11 Yıl önce, Leyal

"Şu salak hislerinden vazgeç, Leyal." Abimin söylediklerine aldırmayıp omuz silktim.

"Bence Kuzey Abi de benden hoşlanıyor." Abim söylediklerime güldü. "Senin gibi bir bücürden hoşlanacağını sanmıyorum." Suratımdaki onlarca sivilceyi işaret etti.

"Hele de şu garip şeyler suratındayken." Duyduğum kelimeler cesaretimi tamamen azaltırken abimin gözlerine baktım.

"Gerçekten böyle mi düşünüyorsun?" Dedim kısık ve ağlamaya müsait titrek sesimle.

Bana aldırmayıp ellerini cebine soktu.

"Evet." Dolu gözlerimi kırpıştırıp akmasını engellemeye çalıştığım esnada Kuzey Abi gülümseyerek yanımıza geldi.

Bana çok uzaktı ve evet, abim haklıydı.

O bana bakmazdı çünkü ben sivilceli berbat bir kızdım.

"Neler oluyor?" Dedi Kuzey Abi, şevkatli çıkan sesiyle. Omuz silktim.

"Birşey yok." Abim güldü.

"Emin misin?" Dediğinde ona söylememesi için yalvaran bakışlar attım.

Bu bakışlarımı gördükten sonra gülüşü sırıtışa döndü.

"Bu salak senden hoşlanıyormuş. Birde gelmiş bana bence o da benden hoşlanıyor diyor." Duygularım abim tarafından ortaya döküldüğünde sanki tüm enerjim elimden alınmış gibiydi.

Titreyen bacaklarımı kullanarak hızlıca oradan uzaklaştığımda abim tarafından yediğim darbenin haddi hesabı yoktu.