☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆

(Not: bu bölüm belki sizi rahatsız edebilecek pisikopatça sözler bulundurabilir ama şunu unutmayın ki bunlar sadece bir KURGUDUR. Rahatsız olacaklar lütfen okumasın💖)

☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆

Zihnim tamamen Karanlıktı. Neler oluyordu? Bu boşlukta neydi? Sanki bir kuyunun içinde mahsur kalmışım gibi..sesimi duruymaya, çığlık atmaya çalışıyordum ama olmuyordu...acaba..yaşıyor muydum?

"Hımm..demek kızlar bunlarmış. Ben daha büyük birilerini bekliyordum." Dedi bir ses. Ses kalın bir erkek sesiydi..zihnim yavaş yavaş normale dönüyordu..

"10. Sınıflarmış Efendim." Dedi bir ses daha..

"Demek o aptal Kamyonunla bir iş çıkarmayı becerdin" dedi aynı kalın ses. Sesinde memnuniyet vardı. Sonra devam ederek "Aferin.." dedi.

Şuan neredeydim? Tamam. En son Karakola gitmek için bir Kamyona bindiğimi hatırlıyordum ama belli ki burası Karakol değildi.

Siktir..

Bizi kaçırmışlardı..

"Günaydın sevgili Enayi.." dedi iç sesim. Tamam. Bu sefer bana 'Enayi' dediği için kizmayacaktim çünkü gercektende yaptığımız tam bir salaklık ve enayilikti.

Zihnim yavaş yavaş açılırken Yarenin çığlık atmaya çalıştığını o kalın sesin ise "şşt..Sakin ol minik Barbie..eğer sakın olursan herşey yolunda olucak.." dedi. O sırada gözlerim açıldı.

Lara, Yaren ve Ben üçümüzde sandalyelere bağlanmıştık. Karşımızda üç tane siyah takım elbiseli adam ve Kamyonuna bindiğimiz adam vardı. Ahşaptan yapılmış bir evin daha doğrusu kulubenin içindeydik..

O kalın sesin sahibi olan adam Yarenin suratını kavramış bir şekilde yüzünü ona yaklaştırmıştı. Yaren ise korkudan titriyordu.

O korkunç Adam benim uyandığımı görünce gülümsedi. Siyah ve kara gözleri ile bana pisikopatça bakarken ayağa kalktı.. Ve Yarenin yanından uyanırken bana yaklaşmaya başladı. Yaklaşırken

"Bak bak bak...uyuyan güzel uykusundan uyanmış.. günaydın prenses.." dedi sonra hizama doğru eğildi. O korkunç gözleri ile bana bakıyordu. Ellerimiz ve bacaklarımız maalesefki sandalyeye bağlıydı ama ağzımız açıktı..

"Sizde kimsiniz?.." dedim. Adam ise elini bana yaklaştırarak önüme gelmiş bir saç tutamını kulağımın arkasına sıkıştırdı.

"Belki Bir Melek..belki bir şeytan.." dedi pisikopatça. Sonra Bana daha çok yaklaştı. Sertçe yutkundum. O ise "senin ne güzel gözlerin varmış.. yeşil yeşil...Lens mi?" Dedi.

Başımı hayır anlamında sallarken o ise pisikopatça gülerek "gözlerin gerçekten çok güzel.. ilk onları oyacağım.." dedi.

Esteuzubillah...

​​​"Vallah sıçtık Elif.." dedi iç sesim.

öncelikle canım abicim..Vallah anlaşabiliriz.

Ben korkuyla adama bakarken Laranın çırpınma ve sandalyeden kurtulmaya çalışma seslerini duydum. Oda uyanmıştı. Hem adam hem ben başlarımızı Laraya doğru çevirirken Lara ise bağırdı.

"Neler oluyor lan!? Kimsiniz siz?! Ne istiyorsunuz bizden!?" Dedi Lara. Adam gülerek ayağa kalktı.

​​​"Galiba gülmekten başka bir şey bilmiyor." Dedi iç sesim. Sus iç ses. Yoksa bu adam bizi çiğ çiğ yer..

"Sakin ol vahşi kurt...Ne asabisin böyle.." dedi Adam ve Laraya yaklaştı. Lara adama baktı.

"Sizde kimsiniz? Ne istiyorsunuz? Neden kaçırdınız bizi?" Diye sordu Lara tekrar.

"Sizi kaçırmamızın nedeni..para." dedi Adam.

"Eğer organlarımızı alacaksan baştan söyleyim bende birçok organ sorunu var" dedi Yaren.

Adam ise güldü. Adam gerçekten de delinin tekiydi. Tam bir 'Joker' gibiydi..

