Defne karaca ailesinden sözlü ve fiziksel şiddet gören biriydi. Çocuklar dayak yemez,yememeli. Çocuklar gülmeli. Dayak yemek istemiyorum diye eve gitmez.

Çocuklar ağlatılmamalı güldürmeli. Çocuklar ve gençler bu Türkiye'nin gençlerinden. Biz gençlerimize sahip çıkmak yerine susuyoruz. Bu dünyada kaç kadın eşinden, akrabasından duygusal şiddete ve fiziksel şiddete maruz kalıyor.

Biz ölmek istemiyoruz yaşamak istiyoruz.

Günlerden pazartesi. Pazartesi günleri herkes için güzle olmalı öyle değil mi? Ama böyle olmadı." Defne!" Yine o nalet olası ses diye düşündü ve ayağa kalktı, salona girdi.

"Buyur?" Kenan alayla güldü. Kızının yanaklarını okşadı narin bir şekilde. Defne bunun altında bit yeniği aramaya çoktan başlamıştı bile. " Bana söylemek istediğin birşey var mı canım kızım?" Defne öğrendiler mi acaba diye düşündü.

" Ne gibi?" Dedi tedirgince. Lütfen polis olduğumu bilmesin lütfen diye dua ediyordu. " Polis olman gibi!" Dedi yüzüne tükürürcesine. Defne dik duruşunu bozmadı. " Öğrenmişsin ne bu tantana?"

Belinde ki kemeri çıkardı. Defnenin saçlarına uzandı. " Uzamış saçların kızım. Bilirsin saçlarını çok severim." Saçını sertçe çekmeye başladı. Defnenin ağzından inilti sesi çıktı. Ama dik durmalıydı. Dereceyle bitirmişti, Ailesinden gizli bitirmişti. Mezuninetinde bile sadece amiri vardı.

" Asla." Dedi defne. Kenan anlamayan bakışlarla yüzüne baktı. " Asla sana boyun eğmicem." Korkuyor muydu hayır. Göreve başlamadan bitmesinden korkuyordu ama.

" Boyun eğmiceksin canım kızım demek." Defnenin yanağına tokat attı defne yere düştü. " Seni kimse sevmez sen bir karacasın. Unutma bunu!" Unutmamıştı ki hiçbir zaman.

" Karaca kuralları 1: asla ama asla istediğini verme karşındakine." Defne eğitim aldığı için artık boyun eğmicekti. Defne karşısında durdu. " Beni neden sevmiyorsun?" Dedi içindekileri kusarcasına. Kenan kas katı kesildi. Belinden silahı çıkarıp defneye doğrulttu.

" Söylesene beni neden sevmiyorsun?" Susmayı tercih etti. "Sevilcek biri değilsin." Sinirle tebessüm edip kenanın yüzüne baktı. Kenan hem dayısı hemde babasıydı. Defne tecavüz çocuğuydu. Ülkede bilenen örgütlerden biriydi Kenan Karaca.

Susuyordu Kenan. Nasıl diyebilirdi ki ben kardeşime göz diktim. Ona istemeden dokundum. Yalvardı bana dokunma diye ama ben dinlemeden ona dokundum. Bunu mu diyicekti? Demedi, Durmadı.

" Maalesef kızımsın." Dedi emniyeti eline attı. Defneyi doğururken ölmüştü annesi. "Sadece öz kızın değil ben aynı zamanda senin yiğenimim de baba." Gözünden yaş düştü defnenin.

" Ölsem hiç mi üzülmiceksin?"

" Hiç."

" Özlemicek misin beni?"

" Özlemicem." Defne silahı alnına dayadı. Düşündü öylece yaşadıklarını. Dayakları, hakaretleri herşeyi düşündü. " Çek vur o zaman beni." Kenan korkusuzca duran kıza baktı. İlk defa hüzünle baktı kızın yüzüne. Gerçekten vurucak mıydı?

Kapı yumrukla çalmaya başladı. Polis akademisinden arkadaşları gelmişti." Defne biz geldik." Kutay amirin sesini duyunca defne tebessüm etti.

" Eğer polis olursan-"

"Oldum ki çoktan. Bugün benim mezuniyet günüm biliyor musun? Nerden bilceksin benim ki de soru işte. Bugün mezuniyetime amirim geldi. Beni baban bil dedi. Ben çok düşündüm biliyor musun? Neden sevmiyorsun diye çok düşündüm... Ama sonuç yok! Sonuç koca bir hiç!"

