Kayıp Ruhlar Evi

Ivy, eski bir gazeteci ve şehirdeki terk edilmiş evlerin gizemlerini araştırmak için ünlüydü. Yıllardır süren araştırmaları, onu şehrin kenar mahallesinde, kimsenin yaklaşmaya cesaret edemediği Kayıp Ruhlar Evi'ne getirmişti.

Evin tarihi, kara bir geçmişle doluydu. 1900'lerin başında inşa edilen bu büyük malikanede, zengin bir ailenin yaşadığı ve bir gece, hiç kimsenin açıklayamadığı bir yangında hepsinin yanarak öldüğü söylenirdi. Yangının ardından, evde tuhaf olaylar yaşandığı ve geceleri evin içinde çığlıklar duyulduğu anlatılırdı.

Ivy, cesur bir şekilde kapıdan içeri adım attı. Evde kimsenin olmadığından emindi, ancak içeride garip bir huzursuzluk hissetti. Her adımında gıcırdayan ahşap zemin, sanki geçmişin hayaletlerinin ayak izlerini taşıyordu.

Oturma odasına girdiğinde, yerde yanmış oyuncaklar ve eski gazeteler buldu. Bir zamanlar mutlu bir ailenin yaşadığı bu ev, şimdi karanlık bir anıdan ibaretti. Ivy, eski bir merdivenle yukarı çıkarken bir fısıltı duydu. İlk başta rüzgarın sesi olduğunu düşündü, ancak fısıltılar belirginleşti ve Ivy'nin adını söylemeye başladı.

Korku içinde, Ivy yukarıya çıkmaya devam etti. Üst katta, eski bir çocuk odası buldu. Duvarlar, siyah lekelerle kaplıydı ve yerde yanmış bir bebek yatağı vardı. Ivy, bir fotoğraf çerçevesi gördü. Çerçevedeki fotoğraf, bir zamanlar burada yaşamış küçük bir kızın yüzünü gösteriyordu. Ancak, Ivy'nin dikkatini çeken şey, kızın gözlerinin Ivy'nin gözleriyle aynı olmasıydı.

Aniden, odanın kapısı şiddetle kapandı. Ivy, kapıya doğru koştu ancak kapı kilitliydi. İçeride, soğuk bir rüzgar hissetti ve duvarlarda çocukça çizimlerin belirmeye başladığını gördü. Bu çizimler, yangının nasıl başladığını gösteriyordu. Ivy, yangını başlatan kişinin küçük kız olduğunu anladı. Kız, yanlışlıkla bir mum devirmiş ve evin yanmasına sebep olmuştu.

Kızın ruhu, Ivy'nin bedenini ele geçirmek istiyordu. Ivy, kızın ruhunun evde hapsolduğunu ve intikam peşinde olduğunu anladı. Ivy'nin, kızın ruhuyla yüzleşmekten başka çaresi yoktu. Gözlerini kapattı ve kızın ruhuyla konuşmaya başladı. Ona, kazanın onun suçu olmadığını ve huzur içinde olması gerektiğini söyledi.

Kızın ruhu, Ivy'nin sözleriyle rahatladı ve evin içindeki tüm ışıklar söndü. Kapı açıldığında, Ivy dışarıya çıktı ve evi arkasında bıraktı. Kayıp Ruhlar Evi artık sessizdi ve Ivy, bu korkunç deneyimi asla unutmayacaktı.

Ancak, Ivy'nin evine döndüğünde, aynada küçük kızın yüzünü gördü ve bir fısıltı duydu: "Henüz bitmedi..."