Bu bölüm vahşet oldu ama ertesi bölüm kıkır güleceğiz :)

'•'

"Senin burada ne işin var?" Dedim titrek olmamasına özen gösterdiğim sesimle.

Yiğit içine derin bir nefes çekip bana baktı.

"Katılmam gereken onlarca akşam yemekleri, toplantılar, barlar veya bambaşka yerler var. Buralara giderken seni yanıma almadan gideceğimi mi düşünüyorsun, Alina?"

İçime derin bir nefes çektim. Her nereye gidecekse bensiz de gidebilirdi.

"Burada kalabilirim." Yiğit ofladı. "Anlamak istemiyorsun, değil mi? Bak Alina, etrafta onlarca pislik var."

Kollarımı iki yana açtım. "Her yerde bir pislik var!"

Gözlerini devirdi.

"Bunu bende biliyorum, Alina. Demek istediğim, rakiplerim sırf benden veri çalabilmek için seni kaçırabilirler." Bana doğru yaklaştı."Etrafımda olmalısın. Evimde, koridorumda ya da yatağımda. Her zaman yanımda bulunmalısın çünkü işler iyice karıştı."

Öne doğru çıkmış saçımı parmağının tersiyle kulağımın arkasına sıkıştırdı.

"Evli olduğum herkese yayılıyor. Rakiplerimin yeni hedefleri sensin, Alina Öztürk. Her daim yanımda, bir nefes önümde olmalısın."

Gözlerimi kısıp aramızdaki boşluğu daralttım.

"Bunun gibi mi?" Güldü. "Evet. Belki de daha yakın."

Bu adam nasıl hem Ağa'nın torunu hemde mafya olabiliyordu?

Bir dakika.

Bende mafyanın karısı oluyordum.

Farkındalık hissi tüm bünyemi sardı. Yutkunmaya çalışsam bile yutkunamadım.

"Ayrıca bu küskünlüğün sona ermesi gerekiyor. Bana resmen üç haftadır küskünsün."

Kimseden kolay kolay uzak durmazdım.

"Peki, tamam. Senden uzak durmayı kesiyorum." Ve daha olgun bir kadın olmayı deniyorum.

Çünkü sorumluluklarım var ve soğukkanlı olmalıyım.

Mafyanın karısı... Kulağa çok uzak gelse de bir o kadar yakındım bu kelimeye.

Gülümsedi.

"O zaman bir anlaşma yapalım. Birbirimizi deli gibi seviyormuşuz gibi davranacağız."

Öyle değil miydi zaten?

Ah, pardon. Değildi.

"Kabul." Dedim son derece rahat bir tavırla.

Gülümsemesi genişledi.

Kalbimin deli gibi çarpmasını dışarıya yansıtmamaya çalıştım.

Dudakları aralandı.

"Romeo'nun Juliet'i sevdiği gibi, bende seveceğim sonsuza kadar seni."

'•'

Yiğit'in son sözündeki imayı anlayanlar?

Anlamayanlar?

Aslında, boşverin. Her hikaye güzel son ile bitmek zorunda değil.