Leyal

"Kuzey?"

"Hm?" Kuzey'i dürttüğümde sinirli bakışlarını bana çevirdi. "Efendim, Leyal?" Sinirlense bile düzgün konuşmaktan asla vazgeçmiyordu.

"Sen hiç küfür ettin mi?" Dik dik baktı bana.

"Gecenin bir saati beni uyandırmanın sebebi bu mu?" Pis pis sırıttım.

"Evet." Gözünden geçen ifade öyle tüyler ürperticiydi ki bir an beni boğacağını falan sandım.

"Saat sabahın dördü." Gülmemek için dudaklarımı birbirine bastırdım.

"Olabilir." Ani bir hareketle yataktan kalktığında geriye doğru düşüyordum.

Evet, neredeyse düşüyordum fakat güçlü bir kol beni sarmıştı.

Kuzey'in kemikli ellerini belimde hissetmemle kaskatı kesildim. Bunu fark ettiği gibi rahatlamamı istercesine işaret parmağını aşağı-yukarı hareket ettirdi.

Oysaki bu hareketi midemin kasılmasından başka birşeye yaramadı.

Çocuksu hislerimin ara sıra kendisini göstermesinden nefret ediyordum.

"Özür dilerim." Dedi bir anda. Kaşlarım çatıldı.

"Neden özür diliyorsun?" Hâlâ aynı pozisyondaydık ve işaret parmağı belimde hareket ediyordu.

"Küçük bir çocuktan hoşlandığım için." Kaşlarım çatıldı.

"Nasıl bir çocuk bu?"

Dudakları hafifte olsa yukarıya kalktı.

"Benden dört yaş küçük birini on iki yıldır sevip deli gibi bağlandığım için." Midemde değişik değişik şeyler havalanırken gözlerim farkındalıkla açıldı.

12 yıl?

"Na-nasıl yani?" Bana âşık değildi, değil mi?

Gözlerimin en derinine, tarif edemeyeceğim kadar güzel bir şekilde baktı.

"On sekizimde benden dört yaş küçük bir ortaokulludan hoşlandığım için özür dilerim." Ne ara yaklaştığını bilmesem bile yüzü birkaç dakika öncesine göre daha fazla yakınımdaydı.

"Hislerimden kurtulmaya çalıştıkça daha çok battım ve şimdi o çocuk büyüdü." Dudaklarında sinsi bir gülümseme oluştu. "Ayrıca beni yeni bir hat alıp aklınca kandırmaya çalışıyor."

Kuzey sandığım kadar salak değilmiş.

"Ve bu çocuk," sesi fazlasıyla kısılırken burnunu burnuma sürttü.

"Şimdi tam karşımda."

Kalbim deli gibi atarken karnım da bana inat birbirine yapışıyor, çocuksu hislerimin geri dönüp bana işkence etmesine izin veriyordu.

Çocuksu.

Bu hislerin çocuksuluktan çıkıp kadınsal bir duyguya dönüştüğünü anladığım gibi kalbim öncekinin aksine daha da hızlı atmaya başladı.

Nefes alış-verişlerim sıklaşırken Kuzey nefesimi hissedecek kadar yakınımda olduğundan bu tepkime gülümseyerek karşılık verdi.

"En başından beri çapkın olan kişinin sadece sen olduğunu sanıyordun." Sırıttı.

"Bu düşünceni bozmak istemesem de artık bozacağım." Bana baktı.

"Sandığından daha akıllıyım ve herşeyin farkındayım, Leyal." Dudaklarımız birbirine sürttü.

"Aynı benden tekrardan hoşlanmaya başladığın gibi."

(Yn: Kuzey'i salak sandınız dimiii)