(Az önce attığım bölüm silindi anlamadım ondan birdaha yolladım)

Merhaba sevgili okurlarım. Nasılsını? Sanırım ben bu soruyu sormaktan asla sıkılmayacağım.

Bölüm akliliklerine kusura bakmayın olur mu?

Sizleri seviyorum.

Oy ve yorum yapmayı unutmayın...

Baş ağrısıyla gözlerimi açtım yavaşca. Saat kaç olmuştu? İlk gördüğüm tavan olmuştu. Başımı sağa doğru çevirdiğim. Gözlerim Emir'in siyah gözleriyle buluşmuştu. Bunu bekllemediğim için yerimden doğrulup yarı oturur hale geldim. Emir armut koltuğun üzerinden doğrulup yanıma oturdu. Şaşkın gözlerle baktım ona. Biraz kötü ve mahçup hissettim.Yatmamışmıydı? Başımı Emir'e çevirdim. O ise geriye yaslandı.

" Sen yatmadın mı?" Başını bana doğru çevirdi.

" Ateşin düşmek bilmedi." Bunu alayla mı söylemişti? Yoksa ciddi miydi anlamamıştım?

" Ateşim mi vardı? " Başını yana yatırdı. Sırıttı.

" Yok. Senin yoktu benim vardı." Dedi. Kollarımı göğsümde bağladım.

" Hani sen hasta olmazdın?" Yerinde dikleşip tamamen bana döndü. Derin bir nefes verdi.

" İnsanın sinirleriyle oynarsın sen." Omuz silktim. Üstümdeki battaniyeyi Emir'in hyüzüne fırlattım.

" Sende şaka yapıcaksan düzgün yap. Şaka yaparken o kadar ciddisin ki direktmen inanır insan." Kaşlarını çattı. Yüzüne fırlattığım battaniyeyi dizlerinin üzerine bıraktı.

" Cidden mi yercücesi?" Dedi alayla.

" Cidden dağ ayısı." Dediğimde ikimizde gülmüştük. Tamam sanırım ikimiz bu oyunu sürdürmeye devam ediceksek birbirimizin bu hallerine alışmamız lazımdı. Gülmememiz dinerken ayağa kalktı. Ona fırlattığım battaniyeyi aynı şekilde fırlattığında ezilmekten son anda kurtulmuştum ayağa kalkarak.

" Bana bak öcünü bu şekilde almaya kalkıyorsan alma daha iyi." Dudaklarının kenarı kıvrılmıştı. Kıvrılmıştı değil mi? Evet evet. Kesinlikle kıvrılmıştı.

" Ne şekil almamı istersin?" Ciddi ciddi sormuştu. Düşünüyormuş gibi yaptım. Arkamdaki yastığı alıp kafasına fırlattım. Tabii bu sefer yememeşti.

" Hiçbir şekilde almamanı." Başını iki yana salladı. Arkasına dönüp yürümeye başladığında arkasından yürüdüm bende.

" Şu dakikadan sonra arkanı kolla Pollyanna güzeli." Yutkundum. Tamam sıçmıştım. Oyun içerisinde savaş. Anonim olduğumu da bilitordu orası ayrı bir konu. Bu zor bir savaş olucaktı. Birazcık daha hızlanıp yanına yetiştim.

" Kurallar dahilindeyse arkamı kollamaya varım." Durdu. Bana dönüp eğildi. Nefesi yüzüme vururken.

" Kural mı? O da ney?" Yutkundum. Gözlerini kıstığında dudaklarının kenarı kıvrıldı. " Kural mural yok." Tamam tamam sakin. Parmak ucumda yükseldim ona yetişebilmek için.

" O zaman sende arkanı kollasan iyi olur." Cevap vermedi. Yürümeye devam etti. Oflaya oflaya arkasından ilerledim. Benim başı ağrıyordu amabu nereye gidiyordu?

