Yeni Üyelik
13.
Bölüm

7. Bölüm

@the_just

Hey. Don't forget to check out my channel and vote for the episode, I love you.🐬😻

Hey kanalıma göz atmayı ve bölümü oylamayı unutmayın. Sizi seviyorum🐬😻

_______

Sabah kalktığım an hemen üstümü giydim. Yüzümü yıkadım. Sadece yüzüme biraz kapatıcı ve gloss sürüp hemen aşağı indim. Batu tekrardan görünürde yoktu. Zaten olmasın. Durakta otobüsü beklemeye başladım.

Okula geçmiştim ve ilk dersin bitmesine son 5 dakika vardı.

Teneffüs hemen çaldığı gibi koridora yani Batu'nun yanına gitmeye başladım. Zahmet etmemi gerektirecek birşey yoktu çünkü maşallah kendisi dikilmişti.

"Ne yaptığını sanıyorsun sen?" Dedi hemen önüne dikilerek.

"Yine ne boklar yemişim acaba?" Dedi.

"Yemediğin bok yok bir de gelip bana mı bulaşıyorsun seni duygusuz robot. Benimle uğraşmaya kalkışma sonu kötü olur. Ne yaptığının farkında değilsindir ama hatırlatayım. Beni kullandın. Sırf eski sevgilin için beni kullanıyorsan ben sana şimdiden diyeceğimi diyeyim. Benimle uğraşma!" Dedim tek nefesle.

"Birincisi duygusuz robot olduğumdan ben bile şüphe ediyorum artık." Dediğinde anında ortaya daldım sözlerimle.

"Konuyu sapma. Ben diyeceğimi dedim. Benim uğraşma. Hele ki şu ex'in için kullanmaya asla!" Dedim sesimi biraz daha yükselterek.

"Ne oluyor?" Dediğini duydum arkadan gelen Yiğit'in.

"Artık onuda şu pislik liderinize söylersiniz. Bilemiyorum." Dedim ve kendi sınıfıma geçtim. Hemen telefonumu çıkartıp 2-3 şey yaptım.

Anonim adlı hesaptan Batu adlı hesabı engellediniz. Aksi taktirde her iki kullanıcı birbiriyle iletişim kuramaz.

_______

Öğle arasında Yiğit'in bana doğru geldiğini gördüm.

"Sence çokta abartmadın mı?"

"Az bile oldu." Dedim Yiğit'e

"Okulda yok." Dedi.

"Farkındayım da. Nereye gitti sabah sabah. 1-2 ders önce gittiklerini söylediler."

"Bilmiyorum. Başına biley açacağı kesin. Bu öğle arasını değerlendirmemiz gerek."dedi Yiğit.

"Tahminin ne ?" Dedim

"Bizim bi yazlık var. Hep yalnız olduğunda genellikle oradaki basketbol sahasına gider. Oraya bakalım" dedi.

"Bakmayacağız" dedim.

"Neden?" Diye sordu Yiğit.

"Bakacağım." Diye düzelttim.

"Bende gelseydim be yenge." Dedi.

"Yenge diyip durma. Vala zaten tüm okul öğrenmiş beni kullandığını." Dedim

"Tamam öyle olsun. Neyse sen şimdiden çık. Çok geç olur yoksa." Dedi.

"Tamam." Dedim.

______

Hemen onların dediği yazlığa gelmiştim taksiyle. Basketbol sahasına ilerledim yavaş yavaş.

Nedenini bilmiyordum ama Batu'yu bana çeken bişey vardı. Nedenini inanın ben bile bilmiyordum.

Konudan sapmadan yavaş yavaş ilerledim. Sahada yoktu. Ama arkasındaki deniz kenarında birini gördüm. Batu. Oradaydı. Bir bankta oturyordu. İlerledim. Bankın arkasında durdum.

"Öyle demek istememiştim." Dediğimde arkasında doğru baktı. Ben ise denize doğru baktım.

"Neden geldin?" Diye sordu.

"Yanlış anlamaman iç-" dememle sözümü kesti.

"Yanlış anlaşılacak bişey yoktu. Şimdi gidebilirsin." Dediğinde sessizlik oluştu.

"Beni nereden buldun?" Dedi

"Yiğit söyledi" dedim.

"Hep buraya gelirmişsin. Buranın sana farklı kılan şeyi ne?" Diye sordum kibarca.

"Annem" dedi.

"Ne?" Diye sordum.

"Annem... Burada öldü." Dediğinde gözlerim şaşırmışçasına açıldı. İster istemez karşımdaki denize baktım. Annesi nerede ölmüştü?

"B-başın sağolsun." Dedim sessizce
Annesi burada mı ölmüştü? Nasıl ölmüştü? Neden ölmüştü?

"Öğrendiğime göre gidebilirsin artık." Dedi soğuk ve boğuk bir sesle. Bir anda soğuk davranmasını anlamamıştım açıkçası.

Arkamı dönerek yavaş adımlarla ilerlemeye başladım. Düşünmeye başladım. Son kez arkamı dönerek baktım. Orada bir başına düşünüyordu. Anlayabiliyorum desem yanlış olurdu. Çünkü bu acıyı yaşamadan anlamam mümkün değildi.

______

Normalde okula gitmeyi planlıyordum ama eve gelmiştim. Nedensizce. Abimin evde olma korkusuyla hemen odama kapanmaya karar verdim.

"Deniz." Dediğini duydum birinin. Abimdi bu.

Yerimde sabitçe duruyordum. Tenim donmuştu. En son yaşadıklarımızdan sonra yüzüne bakabilecek bi şekilde değildim.

"Deniz." Diye tekrardan seslenince odaya doğru ilerledim.

