Bu bölüm Kerem'in neden şerefsiz olduğu -aslında şerefsiz değildi, boşuna kırdınız benim oğluşumu- hakkında büyük bir kısım okuyacaksınız.

Evet, bölüm kısa ama gerçekten tüm kitabın özeti gibi bir bölüm bu. Kerem'e sövdünüz ve sanırım ona bir özür borçlusunuz :')

Ayrıca, ismi Ela olan okurlarıma -özellikle de karanlık prensese- özürlerimi iletiyorum. Bu bölümde sizin adaşınız olacak o şerefsizin yaptıklarını okumak zorunda kalacaksınız.

İyi okumalar!

***

Ela'dan

Yatağıma yattıktan sonra gözlerimi kapattıktan sonra eski zamanlar ile ilgili hayallere daldım.

Kerem.

Kerem çok yakışıklı ve seksi bir erkekti. Ona defalarca tuzak kurup ağıma çekmeye çalışsam da her çabam boşa gitmişti.

Tehditlerimin yaradığı zamanı hatırladım.

Elisa'yı öldürmekle onu tehdit ettiğim o anları hatırladım.

Kardeşinin düşmesini sağladığımı bildiğinden tüm isteklerimi yerine getirmişti.

Elisa'nın ilan-ı âşkını kabul etmek istese de ben onay vermeyip onu tehdit ettiğimden, Elisa'nın teklifini sertçe geri çevirmişti.

Bu durumda oldukları için onlara üzülmemiştim.

Aksine, daha da zevk almıştım.

Kerem ile zorla sevgili olmuş, onu öpmüştüm.

O dudağın üstünde gülümseme işi ise yine benim işimdi.

Her öpüşmemizde dudaklarımın üstünde gülümseyeceksin ve benimle flörtleşeceksin demiştim. Şansa bakın ki tamda bu esnada Elisa olaya ufaktan dahil olmuştu.

Kabul etmeliyim ki bu çok zevkliydi.

Kerem çoğunluğun gözünde şerefsizdi, değil mi?

Herşeyi ben planladım.

Kerem masum, yakışıklı ve söz konusu Elisa olduğunda çapkınlaşan bir erkekti. Muzip bakışlarının Elisa'da değil de bende olmasını istemem gayet normaldi.

Ayrıca o bakışları Elisa değil ben hakediyordum.

Şimdi ise Elisa ile Kerem sevgiliydi.

Garip bir şekilde, yaptıklarım beni fazlasıyla tatmin etmişti.

Onlara daha fazla bulaşmak yerine saracak başka çiftler bulmam gerekiyordu.

Serra ile Dora gibi.