Yaklaşık 20 dakika sonra ikimizinde siparişleri geldi.Aras bana bakarak,"Afiyet olsun."dedi neşeli bir sesle.Aynı şekilde bende ona,"Sanada afiyet olsun Arascık."dedim.Güldü.Sonra ikimizde yemeklerimizi yemeye koyulduk.Yemeklerimiz bitince hesabı istedim garson geldi.Elindeki zarfa benzeyen şeyi bana verdi.Cebimden para çıkardım ve içine koydum.Aras,"Arya sakın. Arya ben öderim, bırak şunu. ARYA!"diye bağırdı."Çok geç Arascık."dedim."Arya bir kerede beni dinlesen gül gibi geçinip gideceğiz ama yok!Sen illa kendi bildiğini okuyacaksın!"diye bağırdı."Hadi Arascık."dedim"Gidelim."Aras bana o kadar bağırdı fakat ben bir o kadarda sakindim.Sakinliğime kendim bile şaşırdım.

Lokantadan çıkıp yürümeye başladığımız sırada arkamızdan gelen ani bir sesle arkamıza döndük.İkimizde korkmuştuk fakat neyseki bir adammış.25 yaşında olduğunu tahmin ettiğim bu adam,gerçekten yakışıklıydı beyaz tişörtü ve deri ceketi kot pantolonu ile birleşince adamı on yıl gençleştiriyordu resmen. Adamın siyah gözlüğüne değinmek bile istemiyorum.Adamı görünce önümüze döndük.Aradan çok geçmeden başım dönmeye ve midem bulanmaya başladı Aras bana döndü,"Midem çok bulanıyor ve başım dönüyor.İstersen gel şuraya oturalım biraz." "Arascık bendede aynı belirtiler var.Evet,sanırım zehirlendik." "Arya,"dedi.Sonra devam etti,"Koş kızım koş hastaneye koş!"diye bağırdı.Tam o sırada arkamızda yankılanan ses.Duyduğum son ses "Nereye gidiyorsunuz,hastaneye mi?Daha iyi bir önerim var!"dedi ses.Sonra karanlık...