Hüzünle tebessüm etti defne. " Açın kapıyı polis!" Kutay amir tekrar vurdu kapıya. " Amirim birşey mi yapsak yada kırsak mı kapıyı?" Tolganın sesi duyuldu.

" Arkadaşların da iyi cesaret varmış." Alayla güldü Kenan. Defne canını acıtmak istiyordu kenanın. Kutay amir omuz attı kapıya.

" En azından benim arkadaşlarım var. Senin kimin var?" Kenan kat kası kesildi. Evet onun kimsesi yoktu. Kimsesi olmadığı gibi kızını da yok saymıştı.

Bir tekme sesi ve kapı kırılma sesi...

" Doğru kimsem yok kızım." İlk defa kızım demişti Kenan. Gözü dolmuştu defnenin. " Bana ilk defa kızım dedin." Eliyle göz yaşlarını silip tebessüm etti. " Sana baba mı demem gerekiyor yoksa dayı mı?" Ortama ateş etkisi bırakmıştı bu soru. Herkes birbirine bakmaya başladı.

" Eğer bu kapıdan çıkıp gidersen ve polis olursan benim için yoksun." Defne babasına baktı bir adım attı dışarıya doğru. " Benim senin gibi bir kızım yok şimdi defol git burdan!" Yaka paça defneyi çıkarıp kapıyı kapattı.

" Hayır dinliceksin beni dinliceksin beni!" Alp geldi yanına kolundan tuttu." Tamam hadi sonra konuşursunuz hadi." Alpi itti. " Çekil şuradan daha söyliceklerim bitmedi dinliceksin!" Göz yaşları akmaya başlamıştı tekrardan.

" Senin babalığın bu mu ya?! 20 yıl boyunca hayatımda vardın ama yoktun! Hiç beni düşünmedin! Kızım nasıl diye hiç düşünmedin! Baba yapma beni sev diye gözünün içine baktım! Ama beni görmedin! Polis olduğumu öğrendin. Beni vazgeçirmeye çalıştın. Bu mu senin babalığın?!"

Alp yüzünü avuçladı." Kardeşim tamam hadi. Daha sonra pişman olucağın şeyler yapma." Alpi tekrardan itti." Ya çekil pişman falan olmıcam. Hayatta ki en büyük pişmanlığım sensin baba! 10 yıl boyunca annem nerde dedim. Söylemedin! Kızım annesini merak eder mi diye düşünmedin! Gidip sen kendi kız kardeşini tecavüz ettin!" Derin nefes aldı defne tekrardan.

" Kendi içimde seni affetmeye çalıştım! Ama yapamadım. Seneler sonra öğreniyorum ki sen aynı zaman da benim dayımmışsın! Çok iğrenç bir adamsın! Sen sevilmeyi hiç haketmiyorsun! Çok bencil bir adamsın! Benim mutluluğumu, annemin mutluluğunu hiç düşünmedin.Hep kendini düşündün!" Alp tekrardan yanına geçti." Hadi tamam gidelim artık." Defne yine itti." Ya çekil! Şimdi gelmişsin benim senin gibi bir kızım yok diyorsun. Zaten hayatımda hiç olmadın ki... Şimdi olsan da farketmez! Anlıyor musun farketmez artık!"

Kutay hızlıca gelip kolundan kavradı." Kızım artık yeter! Lütfen yeter!" Göz yaşları içinde baktı." Daha söyliceklerim bitmedi." Kutay yüzünü avuçladı." Lütfen kızım yapma. Hadi gidelim." Defne göğsüne girdi kutayın. Ağlayarak ordan ayrıldılar.

***

O günün ardından tam 7 sene geçti. Kutay amirle beraber ekip kurmuştuk, ve şırnakta görev yapmaya başladık. İstesem tayinimi ayarlayıp gidebilirdim ama istemedim.

Ben komiser Defne karaca Türk adeleti için canımı Dişime takıcağıma ant içerim!

" Komiserim!" Kafamı kaldırdım tolgaya baktım. Tolga benim yakın arkadaşım kardeşim gibidir, bütün hepsi öyle de Tolga benim için daha farklı. En neşeli, en sevecen kişidir Tolga.

" Gel Tolga." Hemen karşıma oturdu. Elinde ki dosyayı bıraktı. Dosyayı alıp incelemeye başladım.

