YILDIZLAR
Gecenin sebebi seni bulup görmemdi. Oysa ki ne güzel şeydir birini sevip her gece sarılmak.

Elimde ki kitabın sonuna geldim artık kendi hikayemin kahramanını bulacağım. Kendi kendime söylenip duruyordum bir an yine yeni bir kitap alacağımı hatırladım zamanımın çoğunu kitapları okuyarak geçiriyorum, odanın kasvetli havasıyla beraber yumuşacık yatağa bıraktım kendimi. Odanın her köşesi kitap kokuyorken, Ben ise boş bir tavanla bakışıyordum yana doğru dönerek uyumak istedim ve gece uzun bir gece olacaktı gündüz insanın uykusu gelirmi ki? Yatağımda sağa sola dönerek uyumaya çalışırken telefonuma bildirim geldiğini fark ettim. Sakince ve sakar bir şekilde telefonu yere düşürdüm. “kahretsin..”. Yatağımdan yere doğru elimi uzatarak telefonu yerden aldım ve bildirimin üzerine tıkladım. “Merhaba Arya Barlas işini gece vardiyasında yapacaksın gece 22:00 da tam vaktinde orada ol.” Derin bir iç çekerek saate baktım Akşama daha çok var kendimle vakit geçirmek istiyorum bir yandan uykusuzluktan öleceğim. Raflarda duran, alıpta okuyamadığım bir sürü romanlar vardı yatağımdan kalkarak rafa doğru ilerledim. Neden bilmiyorum aralarında siyah kapaklı bir kitap dikkatimi çekti. Rafa uzanarak kitabı elime aldım üzeri baya tozlanmıştı dudağımı büzerek üflemeye başladım daha sonra elimle sağ sol yaparak kitabın ismini ortaya çıkardım. (YILDIZLAR BANA UZAK) adlı kitabı sağa sola çevirerek incelemeye başladım. “Vay bir sürü kitap almışım bunu ne zaman aldığımı hatırlamıyorum”. Ayna karşısına geçip hazırlanmaya başladım. Odanın kapısı pat diye açıldığında Dudağıma sürmeye çalıştığım rujla beraber yerimde zıpladım. ayna yansımasından Annemi gördüm. “Anne kapıyı çalma adetin yokmu!” “Tüm ev işlerini ben yapıyorum sen hala odanda oturmuş Süsleniyorsun..”. Gözlerimi devirerek ruju masaya bıraktım annemin yanına giderek, Açıklama yaptım. “Biliyormusun bugün kızın yeni işine başlıyor hayır duanı alırım Annecım.”

Annem bu duruma sevinmedi çünkü ilk işim değildi bir farklılık vardı işimi ilk kez gece yapacağım nasıl geçeceğinden emin değilim. İsteksiz şekilde cevap verdi. “Umarım bu işinden atılmazsın kızım umarım!” odamdan arkasına bakmadan çıkıp gitti. Ben ise duyduklarımı unutarak hiç bir şey yokmuş gibi kendimi anlattım kendime.. “benim adım Arya arayan soran olursa hiç telefonu açma.” Şarkı vibesinde söylenirken zamanın gelmesini bekledim zaman yaklaşıyordu Neyle oyalansam aklıma hiç bir şey gelmiyordu yine her zaman Kİ gibi heyecanlı san ki ilk kez işe giriyormuşum hissi oluşuyordu kaçıncı işim saymayı unuttum her defasında kovulduğum için…. Pes etmeyerek kendi ayaklarımın üzerinde durmaya yemin etmiş gibiyim, Artık vakti gelmişti Son dokunuşlarımdan sonra odamdan çıkıp Anneme seslendim. “Anne ben çıkıyorum kendine dikkat et.” Sözlerimden sonra arkama bakmadan çıktım merdivenlerden hızlı bir şekilde iniyordum koştur koştur indiğimde önümde siyah bir araç vardı. O an telefonuma arama geldi neydi bu şimdi şüpheci bakışlarımı telefona yönelttim ve açtığımda erkek sesi geliyordu. “Buyurun kimsiniz?” “Önünde duran siyah arabayı görüyormusun.” “Evet siz kimsiniz neden aradınız?” “Önünde duran araba seni yeni iş yerine götürecek lütfen rahat ol ve bin.”

Dedi ve ağzımı açıp tek kelime dahi edemeden telefonu kapattı. Ne kadar kaba bir adam ben siz diye hitap ediyorum bana sen diye hitap ediyor san ki aynı mahallede büyüdük.

