"Leyla."

Beyaz elbisemin etek kısmını takılıp düşmemek için tutup merdivenlerden koşarken ismim tekrar kulaklarıma ulaşmıştı. Duymamazlıktan gelerek adımlarımı daha da hızlandırdım. Bir an evvel kendimi sokağa atmak istiyordum.

Alev alev yanan bedenimin sebebi ilk defa aldığım alkol müydü yoksa saatlerdir altında ezildiğim bakışlar mıydı bilmiyordum. Tek bildiğim Ruhumun biraz serinlenmesine ihtiyacı vardı.

"Leyla nereye kaçıyorsun?" az önce arkamdan seslenen ses tamamen yanıma vardığında binanın çıkış kapısına varmıştım. Durup ona döndüm. Anlamamazlıktan gelmek her zaman en iyisiydi zaten şu an çok da anlıyor sayılmazdım. "Kaçıyor muyum ki?"

"Her zamanki gibi kaçıyorsun." Aldığım net cevap beni afallatmışken gözlerine baktım. Sanki bana başka bir şey anlatmak ister gibi bir halleri vardı. Lakin ben bunu anlayabilecek kafada hissetmiyordum kendimi.

"O zaman sen de peşimden koş."

Cümlem biter bitmez arkamı dönmüştüm ki duyduğum belli belirsiz "bir ömür." cevabını gördüğüm manzaraya attığım çığlık bastırmıştı. Kendimi hızla sokağa attım.

Önüme düşen saçlarımı elimin tersiyle itip kollarımı iki yana açtım. Gökyüzünden birer birer inen kar taneleri yüzüme, saçlarıma, beyaz elbisemden arta kalan çıplak bedenime usul usul değmeye başlıyordu. Bu yıl hiç yağmaz dedikleri karı her yerimde hissediyordum. Etrafımda dönmeye başladığımda arkamda onun varlığını tekrardan hissetmiştim. Bu gece yanımdan ayrılmaya niyeti yok gibiydi.

"Kar yağıyor" neşeyle yükseldi sesim. Küçükken izlediğim bir çizgi filmdeki karla ilgili şarkı zihnime dolmuştu. Bir yandan onu mırıldanıyor bir yandan da vücuduma değen her kar tanesi ile gülüşüm büyüyordu.

"Görüyorum." homurdanarak söylediği şeyle ona döndüm. Bir iki adımda dibine girmiştim. Vücudumda gezinen alkolün verdiği cesaret ile kollarımı boynuna sardım. Gözleri yakından kesinlikle çok daha güzel görünüyordu. "Napıyorsun?" sonunda kafasındaki kelimeyi toparlayıp konuşabilmişti. Sesi adeta bir fısıltı gibi çıkmıştı. Ben ise daha da sokuldum. Kızarmış yüzüm buz kesmiş yüzüne daha da yakınlaştı.

Tam konuşacakken havanın soğukluğundan ötürü burnumun ucunda bir ıslaklık hissettim. Hiç bozuntuya vermeden ve anın büyüsünün bozulmasını umursamadan sesli bir şekilde çektim burnumu. Bu kadar yakınken burnumun akması normal şartlarda utanctan ağlatırdı beni ama şu an hissettiklerimin yanında o bir hiçti. Yaptığım şeyle gözü daha da açılmıştı. Bir gözlerime bir burnuma bakıyordu. Dudağının kenarı kıvrıldığında boynundaki bi elimi çekip dudağına yapıştırdım. "Gülersen döverim."

Parmaklarım dudaklarındayken sadece kafasını sallayabilmişti tamam dercesine ama o esnada bile homurtu şeklinde gülüşünü duymuştum. Ve yine o an yapmamam gereken en son şeyi ilk yaparak şap diye ağzına vurdum. Gözleri sanki daha da açılabilecekmiş gibi şok içinde yuvarlanmıştı. "Gülme demiştim." sinirle konuştum. "Acıdı ama" dedi hala benden uzaklaşmamışken. Sahii bir şoktan alıp başka bir şoka soktuğum için olduğumuz pozisyonu hatırlamaya vakit bırakmıyordum. Kısacık saniyelere bir sürü rezillik sığdırmıştım. Ve en sonuncusunu da patlattım.

"Acıdı mı? Öpeyim geçsin."

Hala bir elim boynuna sarılmışken bir iki adım uzaklaşıp "yuh" dedi. "Leyla napıyorsun kendine gel." Bana bunu söylerken kendisi kafasını iki yana sallamıştı. Ve sessizce yeniledi "kendine gel."

"Öpmeyeyim mi?" çok başka alemlerde olan ben tekrardan konuştum. "Leyla hasta olacaksın gir içeri hadi." O da beni asla umursamadan üzerindeki ceketi bir hamleyle çıkarıp omuzlarıma bıraktı. Beyaz gömleği ile kalınca bir üstümdeki beyaz elbiseye bir de ona baktım. "Ya bak sen beyaz ben beyaz çok yakışmıyor muyuz sence de?" kaşlarımı kaldırıp sorduğum soruyla bir parmağımı gömleğinin sardığı göğsünde gezdirdim. Parmağımın altında anlık titrediğini hissediyordum ya da soğuktan da titremiş olabilirdi. Derin bir nefes alıp kolumdan tuttu. "Hadi."

Omzumu silkip geri döndüm ve kaldırıma oturdum. Dizlerimi de kendime çekip iyice sarılmıştım. Beni istemiyordu işte. Öpeyim demiştim ve sanki üzerine kusayım demişim gibi tepki vermişti. Sahii şu an o da olabilirdi. Felaket başım dönüyordu. Ona bakmak ve son kez şansımı denemek için başımı kaldırdığımda çoğalmış gibiydi. "Aaaa bir sürü sen bir sürü seni tek tek öpücem" Gülerek konuştuğumda bir anda havalandım.

"Bakalım yarın yüzüme bakabilecen mi?" sinirle konuşup ben kucağındayken adımlamaya başladı. Ben ise istediğini elde etmiş çocuklar gibi yerime daha da sokuldum. Bu kollar sanki yıllardır eksik olan huzurumdu da şimdi tamamlanmıştım. Saçlarıma konan hafif öpücük ile gözlerim kapandı.

*****

Herkese merhaba, yeni bir yolculuk ile beraberiz. Başka uygulamada yazmış olduğum kurgu artık burada da her gün bir bölüm gelecek şekilde yayınlanacak. Keyifli okumalar.💖