Arif Yıldız

Terör örgütü üyesi

Çocuk cinayeti

Kadına tecavüz ve cinayet

Hırsızlık

Gasp

Çocuk kaçırma ve zorla alı koyma

"Şaka mı bu?" Diye dosyaya baktım. Fotoğrafları inceledim. " Aradınız mı askerleri?" Kafasını salladı sinirle kalktım. " Komiserim sorgu odasındalar zaten bir durun!" Hızlıca sorgu odasının kapısını açtım.

Dosyayı masaya fırlattım. İki asker vardı odada. Birini tanıyordum diğeri yeni gelmişti anlaşılan. " Defne komiserim?" Üsteğmen Kaana baktım. Kafasıyla onayladı arife doğru yaklaştım.

Ensesine şaplak attım" naber lan zırto?" Tolga gülmeye başladı. Kaanla beraber yanındaki asker de gülüyordu. " Ama bak kalbimi kırıyorsun insan hiç susar mı böyle ayıp oluyor." Kaan bana bakıp güldü pencereden bizi izliyorlardı.

" Ne istiyorsun komiser?" Diye sorunca tebessüm ettim. " Ne istiyoruz komutanım?" Kaan hafifçe güldü 32 dişini gördüm. " Kafasına sıkalım gitsin bence." Dedi alayla.

Hay hay dercesine kafa salladım. Cebimden silahı çıkardım doğrulttum. " Yapma komiser." Dedi yalvararak. Elleri kelepçeliydi bana birşey de yapamazdı. Zaten Türk askerini ve polisini yıkmak o kadar da kolay değildi.

" Ne yapma lan ne yapma!" Dosyadan bir kız çocuğu resmi gösterdim. " Bak şuraya. İyi bak! Yaklaş bak yaklaş!" Kafasını resme doğru yaklaştırdım. " Burda bir kız çocuğu öldürüldü. Ölmedi bak öldürüldü. Kimin yüzünden senin yüzünden!" Gözünü karartmadan öldürmüştü.

" Şimdi ben seni öldürmezsem içim rahat etmez biliyor musun?" Alpe bakış attım camdan. Emniyeti açtım. " Son istediğin nedir?" Korkarak baktı." Ölmek." Gözünün içine baktım kafasına iki kurşun sıktım. Odada kurşun sesi yankılandı, kulağım cızırdadı.

Kapıyı açıp çıktım. Kutay amirim bana baktı." Defne görev var." Ona döndüm arkamda kaanın timini hissediyordum. Kutay amir memnuniyetsizce baktı bana." Odama gelin ekibi al gel." Kafamı sallayıp " başüstüne amirim." Bahçeye çıktım bizim tayfa laklak yapıyordu.

" Oooo beyefendiler keyfiniz yerinde bakıyorum." Yunus hemen önünü düzeltti hepsi ayağa kalktı." 4 dakika içinde toparlanıp amirin odasına!" Ben önden gitmeye başlayınca hepsi arkamdan geldiğini hissetmeye başladım.

Derin nefes alıp amirin odasını çaldım benle beraber bizimkiler de girdi. " Oturun çocuklar." Hepimiz yerimizi aldık.

Biz kimmiydik?

Başkomiser Defne Karaca

Komiser Alp Tekin

Komiser Tolga Kılıç

Komiser yardımcısı Yunus Şahin

Komiser yardımcısı Emre Aydınlı

Komiser yardımcısı Batur Bozkurt

Komiser yardımcısı Selim Sertdemir

"İhbar aldık. Kadının alı koyulmuş. Onu kurtarmanız gerekiyor." Kutay amir bana döndü " defne delilik yapma kızım." Kafamı salladım " başüstüne." Bizimkilere dönüp çıktık.

" Komiserim plan ne?" Yunusa bakıp iki dudağım kıvrıldı." Ölmek var dönmek yok şahin." Hızlıca arabalara atladık.

******

Olay yerine geldik. Etrafa göz gezdirdim. " Şahin Aydınlı evin arka kapısına bakın giriş var mı diye."

" Emredersiniz." Kadının bağırış seslerini duyunca gözümü yumdum, elimi yumruk yaptım. " Şerefsiz!" Alp ve tolgaya baktım. Aklıma hemen geçmiş geldi.

Baba yapma!

Para getir demedim mi ben sana?!

Gözümü yumup açtım. Yavaş adımlarla kapıya doğru yaklaştım. " Kemal bırak kurbanın olıyım bırak!" Kapıya bakıp Alp ve tolgaya bakış attım." 3 diyince." Nefes aldım " 3!" Aynı anda tekme attık kapı kırıldı.