Kendi kendime yine konuşup hemde arabaya doğru hızla ilerledim hırsızmı mafyamı düşünmeden binerek en büyük aptallığı yaptım. Umrumda değildi açıkçası şoför koltuğunda oturan siyah gözlüklü dudağında yara izi olan adam fazlasıyla geriyordu beni

Araba haraket etmeye başladığı an itibari ile korku ve aynı zamanda saçma sapan düşüncelerim kapladı beni Kendimce kendime teselli vermem bile gereksiz yere geriyordu. Koltuğa yaslanarak bacağımı bacağımın üzerine attım babamın malıymış gibi rahatıma,

baktım camdan dışarıyı seyir etmeye başladım. Uzun yoldan sonra nihayet vardım elbette işin ne olduğunu bilmiyorum sizler gibi, etrafa göz attım ve ne olduğunu anlamaya çalıştım dışında (BLACK NİGHT). yazılı bir tabela vardı ilerledim ve içeri girdim. Sessiz sakin yere benziyordu Restoranın her köşesinde süslemeler vardı inceleyerek yavaş adımlarla devam ederken müzik sesi geliyordu ve şarkı kulaklarımda duyuldukça kulaklıkla dinlediğim şarkıyı hatırladım bir anda… (streets Rosa & Maria.) şarkının işle bağlantısı neydi diye tekrar düşünmeye başladım etraf bomboş kimseler yoktu bir adam karşıma anlık çıkarken irkilerek geri sıçradım. Aynı şoför gibi gözlüklü ama bir farklılık vardı iri ve dev vücudu vardı kalın ürkek ses tonuyla cevap verdi. “Hanım efendi beni takip edin sizi patrona götüreceğim size ne yapacağını anlatacaktır.” Sustum cevap vermeden peşinden gittim yürürken bile rahat duramadım tâki odaya gidene dek. Etrafı tekrar gözden geçirdim ve çaktırmadan duraksayıp aksesuarlardan birini elime aldım önümde ki adam arkasına bakmadan öyle endamlı yürüyordu ki. Okuduğum kitaplardan eserlenmişti san ki. Biraz daha ilerledikten sonra. Tekrar durup dokunmak istedim hızla arkasını döndü ve odayı işaret ederek uzaklaştı. Hırslandım kendi kendime her zaman ki gibi söylenmeye başladım “çalışmayamı geldik kurban edilmeyemi belli değil!” Kapının tamda önünde duruyordum beni nelerin beklediğini sizler gibi bilmiyorum derinden nefes alarak kapıya üç kez vurdum tekrar bir erkek sesi duydum. Galiba kadın olarak tek ben vardım. “Girebilirsin.” Kapıyı açtığımda beni karanlık ve penceresi küçük olan bir oda karşıladı gerçekten benim odamdan daha korkunç bir oda görmemiştim.

Koltukta oturan patronun bana baktığını yeni fark ederek kendime çeki düzen verdim, “Oturun bayan Arya.” Hızla düşünmeden cevap verdim. “Oturmayamı çağırdınız isminizi bilmediğim kişi?” Adam rahat bir şekilde sakince cevaplar vermeye devam ediyorken heralde benimde sinirli ve kaba cevaplar vermem gerekiyordu. “Arya benim adım var.” “Eğer söylersen adını daha kolay anlaşacağız.” “Merih Ata Sezer.” “Arya Barlas bende memnun oldum.” El sıkışarak memnun şekilde gülümsedik.

Ana kahramanımızın ismi ortaya çıktığına göre işimin ne olduğunu öğrenebilirim artık. “Bana nasıl görev vereceğinizden ne tür bir iş yapacağımı anlatabilirmisiniz.” Çok düşünmeden cevap verdi. “Tabi ki senin işin garsonluk yapmak ve aynı zamanda müşterilerle samimi ilgi alaka istiyorum yapabilirmisin?” Kendimden emin bir şekilde sorusuna cevap verdim. “İlk olarak sizin işlettiğiniz dükkan benim odamdan daha korkunç ilgi versem dahi kurtarmaz.”

Koltuğundan kalkarak elini yumruk yapıp masaya vurdu. “Patronuna karşımı geliyorsun?” “Size karşı gelmiyorum ne olduğunu söylüyorum müşteri gibi gelsem bir saniye bile oturmak istemem.” Masanın etrafında dolaşarak bana doğru geldi cesurdum fakat başım beladan kurtulmuyordu.

Tam karşımda bakışlarını yakaladım yakından bakınca yakışıklı çocuk dedim içimden benim

Hakkımda ne düşünüyordu ki bilmiyorum. “Kaç yaşındasın sen?”

“20 peki sen ?”

“25.” Daha fazla bakışmak istemiyordum gözlerimi ondan çekerek ciddileştim ve cevap verdim. “Size karşı geldiysem kovun ben böyleyim kişiliğim bu hoşunuza gitmeyebilir.”

