Ay bu kitap tutar mı kii?

DRAM YOK O YÜZDEN TUTSUN

2. Bölüm ° Rezil Olma Anı

Kısa sürede çizdiğim resimi bitirdiğimde, hocamız olacak kadın ayağa kalktı.

"Oturma düzeniniz hazır. Liva, sen dördüncü sırada duvar kenarındasın. Aras ise senin yanında oturacak fakat sen duvar kenarı tarafındasın."

Atlas ile mi?

Kâbusta mıyım?

Çantamı hızlıca toparladıktan sonra bir arka sıraya geçerek eşyalarımı yerleştirdim. Atlas yanıma gelip kuruldu. Suratındaki sırıtışa sinir olsam da sesimi çıkartmadım.

"O güzel yeteneğini benim gibi bir şahesere harcaman ne kadar güzel." Gözlerimi devirip ona baktım.

"Senin bir şaheser olduğun fazlasıyla şüpheli."

Hoca ellerini çırpıp ayağa kalktıktan sonra aklaşmaya başlamış saçlarını kulağının arkasına attı.

"Başkan adayları tek tek parmak kaldırsın."

Atlas, ben, Meriç, Sidelya, Meral, Ayaz ve Yaman başkan adaylarıydık.

Bu arada, Meriç erkek değil kız. Ne olur ne olmaz diye söyleyeyim dedim.

Hoca ismimizi sırasıyla yazıp herkese teker teker kağıt dağıttı. "Aday olanlar kendi isimlerini de yazabilirler." Hoca'nın bize dağıttı kağıtların arkasında ufak bir imza vardı.

İnsanlar farklı kağıt çıkartıp oy verip durmasınlar diye bunu yapıyordu.

"Vote verelim!" Birisi kendi kendine konuştuğunda hoca dik dik sesin sahibine baktı.

"Vote, ha? Biz İngilizce dersinde miyiz?!" Hoca öfkeyle sesin sahibine çıkışırken çocuk yutkunarak hocadan özür diledi.

Kendi ismimi yazmak istemesem de başka yazacak kimse yoktu. Yaman'a asla oy vermezdim. Ayaz da Atlas'ın kardeşi olduğundan direkt elenmişti. Çünkü fazlasıyla flörtözdü ve benim ona oy verdiğimi anlardı.

Meral, Sidelya veya Meriç'i sevmiyordum. Bunlar üçlü gruptu ve hepsi de pick me'ydi. Şuan bile kısacık okul etekleri üstlerindeydi.

Bilerek eğilip durmalarını saymıyorum bile.

Geriye ben veya Atlas kalmıştı.

Kendime oy vermek istemediğimden Atlas'ın ismini yazıp katladım. Hocanın masasına bırakıp geri yerime oturduğumda heyecanlanmıştım.

Herkes teker teker kağıtlarını bırakırken Atlas rahat bir şekilde yayılmıştı.

Sağ eli ise...

Sağ eli!

Sağ eli benim sandalyemdeydi ve Aman Allah'ım... Lütfen beni onun o bakışlarından kurtar.

Dudakları kıvrılmış, tutamları alnına dökülmüş bir şekilde koyu yeşil gözleriyle beni seyrediyordu.

Yutkundum.

"İlk oy... Atlas mı?" Hocanın şaşkınlığı yüzüne vururken soyutlandığımız o andan sıyrılıp hocaya baktım.

Ben hocaya bakarken tüm sınıfın gözleri bendeydi.

"Atlas kim?" Atlas kısık sesle gülerek bir elini havaya kaldırdı. Yutkunarak ona bakmamaya özen gösterdim.

"Benim hocam. Arkadaşım bana Aras yerine Atlas diyor da."

Kendimi ele vermiştim işte.

Atlas çapkın bir şekilde bana bakıp göz kırptı. Tepkim ona dik dik bakmaktan ibaretti.

"Merak etme. Bende sana oy verdim." Omuz silktim.

"Yaman." Bir oy Yaman'a gittiğinde sinirden delirmeme ramak kalmıştı.

"Liva." Dudaklarım kıvrıldı.

"Liva." Yine ben.

"Liva." Yine ben.

"Aras."

"Aras."

"Aras."

"Aras."

"Aras."

"Aras."

"Aras."

"Aras."

"Aras."

NE BU ARAS AŞKI YA!

Oyların çoğu Atlas'a giderken Atlas'ın sırıtarak arkaya yaslanışını izledim.

Somurttuğum esnada hocanın sesi duyuldu.
"Liva."

"Liva."

"Liva."

"Liva."

"Liva."

"Liva."

"Liva."

"Liva."

"Liva."

"Liva."

"Aras."

"Aras."

"Aras."

"On üçe on üç. Aras ve Liva bu yıl boyunca sınıf başkanınız olacak."

Hocanın sesi kulaklarımda yankılanırken bir alkış koptu.

Atlas ile birbirimize bakıyorduk.

Ben Atlas'a heyecanla bakarken onun bakışları farklıydı.

Bir duyguyla dolu.

Kalbimin deli gibi hızlanmasına yeten, büyümüş koyu yeşil hareler.