Salon kappsından çıktığımız sırada masanın üzerinden telefonumu aldım. Bir yandan ilerlerken bir yandan da telefonumu açtım. Ozan, Ela, Annem ve Babam aramıştı. Tamam sanırım şimdi naneyi yemiştim. Ela'nın attığı mesajlara girdim ilk.

Suç Ortağım: Gece.Neredesin?

Suç Ortağım: Eve gelmedin merak ediyoruz.

Suç Ortağım: Mesajlarımı görürsen cevap ver.

Hızlıca yazmaya başladım.

Ben: İyiyim.

Ben: Görmemişim.

Anındda görüldü oldu.

Suç Ortağğım: Oh iyi. Merak etmiştim.

Suç Ortağım: Neredesin? Dün eve gelmemişsin.

Ben: Emirleyim.

Suç Ortağım: NEEEEEEEEEE

Suç Ortağım: Ne demek Emirleyim. Dün onda mı kaldın?

Tamam. Zaten nasıl bir tepki bekliyordum ki?

Ben: Sonra konuşalım mı?

Suç Ortağım: Tamam ama sonra herşeyi anlatıyon

Ben: Tamam.

Mesajlardan çıkıp annemi aradım. Bir kaç kez çaldıkdan sonra açılmıştı.

" Kızım! Neredesin sen? Dünden beri aramalarıma cevap vermiyorsun. Eve geldik ama yoksun." Sesi telaşlıydı. Sanırım eve gittiğimde büyük bir sorguya çekilecektim.

" Merak etme anne.." kısa süre ne söyleyeceğimi düşündüm. " Sara'larda kaldım anne. Ozana da söylemeyi unutmuşum." Annem telefonun öbür ucundan birinebirşey dedi. Babam olduğuna emindim.

" Bir dahakine haber ver kızım. Meraktan öldük."

" Özür dilerim anne. Bir daha olmaz."

" Gece! Hadi seni bekliyorum." Gözlerim kocaman bir şekilde açılırken kapı pervazında sırıtan Emir neredeyse sönecek olan köze benzinle gitmişti.

" Ne. Kızım o erkek sesiymiydi? Sen neredesin!?" Sonda biraz bağırarak söylediği için telefonu kulağımdan çekmek zorunda kaldım. Telefon hoperlörünü kapatıp Emir'in bacağına tekme savurdum.

" Allah belanı versin Emir." Omuz silkti.

" Kızım! Duyuyyon mu beni?" Hoperlörü açıp konuşmaya başladım.

" Şey anne bugün maç vardı. Sarayla maça geldik." Tamam daha iyi birşey bulamazdım ben.

" Kızım doğruyu söylüyorsun değil mi?" Derin bir nefes verdim.

" Evet anne."

" O ses kimindi?" Bu sefer konuşan babamdı.

" Anne babamda mı duyuyordu konuştuklarımızı?"

" Evet kızım." Gözlerimi yumdum. Allah cidden Emir'in belasını versindi!

" Yanımdan geçen bir arkadaştı." Emire sinir dolu bakışlarımı yolladım. O da bu bakışları çok güzel birşekilde almıştı. Yaslandığı yerde gülmemek için kendini zor tutuyordu. " Şimdi maç başlıyor anne. Birazdan eve gelirim." Dedim. Kısa süreliğene ses gelmedi.

" Tamam kızım."

" Görüşürüz." Dediğimde annemde görüşürüzd iyip biraz daha temmihlediğinde kapamıştım. Telefonu tutan elim aşağı inerken sıkıyordum o elimi. Telefon kırılsa şaşmazdım. Başım ıbirden kaldırıp Emir'e baktım kaşlarım çatık bir şekilde.

" Ne yaptığını sanıyorsun sen ya!" Omuzlarını kaldırıp indirdi.

" Hiç. Arkanı kolla demiştim. İlk hamle benden geldi." İlerlediğimde koluna bir yumruk geçirdim.

" Bunun bedelini sana çak kötü ödeteceğim sırık." Sırttı. Hemde ne büyüğünden.

