Defne salonda ödevlerini yapıyordu. Bir tarafta amcası bir tarafta teyzesi vardı. Defne amcasına döndü." Güven amca nasıl olmuşşş?" Güven defnenin resmine baktı. Memnun olur gibi baktı." Çok güzel olmuş güzelim." Kıkırtı çıktı defnenin ağzından. Her güzelim dediğinde defne mutlu oluyordu.

Kapı birden açıldı. Kenan sarhoş bir şekilde gelmişti denge kurmakta zorluk çekiyordu. İki adım attı başı döndü. Kübrayı görünce güldü " ooo kardeşim gelmiş." Kübra yüzünü ekşitip baktı kenanın yüzüne.

" Beni özlemedin mi kardeşim?" Kübra göz devirmekle yetindi. Gözü defneye değdi.

"Kızım gelmicek misin babaya?" Defne korkarak kenana baktı. Kübra defneyi kendine daha çok çekti.

" Benden korkuyorsun." Dedi sorgular gibi. Güvene baktı Kübra defneyi kucağına bıraktı. Kübra sinirle kenaın kolundan tutup odaya götürdü kapıyı kapattı.

" Napmaya çalışıyorsun?" Kenan yatağa oturdu ceketini çıkardı. Gözünden yaş düştü." Ben kötü bir abiyim değil mi?" Kübra sustu. " Kübra ben." Derin nefes aldı." Özür dilerim Kübra." Kübra dalga geçercesine güldü.

" Özür dilemen gereken kişi ben değilim ki." Kenan yüzüne baktı." Toprağın altında ki kişiden kardeşinden özür diliceksin. Diceksin ki ben sana tecavüz ettim! Ben sana zorla dokundum!"

" Sus."

" Ben bir katilim. Kızımın hem dayısı hem babası oldum ama baba demeye ne hacet ben ona ne dayı ne baba olabildim diceksin!"

" Sus dedim sana sus!" Ayağa kalkıp elini kaldırdı. Kübra korkmadan durdu. " Vursana neden duruyorsun?! Vursana! Vur bir kere de adam ol be bir kere de adam ol! Neden duruyorsun abi neden duruyorsun?!" Kemal sinirle Kübrayı tutup duvara doğru ittirdi.

" Namusum için yaptım!"

" Ne diyorsun sen? Ablam senin yüzünden öldü ne namusu?"

" Başkasına dokunuyordu. Gözümün önünde-" Kübra alayla güldü." Namusun için mi? Tam babanın oğlusun nefret ediyorum senden nefret! Keşke ablam yerine sen ölseydin!"

Defne amcasına doğru döndü." Amca namus ne demek?" Güven kas katı kesildi.

***

" konuş lan konuş!" Camın arkasından olanları izlemeye devam ettim. " Kim alır sence Batur?" Gülümseyip bana baktı. " Bence şahin alır." Hafifçe camdan bakmaya devam ettim.

" Niye konuşmuyorsun lan!" Aydınlı yumruğu geçirmişti yüzüne." Namus..." Dedi zoraki konuşarak. Sinirle sesli bir şekilde yutkundum. Sol elim yumruk olmuştu. Uğultu halinde kulağımda çınlıyordu. Namus...

Hızlıca sorgu odasına girdim. " Çıkın." Kemal dedikleri adam korkarak bana bakıyordu. " Komiserim." Şahin'e baktım." Şahin size çıkın dedim!" Yüzüme baktılar korkarak çıktılar.

Kemal'in yüzüne baktım. Çökmüş yüzü vardı karşımda. Şişmiş gözü, patlamış dudağı. Acıdım mı diye sorarsanız hayır derim. Gram acımadım. Korkarak yüzüme bakıyordu. Umursamadım çünkü ben korkusuzdum. Kadına dokunulmaz! Çocuğa dokunulmaz! Bebeğe hiç dokunulmaz!

Gözüm Batura değdi. Sakin olmamı söylüyordu bakışlarıyla. Asla olamazdım asla. Ben yıllar önce sakinliğimi ve acımasızlığımı bırakmıştım.

Ben Defne karaca namı değer öz babasının dayısı olduğu defne karaca. Annesini tecavüz eden dayısının kızı.

Kimseden korkum yok. Yıllar öncesinde o korkulu odada beni kimse umursamadı. Beni öldüresiye dövdü. Kimsenin umrunda olmadı.

