Sensin Sebebim'e yazamıyorum bu sıralar. Ama bu kitaba öyle bir yazıyorum ki görmeniz lazım. Neden böyle oldu inanın ki hiç bilmiyorum...

Herneyse, benim tıkanıklığım geçene kadar bu kitaba bölüm gelecek.

İyi okumalar!

***

Leyal

"Hadi çocuklar, gelin oturun masaya." Ahsa Teyze'nin sesiyle birlikte ortaya koyduğumuz tableti elime alıp diziyi durdurdum.

İkra ve ben annemler yemek yaparken dizi izlemeye karar vermiştik. Yeni başladığımız dizi bir Kore dizisiydi ve güncel bir diziydi.

İkra ve ben yemek yapmaya, özellikle de tatlı yapmaya bayılırdık fakat annelerimiz onların ayaklarının altında dolaşmamızı istemezlerdi. Bizde ilgilenecek birşeyler bulurduk.

Abimin eline telefonunu aldığını fark ettiğimde İkra'yı dürttüm. "Telefonunu sessize al." Bana dik dik baktı ciddi miyim diye.

"Ne?" Dedim. Gözlerini devirdi. "O kadar da saf değilim Leyal." İkra saf değildi. Aksine süper bir zekası vardı.

Telefonlarımızı hızlıca cebimize atıp annemlerin bizi kış kışlamasıyla ellerimizi yıkamak için alt kattaki tuvalete yöneldik.

Kapının önünde durduğumuzda İkra'ya baktım. "İlk önce sen geç." Cıkladı. "Hayır, sen."

Büyük bir kahkaha ve kapı kapanma sesi kulaklarıma dolduğunda sinirle bir nefes aldım.

Abim resmen uçarak tuvalete girmişti.

Kuzey Abi elleri cebinde gülümseyerek bize yaklaştı. "Deniz içeride, değil mi?" Başımı salladım. "Dağ ayısı." Kısık sesle mırıldansam da Kuzey Abi duymuştu. Güldü.

"Abine hakaret etme ufaklık." Burnuma bir fiske atıp oradan uzaklaştığında tek kaşım havaya kalktı.

Ufaklık?

Bakalım birkaç ay sonra aynı şeyleri söyleyebilecek misin Kuzey efendi.

***

Bölümü fazlasıyla kısa tuttum ama birkaç gün biriktirip okuyabilirsiniz bölümleri. Ayrıca günde iki bölüm atacağım bundan sonra, ondan dolayı pek sorun olmaz diye düşünüyorum.

Birazdan görüşmek üzere!