" Ödet yercücesi. Ama güzel bir ödeşme olarak devam etsin." Tekrar koluna bir yumruk atacaktı ki durdum. Şuanda bunu yapmayacaktım. Kapıya doğru ilerledim. Sürgülü kapıyı çektip dışarı çıktım. Soğuk hava direktemen tenime vurmuştu. Bir adım atacağım sırada durdum. Üstümdekiler. Evuç içimi anlıma vurdum yavaşca. Geri arkamı döndüm ve içeri yürüdüm. Emir halen aynı yerde bana bakıyordu tek kaşı havalanmış bir şekilde. Önüne geldiğimde.

" Üstüm nerede?" Kaşlarını çattı.

"Efendim duyamadım?" Derin bir nefes aldım.

" Üstüm nerede?"

" Ney nerede?"

" Üstüm nerede!" Diye bağırdım en sonunda. Yüzünü buruşturdu.

" Ne bağırıyon be! Yukarıda önüne çıkan ilk odada."Göz devirdim. Merdivenleri çıkıp karşıma çıkan ilk odaya girdiğimdeyatağın üzerindeki yıkanmış üstlerimi gördüm. Üsrümdeki üstleri çıkartık kendi üzerimdekileri giydim. Çıkardığım üstleride odanın karşısındaki kapısı açık banyodaki kirli sepete attım. Merdivenlerden hızlıca inip Emir'e ters bir bakış attığımda evden çıktım.

Eve geldiğimde annem ve babamdan bir sorgulamadan geçtikten sonra inanmış ve dahada kurcalamamışlardı. Yani im bilir. Bir günde neler yaşadığımı bilselerdi kim bilir neler olurdu. Akmşama doğru telefonu elime allıp Emir'e yazmaya başladım.

Ben: Napıyorsun?

Anında görüldü oldu.

Otistik lider: Maç izliyoruz.

Ben: Maç izliyoruz?

Otistik lider: Ben, Yağız, Cem, Gökay.

Ben: Hmmm.

Ben: Ne maçıymış bu?

Otistik lider: Milli takımın maçı. Hollandayla olan maçımız.

Ben: Sen basketbol kaptanı ve oyuncusu değilmisin. Futbollada mı ilgilisin.

Otistik lider: Basketbol ve Futbolun yeri ayrıdır bizde.

Ben:

Otistik lider: Sen cidden değişik birisin.

Ben: Tabikiiii değişik biriyim.

Ben: Hem unutmadan. Arkanı kolla bu son uyarım.

Otisitk lider: Ya sabııır. Hekesi bana seçerek mi yolluyorlar anlamadım ki?

Ben:   

Otistik lider: Bu hayattaki tek sınavım ol Gece.

Ben:

Otistik lider: Anaam. Kızım sana akıcam diye maçı kaçırıyordum.

Ben: Bakma o zaman

Otistik lider: Tamam bakmıyorum. İyi geceler yercücesi

Ben: Kötü geceler dağ ayısı.

Bölüüüüüüüüm sonu. Nasıl buldunuz? Tamam sizi attığım birkaç duyuru tarzı şeylerle kandırmış ola bilirim.

Bölümü uzun yapacaktım ama olmadı. Diğer bölüm o kadar uzun ve olay olacak ki bölümün sonunu arıyacaksınız.

Bu şarkının anlamına bayılıyorum muhtemelen önceden okuyanlar şarkıyı görmeyecek. Çünü güncelledim kendi konuştuğum kismı ŞARKI ADI; HOMETOWN SMİLE

Eeee bu bölümü nasıl buludunuz?

Diğer bölümlerde sizce neler bekliyor?

Bu bölümdeki duygularınız nelerdir? Emojilerle alırmıyız?

Sizce bu birbirlerindden öcü alma nasıl ilerleyecek?

Sizce kimden daha iyi hamleler gelir?

Diğer bölümlerde görüşme üzere

Oy vermeyi unutmayın. Lütfen

Sevilyorsunuz...