Aradan 2 ay geçer ve Muhammed ağa Ayazın hasretine daha fazla dayanamaz

Muhammed: Salih

Salih: buyur ağam

Muhammed: valileri hazırla İstanbula gidecağık

Ece ve Beyza: ne

Ece: baba nereden çıktı şimdi bu

Muhammed: benden çıktı ben Ayazımı özledim daha fazla onun hasretini çekemem İstanbula gidicez

Ece: baba onların nerede olduğunu bilmiyoruz ki koskoca İstanbul nereden bulucaz onları

Muhammed: kim demiş onların nerede olduğunu bilmiyorum diye onların nerede olduğunu biliyorum

Beyza: nereden biliyon

Muhammed: öğrendim

Ece: nereden öğrendin baba

Muhammed: siye ne siz ne hakla benden hesap sorarsınız ben biliyorum dediysem biliyorum konu kapanmıştır İstanbula gidecağık

Hanım: off ne oluyor ya ne oluyor gene

Beyza: gel kardeşim gel İstanbula gidecek mişiz

Hanım: ne İstanbulu niye gidiyoruz

Ece: Cemrenin yanına babam Ayazı özlemiş

Hanım: benim için bir sıkıntı yok gidelim

Muhammed: haydi hazırlanın gidiyoruz

Muhammed ve ailesi hazırlanıp havalimanına giderler ve İstanbul uçağına binerler 1 saat yolculuğun ardından Muhammedler İstanbula varır ve geçici olarak bir otele yerleşirler Muhammed Salih'e Tozluyakaya yakın bir yerde ev bulmasını söyler Salih Tozluyakaya yakın bir yerde çiftlik evi bulur ve Muhammedler o eve gelir evi gezerler Muhammed çiftlik evini beğenir ve satın alır daha sonra Muhammedler otele geri dönüp eşyalarını alır ve çiftliğe yerleşirler Muhammed ve ailesi Kenanların evine gelir ve Muhammed kapıyı çalar evin hizmetçisi olan Sevim kapıyı açar

Sevim: buyrun kime bakmıştınız

Muhammed: Kenanın evi burası mı

Kenan: kim gelmiş Sevim, Dünürüm hoş geldiniz

Muhammed: Dünürüm hoş bulduk

Kenan: ne duruyorsunuz geçin içeri

Muhammedler içeri geçer ve Muhammedler burada 1 gün kalırlar.

27.BÖLÜM SONU