☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆

Aradan bir süre geçti. Yaren ve ben Karakol dışındaydık. Çok şükürki bizi serbest bırakmışlardı.

Tabi bırakmaları için içimden hatim indirmiştim ama neyse..

Yaren ile birlikte Karakol dışındayken birden bize doğru gelen birini gördüm. Bu kişi çok tanıdıktı..

Koray..

Ben tam konuşacakken Korayın bana birden sarıldığını hissettim..dona kalmıştım..yüzüm kızardı, kalbim hızlandı..noluyordu bana?

Koray beni sımsıkı sararken karşılık verdim. Nedense bu hoşuma gitmişti. Koraya sarılırken onun barut ve Vanilya kokusunu içime çektim..

Tamam..bana bir şeyler oluyordu..

Koray sonra sanki çekinmiş gibi hızlıca beni bırakıp konuştu "neden her bir olayın içinde seni buluyorum Elif!?" Dedi. Sesi ciddiydi.

"Off yine başlama Koray. Olan oldu işte" Diyerek kestirip attım.

"Olan oldu işte mi? Elif ben ne kadar korktum senin için senin hiç haberin var mı? Ya adam sizden şikayetçi olsaydı?!"

Korkmuş muydu?

"Ama olmadı" dedim.

"olabilirdi!"

"Ama olmadı!"

Koray sıkıntılı bir nefes vererek bana baktı. Bir şey düşünüyor gibiydi..Ben ise boş boş ona bakıyordum..neeense benim için korkması ve endişelenmesi hoşuma gitmişti..

kendine gel Elif..

Koray sıkıntılı bir nefes vererek bana bakarken konuştu.

" iyisin değil mi?" Dedi. Onayladım.

"Iyiyimde..artık eve gitsem iyi olucak" dedim.

" seni bırakayım" dedi Koray. İtiraz ederek "gerek yok Koray. Kendim giderim." Dediğimde Koray

"Sana sorduğumu Hatırlamıyorum. Hadi. Gidiyoruz." Dedi. Oldukça ciddiydi.

"Koray gerçekten gerek yok. Kendim giderim."

"Hayır Elif. Bu olaydan sonra Otobüse falan binmeni istemiyorum. O yüzden benimle geliyorsun. Itiraz yok" dedi. Sıkıntılı bir nefes vererek.

"ne inatçısın be? Kendim giderim işte. Küçücük çocuk değilim ben"

ben hala itiraz ederken Koray hiç beklemediğim bir şekilde beni Kucağına aldı ve yürümeye başladı. Ben şok olmuş bir şekilde bunu beklemezken konuştum.

​​"Napıyor Lan bu?" Dedi iç sesim. Ah iç ses..bir bilsem..

"Koray napıyorsun!?"

"seni götürüyorum"

"Saçmalama indir beni"

"Hayır"

"Ne demek 'Hayır'?"

"İtiraz yok Elif." Dediğinde sıkıntılı bir nefes verdim. En sonunda Pes ederek.

​​​​"Tamam..seninle geleceğim. Ama indir beni"

​"Hayır."

​​​​Anlamadım Yurdagül?

"Koray seninle geleceğim işte. Indir şimdi beni!"

"sus Elif."

☆☆☆☆☆☆☆☆☆

Aradan bir gün geçmişti.. Dün yaşadığım en tuhaf gün olabilirdi.

"Yanlız adama üzüldüm..boş boşuna dayak yedi." Dedi iç sesim. Açıkçası bende üzülmüştüm. Ama Yarende adamı iyi dövmüştü.

Thats My Girl..

Yarın gezi vardı ve oldukça heyecanlıyım. Kim bilir orada neler olucaktı?

O geziden tek parça halinde dönmem dileğiyle..

Şuanda okulda beden dersindeydik..Yaren şu sıralar hoşlandığı çocuk olan Alperin yanına gitmişti. Ben ise sap gibi oturup erkeklerin Futbol maçını izliyordum.

Ah be Nurullahım. Sattın hemen beni bir cocuğa..

yalnız Maçta sarmıyor değildi. Maçta bir Takımda Koray, Yağız, Ufuk, Tuğrul, Eren, Emir varken diğer takımda ise Ege, Ömer, Umut, Kaan, Emre, Abdullah vardı.

Ben oturmuş onların maçını izlerken birden Ufuk şut çekti. Şut çektiği top birden kafama geldi..

Hay o ayağının ayarını sikeyim Ufuk..

"Lan Elo iyi misin?" Dedi Ufuk. Ben kafamı tutarken birden elimin üstünde bir el hissettim. Gözlerimi açıp ona baktığımda bu kişi Koraydı.

"Çocuk maşallah ışınlandı.." dedi iç sesim.

"İyi misin? Çok sert geldi mi top?" Dedi Koray. Korayın elini elimde hissettiğimde kalbimin hızlandığını hissettim..