" Namus öyle mi?" Dedim sessizliği bozarak. Kapı çaldı ve Batur girdi yanımda durdu. Gözlerine baktım öfkeyle. Kemal karşımda umursamazca duruyordu.

Namus ne kadar kolay söylüyorlardı. Erkek elinin kiri derler ama kadın namussuz olarak adlandırmak ne kadar kolay. Türkiye de kadın olmak bu kadar zor olmamalı. Atatürk'ün bize bıraktığı bu Türkiye de kadın olmak neden bu kadar zor?

Kimse sesini çıkartmıyor susuyor. Biz susmak istemiyoruz sesimizi çıkarmak istiyoruz. Sustukça karşıda ki seni daha çok eziyor. Daha çok yıpratıyor.

" Göstersene sen bana namusu." Hızlıca yanına yaklaştım. Yüzünü kavradım tırnaklarım yüzüne girdi. Ağzından inleme sesi çıktı. " Konuşsana niye susuyorsun lan!" Korkarak gözüme bakıyordu. Namı değer korkusuz derler bana. Saha da insanların korktuğu korkusuzdum ben. Gerek terörle gerek kadın ve çocuklarla ilgilenen korkusuzdum.

" Sen böyle inim inim inliyorsun ya. O kadın avazı çıktığı kadar bağırırken sen napıyordun?!" Yüzüne yumruğu geçirdim. Sinirle burnumdan soluyordum. " Konuşsana susma orospu çocuğu susma!" Anılarım birbir aklıma geliyordu.

Anasının kızı sende anan gibi orospusun.

" Komiser ben namusumu korudum ha!" Alayla güldüm. Batura döndüm silahımı çıkardım anında." Bende kadın haklarını koruyorum bak sen Allah'ın işine ya." Batur gülmeye başladı.

" Yapma ben ettim sen etme." Gülmeye başlayınca dud yemiş bülbül gibi sustu. " Ama olmuyor böyle namus falan diyordun. Hadi konuş namus falan de hadi!"

Senin anan namussuzdu.

" Hadi konuşsana! Orospu çocuğu konuş!" Bacak arasına bir kurşun sıktım. Bu acım sadece o kadın için değil yaşayamadığım çocukluğum içindi.

" Şehadet getirmek istemez misin?" Diye sorunca sustu." Peki senin yerine de ben yapıyorum bak. Eşhedü enla ilahe illallah ve eşhedü enne Muhammeden abdûhû ve Resulullah." Kafasından kurşun yedi. Derin nefes aldım hızlıca sorgu odasından çıktım, bahçeye doğru yürüdüm.

Şimdi büyüdüm namus ne demek daha iyi anlıyordum. Namus sadece kadına özgü mü peki? Erkek yapınca ne oluyor?

" Komiseriiim!" Şahin'e baktım." Komiserim ne vurdunuz be!" Aydınlı da ona katılınca gülmeye başladık.

" Hele o silahla vuruş şekliniz üf yani." Emire baktım. "Çaylak sen az önce bana mı yükseldin bana mı öyle geldi?" Emir gözlerini kocaman açıp ne diyiceğini bilemez hale gelmişti çoktan.

Çocuk kıpkırmızı oldu ya la.

" Benim bir yere kadar gitmem gerekiyor. Selim abi buralar sende." Kafasını salladı. Hızla hastaneye sürdüm arabayı.

******

Danışmana ilerledim. Tebessüm edip odayı sorunca söyledi. Odanın kapısına gelince ister istemez kulak misafiri oldum.

" Annecim nasılsın iyi oldun mu?" Kapı aralıktı konuşulanlar duyulcak şekildeydi.

" İyiyim annecim merak etme kuzum beni." Elini tutup öptü oğlanın birde yanında kız vardı. İkizlerdi büyük ihtimalle.

" Of bir çekil be umut!"

" Sus kız!" Umutun saçlarını çekince ister istemez güldüm. Kapıyı çaldım Esma bana baktı tebessüm etti. " Gelebilir miyim Esma abla?"

" Gel kızım gel." Yavaş adımlarla girip kapıyı kapattım. " Senin saçların çok güzelll."

" Senin de güzel sarışın sarışın. İsmin ne bakalım senin?"

" Umay senin ismin ne?"

" Defne."

" Çok güzel ismin varmış. Peki polis misiin?" Kafamı salladım.

" Biliyo musun ben ya doktor ya polis olmak istiyorum. Anne polis mi olsam?" Esma abla güldü elinden tutup öptüm. " Bence sen doktor ol. Doktor Umay."