Adam Yarenin cümlesine cevap vermeyerek "beni iyi dinleyin..Ben şimdi yanınızdan bir süreliğine gidiyorum..siz ise uslu olacaksınız.. yoksa..olacaklardan ben sorumlu olmam" dedi ve yanımızdan ayrıldı.

Adam gider gitmez Lara ve Yarene baktım. Onlarda birbirine bakıyordu.

"Kızlar napıcaz?" Dedi Yaren fısıldayarak.

"Buradan istesekte çıkamayız. Baksana. Bağlamışlar resmen" dedi Lara.

"Ama çıkmazsak hepimizi yedi parçaya bölecekler!" Dedi Yaren.

"O pisikopat herifte burada yokken..bir şekilde kaçmalıyız" dedim.

"Bu halatları nasıl çözmeyi düşünüyorsun? Adamlar resmen bizi sandalyeye monte etmişler" dedi Lara.

O sırada etrafıma bakmaya başladım. Lara haklıydı. İpler çok sıkı bağlanmıştı ve biz sonuçta bir filmde değildik. Yanii kaçmamız maalesefki imkansızdı.

"Yemin ediyorum varya..Tam bir enayiyiz" dedim.

"Cidden ya. Niye bindik ki o aptal kamyona" dedi Yaren.

"Olan oldu bile.." dedi Lara.

Lara ve Yaren aralarında bir şeyler konuşurken ben ise sandalyem ile hareket etmeye çalıştım. Sandalye tahtadandı ve pek sağlam görünmüyordu. O sırada aklıma bir fikir geldi..

Cebimde bir kıskaçlı toka vardı. O tokayı ne olur olmaz diye evden alıp cebime atmıştım. Ucu biraz keskindi.

Ama tabii cebime ulaşamıyordum. O sırada aklıma bir fikir geldi..

Aklıma gelen fikir ile kendimi sandalye ile yere attım. Sandalye ile beraber arkaya doğru yere yapıştım. Sırtım yerdeydi.

"Elif sen ne yapıyorsun?" Dedi Lara.

Benim düşmemle düşündüğüm gibi toka tamda yanıma düşmüştü. Ama bir sorun vardı.

ellerimde bağlıydı.

Benim beyin seviyesi..

O sırada hala yerdeyken bir şekilde tokaya ağzımla ulaştım. Sonra biraz eğilerek tokayı elime aldım.

evet ellerimiz bağlıydı ama bileklerden bağlamışlardı. Yanii tokayı şuan tutabiliyordum.

Ben zafer kazanmış bir şekilde gülerken kızlarda gülümsedi. Anlamışlardı.

"Helal lan kızım sana!" Dedi Lara.

"Aferin Elo!" Dedi Yaren.

Ben ise tokanın sivri ucunu açarak ilk olarak ellerimdeki halatları çözmeye başladım. Tabii bu düşündüğümden zordu.

Ellerim birbirine bağlı olduğu için oldukça zorlanıyordum. Toka ile hala kesmeye çalışırken birden yanlışlıkla elimin arkasına bir çizik açtım.

"Dikkatli ol" dedi Yaren. Çizik öyle büyük ve öyle acıtacak bir çizik değildi.

En sonunda uzun uğraşlara rağmen bileklerimdeki halatı kestim ve ellerimi serbest bıraktım

Allah'ım Gol!

sevinçle gülümserken Lara ve Yarende gülüyordu.

o sırada hızlıca ayaklarımıda actım. Tabii ayaklarım icin biraz yukarı doğru eğilmem gerekiyordu ama onlarıda açmayı başardım sonra ise hızlıca ayağa kalktım. Özgürdüm.

"Süpersin Elif! Şimdi bizi de çöz ve buradan kaçalım!" Dedi Lara. Onaylayarak onlarıda çözdüm.

Üçümüzde artık özgürken konuşmadan hızlıca kapıya yöneldik Lara kapıyı açmaya çalıştı. Ama kapı açılmadı.

"Siktir! Kapı kilitli!" Dedi Lara.

O sırada bir ses duyuldu..bir alkış sesi..ama çok yavaştı..Üçümüzde o tarafa döndüğümüzde onu gördük. O pisikopat adamı..

abi geldiler abi!

Adam yavaş yavaş bizi alkışlarken "etkilendim.." dedi.

siktir...

üçümüzde adama bakarken adam bize yaklaşmaya başladı..o sırada dışarıdan bir ses duyuldu...

polis sireni...bizi bulmuşlardı..

Lara ve Yaren mutlu bir şekilde gülümserken Adam ise şaşkınca "bizi nasıl buldular!?" Dedi.

O sırada Lara adama "İşte şimdi senin sonun geldi.." dedi gülerek. O sırada kapıya biri sertçe vurdu..

