Yelda Yakaza

Pekala öz otistiğim.

Plan iyi hoşta, bu sizin gibi değil. Yanına gittiğimi her şekilde sorgulayacak.

Ki sunduğunuz çözüm de çok saçma.

Hayatımdan çıkardığım birini her şekilde hayatıma geri almadığımı iyi biliyor.

2 haftalık bir ilişkimiz olmadı bizim.

Albay

O zaman sizin ayağına gelmesini bekleyeceğiz.

Yelda Yakaza

​​​​​​Gelmez.

Şimdiden kucağına başka kızlar almıştır it.

Albay

Gelir.

Bunu bir şekilde yapacağım, sadece siz hazırlıklı olun.

​​​Ve bu sizi sevdiğini değiştirmez.

Yoksa 2,5 yıl size kim katlanır.

Üstelik bu olaylar için bile olsa en az 1 yıl falan sürerdi.

Anlamıyorsunuz.

Yelda Yakaza

Anlıyorum.

O yüzden aldattı beni dimi Sevgili Albay'ım🤗.

Ben yorulmayayım diye başka kızları öptü üstüne daha nacizane şeyler yaptı

Çok düşünceli ya.

Evet haklısınız gidip ayağına af dilemeliyim.

Albay

Saçmalama.

Sırf ondan daha fazla bilgi alabilmen için onu serbest bıraktım.

Sen ve bir kaç yetkili kişi dışında kimse bilmiyor.

Yelda Yakaza

Bide o biliyor.

Neden onu bu kadar hafife alıyorsunuz?

5 seneye yakın kimsenin haberi olmadan sizi kekledi rütbesiyle.

Albay

Sandığından daha fazla ciddiye alıyorum.

Ama onun ayağınıza gelme olasılığı çok yüksek.

Yelda Yakaza

Anlamıyorum onunla ben mi nişanlıydım, sen mi?

Nasıl benden daha iyi tanıdığına bu kadar eminsin.

Ve bağlantılar deme bana.

Albay

Bu başka bir konuşmanın konusu olsun.

Nede olsa uzun süre beraberiz.

Sevgili Savcı'm.

Yelda Yakaza

Bana Savcı'm deme.

Demeyiniz*

Hâlâ sadece avukatım.

Albay

Olacaksınız.

Ben size güveniyorum.

Yelda Yakaza

Ne bu şimdi?

"Düşmanımı yakınımda tutmalıyım." taktiği falan mı?

Albay

Ayıp ediyorsunuz.

Siz sürekli "Sevgili Albay'ım" dediğiniz için size karşılık vermek istedim.

Yelda Yakaza

Demeyin o halde.

İyi günler.

(Görüldü✓✓)

─── ･ ｡ﾟ☆: *.☽ .* :☆ﾟ. ───

Savcı. Cidden dışarıdan bunu istediğim mi gözküyordu? Üstümüzde bilinmezlikler varken düşünebildiğimiz nasıl sadece yeryüzü oluyordu?

Oradan uzak duracağıma söz vermiştim. Ama böyle ihtişamlıyken her şeyden zordu.

Kaldığım oteli özellikle yüksek katlı seçmiştim. Sanki ne kadar yüksek olursa o kadar gökyüzüne dokunabileceğimi hissediyordum. Ama baktığımda, aramda yine aynı uzaklık vardı.

Takıntılı değildim, bağımlıydım.

Ve bir kez daha kafayı sıyırmak üzereydim.

─── ･ ｡ﾟ☆: *.☽ .* :☆ﾟ. ───

Oturduğum yerden ülkenin öbür ucundan birinin sözüne güvenmek ne kadar sağlıklıydı?

Birbirlerini bir şekilde iyi tanıyorlardı ama nasıl? Üstüne Büşra'nın o gün onun numarasını bana atması.

Hiç bir şey tesadüf değildi. Ortada kasıtlı yapılmış bir şeyler vardı.

Ve şuan parçaları birleştirmekte zorlanıyordum büyük ihtimalle içtiğim içkinin etkisindeydi. Normalde ağır şeyler içimezdim, ama onun yüzünü göreceğim için buna ihtiyacım vardı. Çoğu kişinin karşısında duvar gibi dikile bilirdim. Gözlerine baktığımda bu imkansız bir şey gibi geliyordu.

Ya aldatmasaydı ve o işlere devam ettiğini öğrenseydim. Ona yardım edermiydim?

Hayır bunu yapamazdım. Yine beni aldatmıştı. Söylediği o yalanla ona yıllarca kanmıştım. Birine içinizi açtığınızda yıkılmanız kolay olurdu.

"Az insan az dert. Bir tane daha lütfen." Barmen kısa süre sonra içeceği önüme koydu.

Kafama diktiğim gibi bitirdim. Ben bardağı dudaklarımdan çekerken yanımdaki sandalyede hareketlilik oldu. "Selam güzellik."

Bardağı tezgaha geri koydum. Dirseğimi de oraya yaslayıp ellerimle kafamı destekledim. "Bence daha iyi girişler denemelisin."

Öne eğildi. "Peki nasıl bir giriş istersin?"

Gülümsedim. Ellerimi göğüs hizzamda çırptım. "Benim oyunumu oynayalım. Senin açından güzel bir açılış olur hem."

Ne yapacağımı az çok düşünmüştü ama aklına gelen büyük ihtimalle bel altı fantezileriydi. "Etraftaki insanları görüyorsun değil mi?" Kafa salladı. "Sence kaç yıl yatmıştır şuradaki."

Albay'ın beni gönderdiği yer tekin olmamakla beraber it-kopuk ile doluydu. O itlerle birlitke kadınlar yaşam yokmuşcasına eğleniyordu. İşaret ettiğim kişi ise 0 kol giymiş. Solunda duran kızıl saçlı kadının uzun süredir belinden tutuyordu. Kolları dövme ile kaplıydı ve keldi. Salaş tişört, bol pantolon giymişti.

"Bunu bilemem."

"Tch, detaylar ortada sadece odaklan." Önüme döndüm ve barmene elimle bir işareti yaptım. İçecek aynı hızla gelmişti.

"Tarz sahibi, kişisel tercihlerine önem veriyor. Böyle pahalı orta düzeyde bir yeri seçtiğine göre; uzun süre hapishanede kalıp çıktıktan sonra sakladığı bir parayı harcamaya başlamış olamaz."

Bardağı elime aldım. "Ya burayı seviyorsa?"

"Hayır, öyle durum yok gibi çünkü kolundaki dövmeler araba sevgisini anlatıyor." Evet, haklıydı. Adamın kolunda araba resmi ve markası büyük yazıyordu. "Çünkü fazlasıyla kazansaydı şuan büyük ihtimal bu kadınlarla hayalindeki arabada takılıyor olurdu."

Bana döndü. "Cevap veriyorum 2-3 yıl yatmış tahmini olarak." Gülümsedi. "Ve adli para cezası var."

Kaşlarımı çatıp ona baktım. "Güzel girişti, tebrikler."

Arkasını döndü ve bu sefer bende onu takip ettim. Adama bakıp el salladığı gibi kahkaha atmam bir olmuştu. "Onu tanıyorsun."

"Ufak bir hilenin zararı yoktur."

Onunda bardağı geldi ve içmeden önce tokuşturdum. "Ama yinede iyiydin. Sana inandım." İçecekten yudum aldım. "Adın ne?"

"Kutay, Kutay Kankılıç. Senin?" oda bardağından yudum aldı.

"Yelda Yakaza."

Gözlerini o an fark ettim. Koyulardı. Gece gibi. Etraftaki ışığa rağmen parlamıyorlardı bile.