımı saklayamayan biriydim hemen yüzüme vururdu ne düşündüğüm bazenleri iyi oyuncu olamıyordum lakin bir şekilde görevler gereği başarıyordum.

"Eee ne olmuş o cinayet ne alaka Zehra?" Dedi sorgular bir şekilde bu adam mı salaktı yoksa ben mi anlatamıyordum

"Senin yüzünden üstüme kalan cinayet bir komiser öğrenmiş henüz kimliği tespit edilemedi lakin Rojhat'ın karakolundan olduğunu tespit ettim artı olarak şunu söyleyeyim adam uyanırsa konuşabilir benden demesi bu sefer ben karışmam senin yüzünden başıma yeterince bela aldım bir kez daha senin için senin yüzünden cinayet işlemem hele ki bir komiser unut bunu düşünsen bile unut" dedim

"Peki korumalara derim öldürürler doğal sebepten öldü zannederler." Dedi gayet sakin bir şekilde yada ben öyle zannediyordum.

"Peki tamam Allah'tan bu sefer herhangi bir cinayetine beni eklemedin şaşırdım " dedim o güne ima vurarak

"O günü hatırlarsan sana git dedim eğer ki sen sözümü dinleyip gitseydin şuan hiçbir şey senin üstüne kalmamış olurdu ve hala hiç bir şekilde hapis yatmamış pardon benim yüzümden gereksiz yere hapis yatmamış olurdun anladın o yüzden her b*ku benim üstüme atmadan önce iki kere düşün anladın?" Dedi ve bir şey dememe fırsat bile vermeden

"Neyse şimdi çıkabilirsin" dedi eli ile aynı anda da kapıyı gösterdi bu kabaca siktir git demekti biliyordum çünkü hareketlerimiz aynıydı bende bu hareketi yapardım acaba bilmediğim kardeşim falan mıydı diye düşünmeden edemedim.

"Ha Zehra birazdan karakola gidiyorsun Emre eline bir dosya verecek o dosyalarda yazanları harfi harfine yerine getiriyorsun okey?" Dedi aslında bu rica veya istek değildi 'yapabilir misin?' değil kısaca 'yap!' demekti yani emirdi

Hiç cevap vermeden kafamı salladım ve direk odadan çıktım ve Emre'nin yanına gittim patronum dediği gibi bana dosyayı verdi ve

" Dosyadakileri oku ne yapacağına ona göre karar ver sonra da yanıma gel konuşalım görüyorum iyi değilsin" dedi ona da başımı salladım konuşmak istemiyordum ancak konuşacaktım Emre benim tek dostumdu tüm dost dediklerim gitmişti ben olsaydım onlar böyle bir şeye bulaşsaydı ben onların her daim yanında olurdum aileme rağmen yine yanlarında olurdum.

Rojhat'tan

Sorgudan çıktım nasıl mı yaptım.

Geçmişe dönüş..

"Bana bak cevap ver bana bu adam kim !" Diye bağırdım kız ise

"Ayy yakışıklı bilmiyorum diyorum ya niye anlamıyorsun ama" dedi cilveli bir sesle boğazını sıktım ve

"Bana bak kızım seni burda yok ederim öyle bir yok ederim ki küllerini dahi bulamazlar!" Dedim kız da gözlerim de ki o siniri görünce neler yapabileceğimi anlamış olacak ki konuştu halbuki iyi rol yapıyordum.

Geçmiş dönüş bitti..

Hepsi bitmişti kaçakçıların yerlerini hatta patronlarına kadar tespit etmiştik bizim ekipten Ozan ona ne olmuştu bilmiyorum ama en son görevdeydi büyük ihtimalle hala görevdedir. Çok üstelemedim çünkü çökerteceğimiz bir çete vardı..

Kocaman bir depo vardı depoyu açtık içeri girdik içeri bomboştu sadece ortada bir sandalye ve sandalye de yüzü gözü kolu her yeri bağlı biri bir erkek ve bu Ozan ona ne olmuştu ne yapmışlardı Ozan ne alakaydı lan diyee düşünmeden edemedim ancak hemen arkadan bir ses bir erkek sesi çatışma çıktı silahlar ateşler havada uçuştu omuzumdan yara almıştım ancak Ozan daha kötüydü yanına çıktım kafasını ellerim arasına aldım konuşmaya çalışıyordu

"Konuş benimle Ozan ne oldu anlat " dedim ama hali yoktu en son bunu dedi

"Aileni öldüren katil aslında o değil " dedi ve son nefesini verdi

"K-kim" demiştim lakin ses gelmemişti ölmüştü ailemin asıl katilini öğrenmeden ölmüştü nasıl yani ailemi aslında Zehra

öldürmedi mi diye düşünüyorum etraf karanlık oldu herşey her yer dondu sadece ben ve düşüncelerim vardı artık..