Hepimiz kayıyorduk. “Ben, Mandy, Max, Gabriel ve Lisa” hepimiz bir ekiptik. Hepimiz çocukluktan beri buz pateni yapıyor ve okuyorduk.

Lisa içimizdeki en zengin ve en popülerimizdi. Max en yakışıklı olanıydı (ERKEKLER ARASINDAN), Mandy en merhametli olanımızdı.

Gabriel ise en bencil ve ukala olanımızdı, hepimiz ona yukarıdan bakıyor gibi olsakta, asıl bize yukarıdan bakan oydu. Ve ben yani emily, ben kendimi övmeyi hiç sevmezdim, bu yüzden de yorumu hep diğerlerine bırakırım.

Koçların hepsi ders için hazır bir şekilde bizleri bekliyorlardı, ve bizde pistin üzerinde kayıyorduk, ama gabriel hariç, çünkü partneri hala ortada yoktu. Ve o da bunu fırsat bilerek bana usulca yanaşmaya çalışıtı. Ama ona izin vermedim. Ve icabına baktım. Ama gabriel tam bir sülük gibiydi.

 ...

Hepimizin koçları farklıydı. Ben ve lisa tek başımıza kayıyorduk. Ama diğerleri çifte paten yapıyordu.

Gabriel ve astrid çift şeklinde, mandy ve sky çift şeklinde, çifte paten yapıyordu ama onlar daha fazlasını yapıyordu onlar başarının adımları olarak hareket ediyorlardı.

Ve ekibe son olarak katılan max’de ip pateni yapıyordu. Onunkisi bize göre daha kolay görünen ve hoş bir spordu ama risk konusunda aynı şeyi söyleyemiyorduk. Bu yüzden de hepimiz daha ilk andan itibaren ipli buz pateni yapmaktan vazgeçtik.

Koçlar piste doğru geldiğinde sırayla, köşe kapmaca oynar gibi bizleri köşelerine çağırdılar. Ve hepimiz denileni yaptık. Çünkü eğitmen onlardı.

Lucky bana doğru döndü ve bir saniye sonra falan tüm koçlar aynen şöyle dedi, “Şimdi koca bir yılın ardından da hemen ders olamaz! Sakin ve yavaşça çalışmalıyız önümüzde daha 7,5 ay var. Bu yüzden şimdilik sizlere yılın ilk dersi olduğu için, bırakıyoruz isterseniz ısının, isterseniz de kayabilirsiniz. Ama biz olmadan!” Ve hepimiz şaşkınlıkla birbirimizle bakıştık ama gerçi son on beş dakika kalmıştı. Ama en azından on beş dakika diyerek koçları onaylayarak hepsini gönderdik.

Sonra da hepimizin aklına bir şey takıldı hepimizin dalları farklı olmasına rağmen aynı pistteydik, ama max için işler farklıydı o yanımızdan ayrıldı. Ve biz kaymaya başladık. O sırada da bende lisa’ya döndüm ve “Ama gerçekten insan bir yılda olsa özlüyormuş, bu sporu.” Dedim ve sırıtarak lisa’ya baktım ve o da göz devirerek.

“Aman ne demezsin!” Dedi ve gülüştük.

Ardından da kaymaya ve konuşmaya devam ettik. Ders bitene kadar ve hattağa arada bile bolca konuşulacak konu vardı.

Hemen bir sandalye ye geçtik ve dinlenirken bir yandan da konuşmaya başladık. Tam o sırada mandy geldi ve “Ne oldu, niye sustunuz kızlar?” Diye sordu ve tekrardan gülüştük.

 ...

Birinci dersin ve dinlenme saatinin sonuna gelmiştik. Hemen toparlandık ve tekrar yerlerimizi alarak koçları beklemeye başladık.

Koçlar geldi ve önce gabriel ve astrid’e sonrada mandy ve sky’a liftlerini göstermelerini istedi. Ve sıra bize geldi, biz ise bugün sadece üçlü hava atlayışı yapacaktık. İkimizde çok korkuyorduk. Ama başarmak için bu korkunun üzerine yürüyüp, en azından deneyecektik.