Selammm. Oylamayı ve yorum yapmayı unutmayınnn. Her gün bölüm atmaya çalışacağım. Ama hafta içleri 2 günde bir gelecek. Çünkü yazılırlar yaklaştı. ;(

✨🧸🩰💝

Her neyse bu 2 günde 1 olayı sadece bu hafta için geçerli diğer haftalarda ise günde 2 bölüm bile gelebilirrrrrr. Her neyse bölümü aşağı bırakıyorummm.

🫶🏻🎀🤍✨🧸🩰

!!!KİTABA ÖZEL INSTAGRAM SAYFAMIZ; @the_just012

Anonim: Bu kadarı da gerçekten fazla oluyor. Çocuğa ne yaptınız öyle. Dudağı patlamıştı.

Anonim: Gerçekten fazlasınız.

Derste yazdığım için pek düşünmeden yazmıştım. Telefonu alacakları konusunda fazla endişeliydim. Fizik dersinde uyumak istedim hep. Çünkü hoca tıpkı ninni anlatır gibi anlatıyordu. Zilin çalmasıyla pencereden aşağı baktım çünkü sesler geliyordu. telefonu sıranın altından görünür hâle çıkarttım.

Anonim: Gerçekten hâlâ kavga mı ediyorsunuz. Özellikle Gökay ile mi? Hak verdiğim tek kavga olabilir.

"Kızım o ne öyle? Telefonları topladıklarında vermen gerektiğini bilmiyor musun?" Diyen Çağla hocanın önümde dik dik baktığını görünce hemen telefonu kapattım.

"Ver şunu." Diyip elimden çekti. "Hemen idareye geliyorsun benimle." Dedi. Mecbur olarak ilerlemeye başladım. Müdür yardımcısının yanına geldiğimde zaten beni bekliyor olduğumu gördüm. Fakat yanında birileri daha vardı. Batu ve Gökay. Sanırım onlarda kavgadan dolayı gelmişlerdi. Benimle birlikte hoca da gelip telefonu müdür yardımcısına verdi.

"Buyrun hocam. Telefonu vermemiş" dedi.

"Gerçekten senden beklemezdim."

"En sevdiğim öğrencilerimden birisin. Fakat bunu beklemezdim."

Diye diye diye konuştu hoca karşımda.

Göz ucuyla Batu Va Gökay'a bakmaya çalıştığımda hoca bu sefer de onlarla konuşmaya başladı.

"Derdiniz ne sizin? Özellikle sen!" Diye parmağını Batu'ya doğru tuttu.

"Çok mu sevdin odamı. Malum her dakika yanımdasın. Afedersin ama göt ve don gibiyiz. Ayrılsanıza be benden. Biraz uzak kalın benden. Allah iyiliğini versin. Allah'a yakın bana uzak olun lütfen" diye konuştu hoca. Ben ise onlara bakıyordum.

"Hocam olayı anlatmamız doğru olmaz." Dedi Batu. Neden anlatmaları doğru olmaz ki? Ben varmıyım diye mi? Yoksa şu saçma sevgilime yavşadı olaylarından mı? Gerçekten şu dünyada anlamadığım şeyler var. Batu ve annem. Anlayamıyorum. Annemin bir şey olduğunda 24 saat boyunca konuşması Batu'nunda davranışları.

Gerçekten iğreniyorum şu çocuktan.

"Hocam konuşmanız bittiyse çıkabilirmiyim?" Dedi Batu. Gökay ise ordan bakıp bana sırıtıyordu. Ne vardı yüzümde bok mu vardı da böyle bakıyordu bana. Gökay'dan daha çok nefret ediyordum. Çocuk sapığın teki gerçekten.

"Çıkabilirsin, sende çıkabilirsin." Diyip beni gösterdi. Gerçekten burada bile üşümeye başlamıştım.

"Batu. Oğlum şu kahveyi götürüver. Şekersiz olmuş." Dedi müdür yardımcısı. Batu kahveyi alıp kapıyı açtı ve çıktık. Koşan 9. Sınıfların ardından Batu onlara çarpmıştı ki Kahve üstüme geldiği an inlemeye başladım. Çok sıcaktı. Fazla sıcaktı. Anlatmayacağım kadar sıcaktı. Ve bu benim üstüme dökülmüştü.