Adam rahatsız değil gibiydi öyle bakıyordu ki sakin ses tonuyla konuşmaya devam etti. “Seni neden kovayım bana karşı gelmedin fakat güçlü açık sözlü olman hoşuma gitti küçük hanım.” İlk iş günümde patronuma tokat atmak istemezdim denemekten ne kaybedecektim. Sert tokat attım tutamadım kendimi. geri çekildim ve bana ne yapacaktı saldıracakmı bana aklımda deli sorular varken yine sakinliğini korudu ve üzerime geldi geri gitmekten duvara tosladığımı fark ettim ve mırıldanarak “özür dilerim ben şey…” Elimi nazikçe avucuna aldı ve nazik bir şekilde öptü. Beni korkutuyordu sonra geri çekildiği anda rahat bir nefes aldım. “Ben kadına el kaldırmam bir daha yapma bunu şimdi işinin başına geçebilirsin.” “Tokat attım sana neden kovmuyorsun?” “İnce ruhlusun ve korkuyorsun dudakların titriyor sana tecavüz edeceğimi düşündün Ben düşündüğün erkeklerden değilim. Arya bir daha yapma pamuk ellerinle müşterilere yemek yap.”

Böyle bir erkek kaldımı gerçekten bu işletmede ne gibi kurallar mevcut hiç birini konuşmadık öylece çıkıp Düşüncelerinde boğuluyor gibiydim. Yaptığım şey doğru değildi Etrafta korumalar dolaşırken birine soyunma odasının nerede olduğunu sordum

Üst Katta diye cevap verdi koştur koştur hızlıca koşmaya başladım nihayet buldum Odaya girdim ve. İş kıyafetlerini inceledim. Bana uygun iş kıyafetini bulup denemeye karar verdim soyunurken bile hızlı çarpıyordu kalbim

İş elbisesini giydim fiziğimi öne çıkarıyordu diz kapaklarımdan yukarı duran elbise kenarı ve göğüslerimi öne çıkaran yakaya sahipti. Ön yakayı kapatmak için İğneyle tutturmaya çalıştım ve başardım. Şimdi iş zamanı..

Mutfakta çalışan bazı şefler müşterilerle ilgilenen garsonlar vardı. Bir adam yanıma geldi ve kahve dolu tepsiyi bana verdi. “7 numaralı masaya bırakın bayan.” İşi hemen çözüp 7 numaralı masayı arıyordu gözlerim ileri gittim ve nihayet buldum tebessüm ederek kahveleri kibar şekilde masaya bıraktım. “Afiyet olsun efendim.” Diyerek geri çekildim ilk işim olmasına rağmen iyi ilerliyorum Etrafta herkes bir şeylerle meşgul Elimde tuttuğum tepsiyle beraber mutfağa geçtim tepsiyi bırakıp Yeni bir masanın İsteğini sormaya gittim “buyurun ne dilersiniz efendim.” “Viski alabilirmiyim.” Yanında oturan kadın içme diye ısrar ediyordu. “İçme yalvarırım hamileyim bu halde araba kullanmana izin veremem.”’ Bense ikisini izliyordum. Adam karısını umursamadı ve emir kipiyle ikinci kez istekte bulundu. “Kızım getirsene viskiyi ne bakıyorsun aval aval!” “Peki Efendim.” Bir viski alıp hemen yanına geldim diğer müşteriler kendi halinde normalken sorunlu masada viskiyi adamın kafasına geçirerek bağırdım. “Bana bak cüce karın eğer içme diyorsa içmeyeceksin!” Herkesin gözleri bana döndü, bazıları kalktı bazıları meraklı bir şekilde izliyordu. Adam dokuz canlı san ki. Ayağa kalkarak Tokat atmaya kalktı fakat onu durduran bir el gördüm bu benim elim değildi. Elimle yüzümü kapattığımdan görmesemde açtığımda

Merihi önümde gördüm diğer elini yumruk yaparak adama sert bir yumruk geçirdi.

“Bir daha benim çalışanlarımdan her hangi birine sorun çıkartırsan ciğerini söker köpeklere yediririm Aşağılık herif!” Vurmasına engell olmak için kolunu tutarak korumaları çağırdım

“Hemen buraya gelin!” Korumalardan ikisi geldi adamı yaka paça dışarı attılar Merih diğer müşterilere dönerek, “Sorun yok keyfinize bakın ufak bir aksilik hall oldu. Merih yüzüme bakmadan çalışma odasına gitti. Sorunu benim çıkardığımı felanmı düşündü? Fısıldayan müşteri sesinden başka bir ses duymadım. Hemen peşinden gittim.

OKUDUĞUNUZ İÇİN TEŞEKKÜRLER DEVAMI İÇİN BEĞENMEYİ YORUM YAPMAYI UNUTMAYIN. Yazar theruya_m