Cem Ayazı görünce çok şaşırmıştı Ayaz resmen kanlı canlı karşısında duruyordu

Cem: Yamaç Ayaz ölmüştü, a-ama nasıl olur

Yamaç: ölmedi hepimiz öldü biliyorduk ama ölmemiş

Cem: yoksa siz, siz benim yeğenimi mi kaçırdınız

Yamaç: saçmalama Cem Ayazı kaçırıp ne yapıcaz

Cem: orasını size sormalı

Emine (Yamaç ve Ahmedin annesi): Cem, oğlum Ayazı Yamaç buldu, nehirde sürükleniyordu, yaralıydı, Yamaç nehirden çıkardı Ayazı hastaneye götürdük sonra buraya getirdik

Cem: peki neden babama haber vermediniz neden Cemreye haber vermediniz

Ahmed: hiç birimiz onun Ayaz olduğunu bilmiyorduk öğrendiğimizde korktum baban torununu kaçırdığımızı sanardı bu yüzden söylemedik

Cem: babam, Cemre, annem, ablam hepsi çok kötü hele ki babam kimseyle konuşmuyor kimsenin yüzüne dahi bakmıyor Cemre desen evlat acısından yemek yemiyor annem ve ablam her Allahın günü göz yaşı döküyor

Ayaz: dayı beni annemin yanına götür onu çok özledim

Cem: tamam aslanım götürücem

Alinin artık sabrı kalmamıştı Ali dere tepe demeden Ayazı her yerde aramaya başladı ama nafile aradan bir kaç gün geçer Zeynoya bilinmeyen numaradan sesli mesaj gelir mesajda şöyle diyordu:

Tekrardan merhaba çocuklar ben Hançer Alinin oğlunu dere tepe demeden araması çok hoşuma gitti doğurmakla ana olunmaz doğurtmaklada baba olunmaz Alinin bu çabasını taktir ediyorum size bir ipucu vereyim Muhammed ağanın kanından olan birisi Ayazı buldu ve şuanda Ayazın yanında bu kişi çok yakında ait olduğu yere gelicek Ayazı büyük bir ihtimalle yanında getirecek yani sizin yapmanız gereken şey sabretmek ne demişler:

Sabrın sonunda selamet var ise sabretmek her şeye değer.

Tekrardan görüşmek dileğiyle...

Zeyno: Muhammed amcanın kanından biri, bu kim olabilir

Çağrı: bi bilsek kim olduğunu ama Hançer söylemiyor işte

Mehmed: neyse gençler Hançerinde dediği gibi "Sabrın sonunda selamet var ise sabretmek her şeye değer."

Çağrı: sevgilim neden suratın asık

Zeyno: sence Ayazı bulabilicek miyiz

Çağrı: bulucaz hiç merak etme Hançer her ne kadar yerini söylemese bile Ayazın yerini bulucaz

34.BÖLÜM SONU