"Ç-çok özür dilerim." Dedi Batu. Ama ben dizlerimi çökmüş kazağımı tenimden uzak tutmaya çalışıyordum.

"B-ben bilerek yapmadım. Gerçekten. özür dilerim"

Sanki kendi canı yanarmışçasına acı çekiyordu karşımda.

Çok fazla yanıyordum.

"Bekle hemen revire gitmemiz lazım." Diyip koşarak koridor sonunda olan revirdeki hemşireleri çağırdı.

En azından yürüyebiliyordum. Revirden çıktıktan sonra karşımda Batu'yu gördüm.

"Bu işine yarar." Diyip bana bir yanık kremi verdi.

"Teşekkürler."

"Bu arada" dedi. "Adın?"

"Deniz" dedim.

"Ben de Batu. İstersen numaramı verebilirim. Yardıma ihtiyacın olduğunda gelirim. Sonuçta benim hatamdı."

Numaranı bilmiyorum mu sanıyorsun akıllım.

"Yok. Ben kendi başımın çaresine bakabilirim. Tekrardan teşekkür ederim." Dedim.

___________

Eve geldiğimde çok yorgundum. Saat ise bayaa geç olmuştu. Yorganı çekip kafamı içeri soktum ve Batu'ya anonim olarak yazmaya başladım. Bildirim gelmişti. Ondan. Şaşırdım. Normalde ben mesaj atardım.

Batu: Şaşırdım. Normalde çenen durmazdı. Seni durduran şey ne?

Anonim: Çağla hoca işte. Telefonumu aldı.

Batu: Çağla hoca

Anonim: Evet.

İşte o sırada aklıma jeton düştü. Telefonumu Batu'nun önünde müdür yardımcısına veren Çağla hocaydı. Umarım beni anlamamıştır Yoksa işte o zaman sonundur Deniz.

Batu: Her neyse. Günün nasıl?

Anonim: Şaşırdım. Senle sohbet edermiydik?

Batu: İnsan olduğumu hatırlatırım. Ve duygularımında olduğunu.

Anonim: Bazı şeylerden şüpheliyim.

Batu: Ne gibi?

Anonim: Senin insan olman ve duygularının olduğu hakkında.

Batu: ...

Anonim: işte tamda bu noktalar gibi hiçbir şey ifade etmiyorsun.

Batu: Nokta cümledeki en önemli unsurdur. Onu o kadar küçümsemek yerine benim duygularımla dalga geçmeni daha anlamlı buluyorum.

Anonim: Yine edebiyat yapmaya başladın.

Batu: Kendin benimle konuşuyorsun. Ben seninle konuşmuyordum.

Anonim: -dun

Batu: Tamam pes ediyorum. Konuşuyorum.

Anonim: Kesinlikle.

Batu: Ders çalışmam gerektiğini söylemişmiydim.

Anonim: Kaçç. Zaten arkanda timsahlar var.

Batu: Timsahlardan zaten kaçarım. Arkamda sen olsan jet falan olurum herhalde.

Anonim: Beni daha görmedin. Neyden bahsediyorsun be.

Batu: Kız olduğun belli.

Anonim: Kız olduğumu da nerden çıkardın?

Batu: Anlarım ben ufaklık.

Anonim: Ufaklık demeyi ne zaman bırakacaksın duygu yoksulu.

Batu: Peki sen artık ne zaman bana duygum hakkında hakareti bırakacaksın.

Anonim: Neyse uykum geldi. Yarın tartışmaya devam ederiz

Batu: Bencede yoksa Çağla hoca telefonunu alır.

Anonim: Konu ile alakasız şeyler...

Anonim: her neyse görüşürüz.

Batu: Mümkünse hayır.

Ardından telefonu kapattım ve bu sefer gerçekten uyudum.

Selammm. Bölüm nasıl olmuşşş. Bence biraz daha kısa olmuş gibi.

Batu hakkındaki düşünceleriniz neler?

Deniz hakkındaki düşünceleriniz neler?

Evettt. Ve tekrardan yorum yapmayı ve bölümü oylamayı unutmayınnn. Yarın tekrardan bölüm gelecekk. Beklemede Kalınnn

🤍✨🩰🧸🎀🫶🏻