Selamm sabırsızlıkla beklediğiniz bölümle karşınızdayım.

Kitaba özel Instagram: @the_just012

Hemen önce oylamayı ve yorum atmayı unutmayın.

Bölümü size bırakıyorum...

_____________

Artık bedenim bir zemin üzerindeydi. Oldukça rahat bi yerdeydim ve üşümüyordum. Evet. İlginçti. Isınmıştım. Sıcaktı. Gözlerimi aralamaya başladım. Şöminenin önünde bir armutun üstündeydim. Üzerimdeki yumuşak örtüyü kaldırdım. Bir evdeydim. Batu'nun evi miydi? Sanırım. Evde kimse yok diyecekken mutfaktan sesler geldi.

O yöne doğru yürümeye başladım.

İlerlediğinde Batu'yu gördüm. Çorba düşündüğüm şeyi kâseye boşaltıyordu. Tıkırtılarımı duymuş olmalı ki konuşmaya başladı. "Uyandın mı?" Dedi. "Hıhı" diye onay sesi çıkarttım. "Sen şöminenin karşısına geç. Burası çok soğuk Deniz. Bende zaten çorbaları getiriyorum." Dedi. Şöminenin yanındaki armuta oturdum dik bir şekilde. Son yaşananlar... Çok ağır olmuştu. Hakikatten en son ne olmuştu?

Tartışıyorduk. Ben geriye gidiyordum. Denize düşüyordum. Ardından O da atlıyordu. Sonra kendimi burada buluyorum. İlginçti. Batu'yu bana çeken gerçekten birşeyler vardı.

Ondan mı hoşlanıyordum. ASLA

yada...

Her neyse. Bilmiyordum. Kafam çok karışıktı. Ne yapacağımı bilemiyordum. Çok kararsızdım.

"Isındın mı?" Demesiyle geldiğini anladım.

"Evet" dedim mırıldanarak. Çorbadan bir kaşık aldım.

"Çok sıcak dikkat et." Dedi. Küçük küçük yudumlar daha aldım. Karşısındaki kaşığı alıp bizzat kendisi bana yedirmeye çalıştı. "Kendimde yiyebilirim" dedim kaşığı almaya çalışarak. Ama vermedi. "Kedi yavrusu gibi yiyorsun." Diyince dudağımın kenarı kıvrıldı. Çorbadan bir kaşık daha aldı ve tıpkı bir annenin çocuğuna yemek vermesi gibi verdi ağzıma. Ama bu şeklimizi bozan bişey oldu. Telefon sesi. Biri beni arıyordu. Yanımda duran telefona baktım..

Abim arıyor...

"Ben bi konuşup geliyorum." Diyip tam balkona çıkacakken "balkon soğuk şu ceketi al." Dedi ve üstündeki ceketi çıkartıp omuzlarımın üstüne bıraktı. Abimi hiç bekletmeden balkona çıktım.

"Abi?" Dedim

"Deniz nerdesin kaç saattir? Ulaşamıyorum sana"

"Şey abi ben bu gün aslında Sude'de kaldım. Ailesi yurtdışına çıkmış beni çağırmıştı." Diye bir yalan attım.

"Abicim 1 gündür seni arıyorum. Şuan aradığımda da açmasaydın karakola gidicektim. Keşke önceden haber verseydin." Dediğinde sesinin sitemkâr değilde endişeli olduğunu hissettim nedense.

"Özür dilerim abi. Birazdan eve gelirim."

"Tamam tez ol. Görüşürüz."

Dedi ve kapattı. Hemen odaya geçtim.

"Abim..." Dedim.

"O piç herif mi?" Dediğindr ona baktım.

"Sorun yok şuan aramızda. Artık ne olduysa kavga etmemizin gerçeğini öğrenmiş. Pişman kendisi." Dedim ve çorbadan bir yudum aldım.

"Sebebi neydi?" Dedi.

"Kartından 200.000 liranın benim harcadığımı düşünmüş. Sonra artık ne olduysa öğrenmiş benim harcamadığımı." Dedim.

______

Çorbam bitmişti neyseki. Gitme zamanı gelmişti. "Benim gitmem lazım" diyip ayaklanmaya başladım. "Kalsaydın." Dedi. Kalmamı mı istiyordu? "Abim çağırıyor" dedim telefonumu alıp kapıya doğru yöneldim. "Bekle." Diyip içeri girdi. Ardından elinde bir ceketle geldi. "Bu ne için?" Diye sordum.

"Dışarı çok soğuk Deniz" dedi ve ekledi. "Üşürsün" dedi. Karşımda olacak pozisyonda ceketi omuzlarımın arkasına bırakmaya çalıştı.

Ceketi omzuma bırakırken burun buruna geldik. Burnu burnuma değiyordu. Gözlerimiz kesişti.

Geriye çekilerek konuştum. "Iı şey görüşürüz." Dedim utançla.
"Görüşürüz." Dedi o da aynı utançla.

_______

Selamm. Biraz kısa olduu evett. Ama yarın bunun telafisini yapacağım.

Ayrıca kitaplara özel edit yaptığım bir Instagram sayfam var. Her kitaba özel edit yapıp paylaşıyorum. Dilerseniz dm'den yazabilirsiniz.

@the_just012

Her neyse oylamayı ve yorum yapmayı unutmayınnnn