" Noluyor lan!" Silahı doğrulttum adama. Alayla güldü adam karşımda. " Defolun gidin burdan komiser!" Elinde ki bıçağı boğazına doğru yaklaştırdı kadının. Kulaklıktan ses geldi. " Komiserim destek ekip geliyor." Emirin sesini duyunca tebessüm ettim.

" Bana bak indir o elindekini gebertmiyim seni!" Selim abinin bağırışıyla adam daha çok güldü. Yanında ki kadının yanağından öptü art arda. " Ölmeden önce yanımda hatunumu da götürürüm fena mı?" Sinirle soludum. Kulaklıktan ses gelmeye başladı. "Komiserim askerler kapıda bekliyor." Şahinin sesini duyunca tebessüm ettim.

" Bana bak indir elindekini sikmiyim belanı senin!" Daha çok bıçağı dayadı kadının boğazına. Bu sefer olmaz. Bu sefer kimse ölmicek defne.

Sakin ol!

Derin nefes al!

Kadını düşün!

Kadının gözünden yaş düştü. Görmediğim kokusunu bilmediğim annem geldi gözümün önüne. Gözleri adeta kurtar beni diye yalvarıyordu. Ben bir polisim kurtarıcaktım onu.

Göz

Arpacık

Ve atış defne hadi yapabilirsin!

Emniyeti açtım adama bakış atıp ateş attım. Adam omzundan yaralanmıştı, elinden bıçak düştü. Ağzından küçük bir inleme sesi çıktı. Böyle şerefsizler inliyor ya o kadar zoruma gidiyor ki!

Hayır sen kadına işkence et sonra da canın yansın yok öyle dünya!

Yavaş adımlarla kadının yanına yaklaştım. Selim abi adama yumruk atıp kelepçeyi takmıştı çoktan.

" Gelme!" Diye bağırmaya başladı kadın.

" Dokunma bana lütfen!"

Dokunma baba bana lütfen yapma. Gelme!

Gözlerim doldu birden. " Yaklaşma.."

Yaklaşma bana

"Bak ben polisim yardımcı olmak istiyorum sana. Hadi tut elimden." Elimi uzattım.

Benim elimi kimse tutmamıştı.

Kadın tereddütle elime baktı. Diz çöküp oturdum yanına. Eli kulaklarında gözü bıçaktaydı. " Tut hadi elimden sana yardımcı olmak istiyorum." Elime baktı titreye titreye elimi tuttu. Kendime çekip sarıldım. Ambulans görevlilerine baktım. Kadını almışlardı sevk etmişlerdi.

Silahımı belime takıp evden çıktım. Gözüm baturun timine takıldı. Kafa selamı verdim. " Komiserim" Batura baktım." Efendim bozkurt?" Üstüme baktı gözüme. " İyi misiniz?" Tebessüm ettim." İyiyim siz?" 7 senedir benden vazgeçmeyen bir Batur Bozkurt vardı.

" İyiyim şimdi daha iyiyim." Gözlerime baktı gözlerimi kaçırdım anında. " Biz gidelim artık." Tebessüm edip ayrıldım. " Komiseriiiim canım komiseriiim."

" Söyle Aydınlı?"

" Böyle diyince de olmuyor ya!" Göz devirdim.

" Komiserim sorguya girmek isticek." İspikleyen Şahine tebessüm ettim. " Siz önden girersiniz ben sonradan girerim o zaman." Tebessüm ettiler.

" Oley be!"

" Oley be!"

Hızlıca yanımdan ayrıldılar. Omzuma iki el değdi. Alp ve tolgayı görünce gülümsedim. Hızlıca sarıldım onlara. Alp saçımı okşamaya başladı. Ağlama defne sakın ağlama! Sen güçlendin. Biz güçlendik! Biz beraber büyüdük. Üç silahşörüz biz...

Silah tutmaktan elimde oluşan nasırlara baktım. En gurur duyduğum şey silahtan nasırlı olan eller...

Tolga yüzümü avuçladı. Gözlerime baktı." İyi mısın kardeşim?" Kafamı sallamakla yetindim. " İyi ki varsınız."

" Sende iyi ki varsın." Elini koydu üstüne Alp koydu bende üstüne elimi koydum. " Hepimiz defnemiz, defnemiz hepimiz için!" Kahkaha atıp sarıldım. Onlar benim herşeyimdi...

Bölümü nasıl buldunuz?

​​​​​