Bu bölümde belki de bu kitabın en sevdiğim sahnesi var. ÇOK İYİ OLDU

***

İkra

Siz: Merhaba

Deniz: Merhaba sana da

Siz: Sevgiliniz olduğunu duydum

Siz: Doğru mu?

Deniz: Evet bir sevgilim var

Deniz: Onu çok seviyorum

Deniz: Neden sordun?

Siz: Sevgilin varken neden bana azıyorsun peki?

Siz: Ay pardon

Siz: *yazıyorsun

Deniz: Daha yeni sevgili olduk zaten sevgilimle

Deniz: Sana bugün bana yazma diyecektim zaten

Deniz: Artık bana yazma

Deniz: Sevgilim var çünkü

Görüldü.

Yüzümde ne zaman yeşerdiğini bilmediğim gülümsememi silip yanımda oturan Leyal'e baktım.

"Hayırdır neye gülümseyip duruyorsun sen?" Dedi Leyal. Gülümsemem genişledi.

"Deniz'e yazdım az önce. Sevgilin varmış, doğru mudur dedim doğrudur dedi." Leyal de gülümsedi.

"Buna seviniyorsun değil mi?"

Aha, herşeyi belli etmiştim işte.

Gözlerimi kaçırdığımda yanaklarım ısındı.

Domatese dönüşüyordum yine.

"İkra, herşeyi biliyordum zaten. Bu kadar saklayıp kendini yormana gerek yoktu." Şaşkınlıkla ona döndüm. "Peki ya Deniz biliyor mu?" Tek kaşı havaya kalktı.

"Hayırdır, ne zaman 'abi'yi kaldırdık?" Gülümseyerek gözlerimi kaçırdım.

"Şu sevgililik şeyine hazırlık için yapıyordum ya..." Kahkaha atarak bana baktı.

"Bir şeyi saklayamıyorsun ve abim senin ona âşık olduğunu görmüyor. Aşırı ironik!"

Sorduğum sorunun cevabını aldığım için rahatlayarak arkama yaslandım.

"Ne konuşuyorsunuz siz yine?" Deniz'in sesi ondan önce bize ulaştığında kafamı kaldırıp ona baktım.

Arkasından abim de geliyordu fakat özellikle Leyal'e bakmıyordu.

Ne olmuştu bunlara?

Leyal kıkırdayınca omzumla ona vurup tek kaşımı kaldırdım.

"Sonra anlatırım." Diye fısıldadıktan sonra ayağa kalkıp abimin yanına doğru gitti.

Abim hızlıca asma salıncağa oturduğunda Leyal de hemen yanına sığıştı.

Abimin yanaklarının kıpkırmızı olduğunu fark ettiğimde Leyal'in yine birşeyler yapmış olduğunu fark ettim.

Deniz kendini yanıma attıktan sonra sırıtarak bana baktı.

Allah'ım... Bunlar ailecek çapkındı!

"Elbise sana yakışmış." Gözlerimi kaçırdım.

Bu işi her dakika yapıyorum. Sanırım gözlerimi kaçırmadığım tek bir saat bile yok.

"Teşekkür ederim." Hadi ama, sesim bu kadar alçak çıkamaz, değil mi?

Hayır. Çıktı bile.

Bir anda bana daha çok yaklaştı.

"Ama elbisesiz de gayet güzel olursun. Hayal edebiliyorum."

***

Denizcim yavaş olur musun çocuğum bizdeki de kalp yani