"İyiyim..bir şey yok." Dedim. Sonra Ufuk geldi "Elo iyi misin? Kız top öyle bir geldi ki kafan kırıldı sandım"

"Abart istersen Ufuk. Sorun yok iyiyim." dedim. O sırada Ömer bağırdı "boşuna demiyorum 99 canlı diye!" Dedi. Hepimiz güldük. Koray bana bakarken bir eli kafamdaydı..ve bu dokunuşu nedense beni rahatsız etmiyordu..

genelde pek temas seven bir kız değildim. Hakta direk odunun teki olduğumu bile söyleyebilirim. Romantik şeyler genelde benlik değildi. Hiçte beceremediğim bir şeydi..

Ama kalbim bu dokunuş ile hızlanmıştı..Ne oluyor lan bana?

Koray Elini bir süre saçlarımdan ve kafamdan çekmedi. Sonra tekrar maça dönmeden önce konuştu.

"Ben maça geri dönüyorum..eğer bir şey olursa seslenirsin.." dedi. Onayladım. Koray tekrar maça döndü..

Siktir...kalbim..neden böyle ki?..

Neler oluyordu bana? Bu son birkaç gündür Korayın bu hareketleri, dokunuşları hoşuma gidiyordu, dün gece onu rüyamda görmüştüm ve yetmemiş gibi içimde bir his vardı..

sanırım delirmek üzereyim..

☆☆☆☆☆☆☆

"Aşıksın! Aşık olmuşsun kanka!"

"Ne!?"

Kombo Siktir..

Yarene dayanamayarak Koray hakkında bu hissettiklerimi anlattım. Cancağız Yarenimin cevabı ise bu olmuştu.

sanırım bu kötü bir fikirdi..

"Saçmalama Yaren! Ne alaka!? Ben kimseye aşık falan değilim."

"O yüzden mi bunları hissediyorsun? Kabul et! Aşıksın işte!" Dedi Yaren yüksek sesle hızlıca onun ağzını kapattım.

"Çok yüksek konuşma birisi duyacak!"

"Ne o? Utanıyor musun?"

"Ne!? Tabiki Hayır! Bunlar doğru değil! O..sadece arkadaşım"

"Kabul et Eli...Sen ben dışında birinin sana dokunmasından pek hoşlanmazsın..ama Korayın dokunuşundan hoşlandığını söylüyorsun..demekki Aşıksın işte!"

"Senin kafan mı güzel Yaren!? Aşık falan değilim!" Dedim.

"Tabii tabii"

"Değilim diyorum!"

"O laflarını gel külahıma anlat Elicim..bir aşk uzmanı olarak sana söylüyorum. Aşık olmuşsun" Dedi sonra gülerek "hem bence..oda sana aşık"

"Nereden biliyorsun?"

"Saf olma Elif..Dün sana davranışları..bakışları..hakta sana söylediği o sözler..Ne bileyim..pek arkadaşça değildi sanki" dedi Yaren.

Açıkçası beynim durmuştu. Resmen içimde bir savaş kopuyordu..

"Belkide Yaren haklıdır.." dedi iç sesim. Hayır. Saçmalama iç ses.

"Neyse..bugun turnuva var" dedi Yaren.

"Ne Turnuvası?"

"Futbol..karşı okul ile..Hem.. Korayda bizim okulun takımındaymış"

İşte bunu bilmiyordum.

☆☆☆☆☆☆☆☆☆

Aradan bir süre geçmişti..Sonunda Turnuva zamanıydı. Fakat okulumuzun şansına edeyim ki yağmur yağıyordu.

ve ben kısa kolluylaydım..

Cidden Ulan Hayat..

Bende herkes gibi bulduğum izleyici koltuklarından birine oturdum..yanımda ise canım 'Huysuzum' Yaren oturuyordu..

İkimizde oturmuş maçın başlamasını beklerken tabii ki benim götüm donuyordu..zaten kansızın tekiydim. Burada buz kütlesi olmama az kalmıştı.

Maç çok şükürki başlıyordu..önce karşı okulun takım oyuncuları çıktı. İçimden hepsine domates atmak varken bizim okulun takımı çıktı..Korayı gördüm.. gözlerimiz birbirine kavuşmuştu..

O bana bakarken bende ona bakıyordum..o bana bakarken birden başka yöne dönüp bir görevlinin yanına gidip görevli ile konuşmaya başladı. Merakla kaşlarımı çattım.

Koray Görevli ile konuşurken Koray artık ne dediyse Görevli onu onaylanmıştı. Koray sonra tekrar takım arkadaşlarının yanına gitti..

Maç başlamadan önce İstiklal marşı okundu..Marş okunduktan sonra Korayın konuştuğu Görevli elinde bir sweetshirt ile yanıma geldi.

"Bunu size Koray gönderdi..giymenizi istedi" dedi Görevli adam.

üşüdüğümu mü anlamıştı?..

Görevli adama teşekkür ederken sweetshirti aldım. Yaren onu görünce konuştu.

"Kimin o?"

"Korayın..Bana göndermiş.." dedim. Yaren gülümsedi.

