Son Konuşma

Kaçınız kitabı okudunuz ve buraya geldiniz veya kaçınız kitabı merak edip son bölümüne baktınız, bilmiyorum.

Ama ben bugün veda konuşmamı yapmaya geldim.

Hiçbir kitabıma bağlanan bir insan değilim, bu sorunu hep yaşadım. En kötü finalleri yazarken ne ağladım, ne de üzüldüm.

En güzel finalleri yazarken yüzümde bir gülümseme oluşmadı.

Kitaplarıma karşı duygusuz gibi davranıyordum ve kim bilir, gerçekten de öyleyimdir.

Ama bu kitabın yeri bende farklı.

Hiçbir kitabımı dönüp dolaşıp okuyamayan ben, bu kitabı iki defa okudum ve her hasretimde sırf bu hasreti giderebilmek, dindirebilmek için okuyacağım.

Atlas da, Okyanus da farklı bir mesele çünkü benim için. Basit karakterler olabilirler veya isimleri oldukça cringe olabilir -birleştiklerinde Atlas Okyanusu olmalarından bahsediyorum- ama benim için kitap farklı.

Mesele karakterlerin adı değildi çünkü.

Zaman zaman Okyanus'a kendimden bir şeyler kattım, bazen de Sude karakterine kendimden bir şeyler kattım. Ben yaşadıklarımı buraya aktarırken normalde olduğu gibi duygusuzca yazmadım o sahneleri.

Boğazım düğümlendiği de oldu, üzüldüğüm de oldu.

Veda konuşması yapan bir insan değilim ama bu kitap benim gözümde bir veda konuşmasını hak ediyordu, ben de veda konuşmamı yapayım dedim.

Bu kitaba başlama anım herkes gibi "Hüzünlüydüm, rastgele bir şeyler yazmaya başladım ve bu çıktı," tarzı bir hikâyeye sahip değil.

Ama olmasa da olur.

Belki de ben bunu dışımdan yansıtmayıp içimde yangınlar koparmışımdır.

Kim bilir?

Konuşma bu kadardı. Umarım kitabı sevmişsinizdir.

Bu satıra bütün düşüncelerinizi, duygularınızı bırakabilirsiniz. Dilerseniz bana özel olarak yazıp kendinizi daha rahat ifade edebilirsiniz.

Bitirme tarihlerinizi buraya bırakalım bakalım.

05.12.24 - ∞