"Polis! Açın kapıyı.."

Adam bunu duyunca yanındaki adamlara konuştu "tutun şu kızları! Buradan gidiyoruz" dedi. Adamlar ise hızla bize yaklaştı. Biz daha haraket bile edemeden bizi sımsıkı kavradılar ve bizi sürüklemeye başladılar..

Tabii üçümüzde deli gibi çırpınıyorduk. Ama adamlar bizi o kadar sıkı tutuyorlardı ki..kaçmak imkansızdı.

En sonunda bizi başka bir kapıdan çıkardılar. Bu belli ki arka kapıydı. Sonra bizi zorla bir arabaya bindirdiler..

"Hadi çabuk olun!" Dedi adam. Sonra ön koltuğa bindi.

Bizi arabaya Götürürken belli ki polisler bunu farketmişti. Adam hızlıca arabayı sürerken polisler ise arkamızdalardı.

yalan değil. İçimden hatim indiriyordum. Biraz daha devam edersem hafız falan olucaktım.

Araba daha önce hiç bilmediğim bir hızla gidiyordu. Resmen şuan bir film sahnesi yaşıyorduk.

O sırada aklıma gelen anı bir fikir ile önümdeki şoför koltuğunda oturan adamın belinde asılı olan adamın silahını aldım ve adamın kafasına doğrulttum.

Daha önce hiç silah kullanmamıştım. Aslında yine kullanmayacaktım. Amacım adamı tehdid ederek bizi bırakmasını sağlamaktı.

Lara bunu görünce oda yanımızda oturan adamın silahını hızla kavradı ve ön koltukta oturan pisikopat adamın kafasına dayadı.

İkimizde adamların kafasına silah dayarken pisikopat adam gülümsedi. O konuşamadan

"Bizi indir ve polise teslim ol! Yoksa kafanı dağıtırım!" Dedim şoföre. Sesim sertti. Pisikopat adamı ise.

"Vay vay vay..birileri fazla cesur..hadi. sıksanıza..Sizde bu cesaret Var mı kızlar?" Derken Lara silahı daha çok bastırdı.

"Inan bana..var" dedi.

Aslında hem onda hem bende de yoktu. Ama amaç tehdid etmekti.

O sırada şoför gercekten korkmuş olucakki sağa çekti.. burası iyice dağlık bir alandı. Biz üçümüz arabadan inerken Polis aracınında arkamızda durduğunu ve araçtan inerek bizi kaçıran adamlara silah doğrulttuğunu gördük.

evet..kurtulmuştuk..

biz silahları bırakıp arabadan indiğimizde Adamlarda ellerini kaldırarak arabadan indi. O sırada o pisikopat olan hiç beklemediğim bir şekilde beni arkadan kavradı ve kafama silah dayadı..

"karma yaşıyoruz şuan" dedi iç sesim. Kapa çeneni iç ses.

"İndirin silahlarınızı yoksa o ölür" dedi adam beni sımsıkı kavrarken.

Bu olanlar neden hep benim başıma geliyor..

Ben korkudan titremeye başlarken birden bizim gezi otobüsümüzü gördüm. Onlarda bizi bulmuşlardı.

Onların burada ne işi vardı?

Korayı gördüm..Şoför onu engellerden o ise araçtan indi. Arkasından Ufuk, Umut, Ömer ve Ege..

"Elif!" Diye bağırdı Koray. Ben ise konuşamadım. Titriyordum.

Adam ise gülerek "bak bak bak..Bu boncuk gözlü kızın birde sevgilisi varmış" dedi.

"kızı bırak yoksa ateş ederiz" dedi Polis memurlarından biri. Adam ise daha çok güldü

"Bana ateş ettiğiniz gibi buda ölür" dedi beni işaret ederek. Koray ise bize yaklaşmaya çalışıyordu ama onu Ufuk ve Ege tutuyordu.

O sırada beklemediğim bir şey oldu..bir silah sesi duyuldu ve arkamdaki adamın birden beni bıraktığını ve yere yığıldığını ve acıyla kıvrandığını gördüm. arkamı döndüğümde bizden biraz uzakta başka bir adam vardı..Beni tutan pisikopat herifi bacağından vurmuştu..

adam biraz yaşlı duruyordu. Ama bir o kadarda karizmatikti. Koraya çok benziyordu. Belli ki Askerdi. Çünkü göğsünün orada asılı bir asker rütbesi vardı..

"oğlumun sevdiği kıza bulaşmadan önce tekrar düşünmeni öneririm.." dedi Adam..sonra ise silahını indirdi.

"Baba.." diye mırıldandı Koray..

bir dakika..Bu Korayın babası mıydı?..

neler oluyordu?..

☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