Gizemli Takipçi

Kasabanın en işlek caddelerinden birinde, akşamın karanlığı çökmüşken, Mia adında genç bir kadın evine dönmek için yavaş adımlarla yürüyordu. Mia, iş çıkışı her zamanki gibi dolmuşla evine gitmek yerine biraz yürümeyi tercih etmişti. Hava serindi ve caddenin her iki yanında sıralanmış lambalar, sokakları hafifçe aydınlatıyordu. Fakat bu gece, Mia kendini huzursuz hissediyordu. Arkasında birilerinin onu izlediği hissi, içini kemiriyordu.

Bir an durup arkasına baktı. Boş sokakta kimseyi göremedi. Kendi kendine gülerek "Herhalde yorgunluktan hayal görüyorum," diye düşündü ve yürümeye devam etti. Ancak birkaç adım sonra tekrar aynı hisse kapıldı. Bu sefer adımlarını hızlandırdı. Kalbi hızla çarparken, arkasından gelen ayak seslerini duydu. Panikle, yolunu değiştirip ara sokaklardan birine saptı.

Sokak, ana caddeye göre daha karanlıktı ve tenha görünüyordu. Ayak sesleri kesilmiş gibi görünse de Mia'nın içindeki huzursuzluk azalmadı. Köşeyi döndüğünde, karanlık bir gölge fark etti. Gölge hızla yaklaşıyordu. Mia, telefonunu çıkarıp acil durum araması yapmaya çalıştı, ancak elleri titrediği için bir türlü tuşlara basamıyordu.

Tam o sırada gölge belirginleşti ve karşısında uzun boylu, kapüşonlu bir adam belirdi. Adamın yüzü karanlıkta seçilemiyordu, ancak gözlerinde tuhaf bir parıltı vardı. Mia, arkasını dönüp kaçmaya başladı, ancak adamın güçlü bir eli bileğine yapıştı. Çığlık atmaya çalıştı, fakat sesi çıkmıyordu. Panik içinde çırpınırken adam, Mia'nın kulağına eğildi ve alçak bir sesle fısıldadı: "Kaçmaya çalışma, seni uzun zamandır izliyorum."

Mia, adamın elinden kurtulmak için var gücüyle çabaladı. Bir an için adamın elinden kayarak yere düştü ve hızla kalkıp koşmaya başladı. Ara sokakların arasında kaybolarak bir apartman girişine sığındı. Nefes nefese, kalbi göğsünden çıkacakmış gibi atıyordu. Telefonunu çıkarıp polisi aradı, ancak cevap alamadı. İçinde bulunduğu apartman boş görünüyordu ve merdivenlerden yukarı çıkarken her an adamın peşinden geleceğini düşünüyordu.

Dördüncü kata vardığında, apartmanın çatısına çıkan bir kapı buldu. Kapıyı açıp çatıya çıktı. Soğuk rüzgar yüzünü okşarken, arkasına döndü ve adamın hala peşinde olup olmadığını kontrol etti. Çatıdan aşağıya baktığında, adamın sokakta olduğunu ve binayı dikkatle izlediğini gördü. Gizlenmek için çatının köşesine çömeldi.

Adam, apartmanın girişine doğru ilerlerken Mia, çatıdaki eski, paslanmış bir metal boruyu fark etti. Boruyu yerinden çıkardı ve eğer adam çatıyı bulursa kendini savunmak için hazırlandı. Adam, ağır adımlarla merdivenleri çıkarken her bir basamakta yankılanan ayak sesleri Mia'nın korkusunu daha da artırıyordu. Kapı aralandığında Mia, tüm cesaretini toplayarak metal boruyu sıkıca kavradı.

Kapı yavaşça açıldı ve adam içeri girdi. Mia, bir an bile tereddüt etmeden boruyu savurdu. Adam, darbenin etkisiyle sendeledi ve yere düştü. Mia, adamın bilincini kaybettiğinden emin olmak için birkaç saniye daha bekledi. Ardından cep telefonunu tekrar çıkarıp bu kez başarılı bir şekilde polisi aradı.

Polisler kısa sürede geldi ve adamı tutukladılar. Mia, hala titrerken olanları anlatmaya çalıştı. Polisler, adamın daha önce de kasabada benzer suçlar işlediğini ve uzun süredir arandığını söylediler. Mia, derin bir nefes alarak bu korkunç gecenin sona erdiğine sevindi.

Olayın ardından Mia, evine döndüğünde hala yaşadığı dehşetin etkisindeydi. Penceresinden dışarı bakarak bu geceyi unutmanın zaman alacağını biliyordu. Ancak bir daha asla aynı korkuyu yaşamamak için daha dikkatli olacağına karar verdi. O gece, kasabanın sokaklarında gezinen gölgelerin, her zaman masum olmadığını öğrenmişti.