"Boşuna demiyorum oda sana aşık diye..bak.." dedi. Bir şey demedim. Üşümekten artık buz kitlesine dönüşeceğim için hızlıca üstüme sweetsihrti giydim. Onu giyince içime bir sıcaklık girdi..

Dünya gerçektende varmış..

Sweet bana baya büyük gelmişti ama oldukça da sıcak tutuyordu. Sonra maça odaklandım. Maç başlamıştı..

Şuanda Top Karşı takımdaki bir oyuncudaydı. Oyuncu pas verirken topu Yağız kapıp Koraya pas atmıştı. Koray bazı oyuncuları çalımlayıp Ömere pas atarken Koray öne koşup tekrar pas alıp kaleye vurdu..gol oldu..

gerçekten iyi oynuyordu..

Bu seferde top bizim takımdaydı. Uras topu Canere pas verdi. Tabii Caner alamadan topu karşı takım kaptı ve bizim kaleye şut attılar. Ama girmedi..

Maç böyle bir süre ilerlerken maç çok şükürki bitmişti. Bizim okul kazanmıştı. Maç sonrası olan karmaşada Korayı görmeye çalışırken onu gördüm..yanında bir kız vardı. Onunla konuşuyordu.

Yarende bunu görmüş gibi bana "sen aşık olduğunu kabullenene kadar. Başka bir kız onu kapacak bile" dedi. Yarene ters ters baktım.

"Saçmalama Yaren."

"Sen bilirsin..sonra gelip bana ağlama.." dedi. O sırada gözlerim hala Koray ve yanındaki kızdaydı.

anlamıyorum. Koray şimdi mi değere bindi?

"peki ya bu neden bizi ilgilendiriyor?" dedi iç sesim. Bilmiyorum iç ses. Bilmiyorum..

En sonunda dayanamayarak Koray ve yanındaki kızın yanına doğru gitmeye başladım.

Kırk yıl düşünsem böyle bir şey yapacağım aklımın ucundan bile geçmezdi...

Ben onlara yaklaşırken yanındaki kız Koraya "istersen..sana numaramı verebilirim.." dediğinde hızlıca araya girdim.

"Anlaşılan numaranı birilerine vermeye çok meraklısın ha? İstersen bana ver. Ben herkese zevkle yayarım" dedim ters ters. Koray benim sesimi duyunca bakışlarını bana çevirdi.

"Elif?" Dedi Koray. Ona bakmadım.

"Sen kimsin be?" Dedi yanındaki kız.

"İşte şimdi ne diyeceğiz?.." dedi iç sesim. O an aklıma bir kelime geldi..

"Diyelim ki Korayın sevgilisiyim. Napacaksın? Sanane bundan?" Dedim.

"Neler diyorsun gerizekalı?" Dedi iç sesim. İnan bana iç ses. Ne dediğimi ben bile bilmiyorum.

bunu dememle Korayın hafif güldüğünü gördüm. Belli ki hoşuna gitmişti.

Şerefsiz..

Kız bana bir şey diyecekken "bence duyman gerekeni duydun. Şimdi gidebilirsin" dedim ters ters. Kız ise bozulmuş bir şekilde yanımızdan ayrıldı.

"Napıyorsun sen?" Dedi Koray hafif bir gülüşle.

"Hiçbir şey. Sadece..sweetin vermeye gelmiştim ama..neyse.." Diyerek Tam yanından ayrılacaktım ki beni kolumdan tutup kendisine çekti. Aramızda çok az mesafe vardı.

"Sen beni mi kıskanıyorsun?" Dedi.

"Ne alaka? Yok öyle birşey" Dedim. Koray şerefsiz sırıtışı ile kaşlarını hafif kaldırdı. Bana daha çok yaklaştı.

"Hmm..öyle mi dersin?" Dedi. Sesi çok çekiciydi.

"Öyle de derim."

"O zaman neden o kızı yanımdan koydun ve kendini benim sevgilim olarak tanıttın?" Dedi Koray. Yüzündeki gülüş hala yerinde duruyordu.

işte şimdi ne diyecektim?

"Kendimizi sevgilisi olarak tanıtmasaydık böyle olmazdı" dedi iç sesim. Aklıma başka birşey mi geldi ki?

"Bakıyorum bu durum seninde hoşuna gitmedi değil Koray bey" dedim. Onun ise gülümsemesi büyüdü.

"Belki.." dedi. O sırada Koray tam tekrar konuşacakken onu Takım antrenörü çağırdı.

Helal olsun be Antrenör Abi!

Kurtarıcım.

Koray son kez bana dönerek. "hava ilerleyen saatlerde daha çok soğuyacakmış. O yüzden sweet sende kalsın. Üşütme. Ben şimdi gidiyorum. Bu konuyu seninle sonra konuşacağız.." dedi sonra kolumu bırakarak yanımdan ayrıldı.

"Neler olmuştu Lan az önce?" Dedi iç sesim...

☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆

(Bölüm sonuuu. Bu bölüm biraz romantizm dolu oldu ama. Sizce ilerleyen bölümlerde ne olucakk?)