"Ne oldu?" Dedim mırıldanarak.

"Biraz konuşabilir miyiz?" Diyince karşısına oturdum.

"Özür dilerim. Yaptıklarından dolayı." Dedi bana bakarak. Umarım o parayı benim harcamadığımı anlamıştır.

"Senin harcamadığını biliyorum. Anladım. Öğrendim." Dedi

"Senin gönlünü almak için çabalayacağım abicim." Dedi kibar bi sesle.

"O biraz zor" dedim ve kalktım. Odama ilerledim. Biraz yatmaya başladım.

_______

Sabah kalktığımda. Uyuduğumdan beri hiç uyanmadığımı ve bir gün boyunca uyuduğumu anladım. Hemen kalkıp biraz kahvaltılık şeyler hazırladım. Ve tabikide olmazsa olmazım çikolatalı süt!! En sevdiğimden hemde. Çikolatalı süt yoksa bende yokum Arkadaş.

Hemen kahvaltımı yaptıktan sonra biraz test çözdüm ve telefonu elime alıp biraz sosyal medyada gezindim. Telefonumun önüne düşen bildirim paneliyle Batu'nun yazdığını gördüm.

Batu:Dolaşalım mı?

Neden yazdığını bilmesemde buna ihtiyacım varmış gibi kabul etmeyi düşündüm. Sanırım ihtiyacım vardı.

Ben:Tamam.

Batu: 5 dakika sonra aşağı in.

Ben: tamam.

Dedim ve telefonu kapatıp giyinmeye başladım. Üstüme siyah bir crop altımada siyah bir pantolon giydim. Ardından aşağıya indim.

_______

Geldiğimiz bu deniz, yazlık, sahil tanıdık geliyordu. Dün geldiğim yere getirmişti bizi.

İskeleye doğru yürüdük. Bir süre sonra adımlarımız yavaşladı, İskelenin sona ermesiyle.

"Dün yaşananlar..." Dedi gerisini getirmedi.

"Özür dile-"
"Özür dile-"

İkimizinde tam özür dileyeceği sırada sözlerimizi kestik birbirimizin.

"Önce sen söyle" dedim.

"Sen söyle" dedi tebessüm ederek.

"Sahne senin" dedim gülerek.

"Özür dilerim Dolunay." Dedi.

Demişti. Gerçekten demişti. Ama bu beni hayal kırıklığına isten bir kelimeydi.

"Dolunay?" Dedim şaşkınlıkla. Benim anonim kız olduğumu ne zamandan beridir biliyordu!!!??

İskelenin tam da ucundaydık!

"Sen. Sen ne zamandan beridir biliyorsun bunu?" Dedim gerileyerek.

"Deniz. Yapma düşüceksin." Dedi. Aldırış etmedim.

"Ne zamandan beri biliyorsun?" Diye sordum. Bu sefer biraz daha yüksekti sesim.

"Ağzımı sikiyim." Dedi.

"Müdür yardımcısının odasından beri. Kendini belli etmiştin zaten." Dedi.

"Benimle oyun mu oynadın?" Dedim hayal kırıklığıyla.

"Peki beni kullanman?" Dedim biraz daha gerileyerek.

"Gelme!" Diye bağırdım. Çünkü o geldikçe daha da geriye gitmeme sebepti.

"Ya annen? Annemde mi yalandı. O da mı yalandı." Dedim. "İğrençsin. Yalancının tekisin gerçekten." Dedim ve biraz daha geriledim.

"Annem yalan değildi! Herkesin huzur aradığı, mutluluk aradığı arkandaki deniz varya. Evet o deniz! O deniz benim Annemi aldı benden!! Herkesin huzur için ve sevdikleriyle geldiği deniz annemi aldı benden. Benden bi parça çaldı. Mümkün mü sence? Mümkün mü bunun yalanını atmak? Haklısın. Duygusuz bir robotun tekiyim. Ya şu arkadaki ev? Ona ne oldu biliyor musun? Kardeşimi çaldı. Burası benim hayatımı çaldı. Anlıyor musun Deniz? Beni anlıyor musun Deniz? Ben cevap vereyim mi? Hayır! Anlamazsın çünkü bunu hiç yaşamadın." Dedi bana bağırarak. Bu benim biraz daha geriye gitmeme sebep olmuştu.

"B-ben özür dilerim." Dedim zorlukla. Onu annesinden vurmuştum.

"Deniz dur yapma" dedi bana yaklaşarak.

"Ben seni annenden vurduğun için çok özür dilerim" dedim tekrardan.

"Seni annenden vurd-" demiştim. Ama bu sefer sözümü o bölmedi.

Ayaklarımın kaymasıyla iskeleden denize doğru düştüm.

"Deniz!" Diye bağırdığını duydum Batu'nun sesini.

Suya düşmemle onunda geldiğini hissettim. Onun düşündüğüm kolu belime dolanmıştı.

Baloncuklar çıkıyordu ağzımdan. Nefes verdiğimden değildi boğazıma kaçan sudan dolayıyda bu baloncuklar. Ve son duyduğum şeyler...

"Deniz yapma!"

"İkinci bir acı yaşatma bana."

"Deniz bunu bana yapma lütfen!"

_______

Selamlar. Umarım beğenmişsinizdir.

Gerçi çoğu kişi bana şuan sövüyordur ama ^^

Her neyse beni umarım seviyorsunuzdur bu sahneye kadar.(Sonrası şüpheli)

DJksdjksjdnzbdmbs

Her neyse bir sonraki bölüm yarın gelir asklarrrr.

​​​​​​😻🐬💋🎀🩰

Loading...
0%