" Hmm ben bir düşiniyim bunu o zaman." Kapı açıldı Alp girdi. " Alp hanfendi ve beyefendiyi al kantine git bizde Esma ablayla konuşalım olur mu?"

" Olur komiserim." Alp elini uzattı ikiside tutup uzaklaştı.

Yatağa oturup elini tuttum. " İyi misin abla?"

" İyiyim kızım kötü birşey yoktur umarım." Tebessüm edip elini öptüm. " Bitti abla." Ağlamaya başladı." Öldü." Hıçkıra hıçkıra ağlamaya başladı.

********

Bir elimde bira şişesi geçmişe özlem değilde yaşadıklarımı düşünüyordum. Karşımda dağlar ve insanlar vardı. Etrafta cıvıl cıvıl sevgililer, çocuklar ve anne, baba, çocuklar....

Ben bunları haketmiş miydim?

Biz bunları haketmedik defne.

Öyle mi dersin?

Biradan tekrar bir yudum aldım.

Namusum için yaptım!

Yutkunup gözümde ki yaşı sildim.

Toprağın altında ki kişiden kardeşinden özür diliceksin. Diceksin ki ben sana tecavüz ettim! Ben sana zorla dokundum!

Sus.

Ben bir katilim. Kızımın hem dayısı hem babası oldum ama baba demeye ne hacet ben ona ne dayı ne baba olabildim diceksin!

Biradan son yudumu da içince derin bir nefes aldım. Hızlıca ağaca fırlattım.

Nefret ediyorum.kimden ediyoruz defne?Bilmiyorum.Kendimizden mi?Hayır.Teyzemiz den mi amcamızdan mı?Beni bırakıp gidenlerden.Babamız?O adam benim babam değil. Peki neyimiz?

Hiçbir şeyimiz.

Öyle.

Ayağa kalkıp arabaya doğru adımımı attım.

Geçmiş peşimizi bırakmıyor defne.

Farkındayım iç ses farkındayım.

Biz kendimizi böyle seviyoruz ama. Kusurlarımızla, gerçeklerimizle seviyoruz. Biliyorsun değil mi?

Biliyorum.

********

Lojmana geldiğimde bizimkiler sohbet ediyordu. Hepsine baktım. Tebessüm ettim onlar benim herşeyimdi. Tek ailem onlar benim.

Çünkü yalnız değilsin artık.

Değil miyim?

Değilsin.

Nasıl bu kadar eminiz?

Bak diğer tarafa.

Kafamı çevirmemle baturu gördüm. Bana göz kırptı ben tepki bile vermedim.

Onun sayesinde iyi oldun.

Onlar sayesinde değil. Alp ve Tolgayla iyi oldum.

Kendini kandırma defne kendini kandırma.

Tolga ve alpe baktım. Tebessüm edip onlara doğru yürümeye başladım.

Seviyorsun onu.

Sevmiyorum.

Seviyorsun sadece korkuyorsun. Tekrar terk edilmekten herkes baban veya o adam gibi değil unut artık bunu.

Tolgaya yaklaşınca sarıldım. Saçlarımı okşadı " fıstığım iyi misin?" Başım dönüyordu. Ama umursamadım. Tolga yüzümü ellerinin arasına aldı. " İyi misin?" Kafamı salladım. Herkes bana bakıyordu tek farklı bakan baturdu.

Neden acaba?

Koşa koşa Eymen geldi. Eymen 7 yaşında Selim abinin çocuğuydu. Arkadan Sude elinde terlikle çıktı. " Eymen gel buraya!" Gülmemek için dudağımı birbirine bastırdım.

Veeeee Sude ablanın mükemmel terlik fırlatışı....

" Ah götüüm!" Sude elini beline koydu. Sinirle eymene bakıyordu. Kadın tam isabet ettirdi ya lan. Nasıl becerdi ya?

" Anne ya naptım sanki? " Sude abla burnundan soluyordu.

" Ne mi yaptın? Saniye teyzenin camlarını taşlamışsın." Dedi sinirle.

" Aman be anne ne kafana takıyorsun alt tarafı bir cam." Eymen her hafta farklı bir olayla karşımıza çıkıyordu.

" Bana bak küçük bey elimde kalcaksın!" En son hafif bir tebessüm verdim.

" Saniye teyze de seni kızıma alıcam diyor. Ben onun sümüklü kızını napıyım annecim?" Çok haklı bir sebep bence.

" Oğlum illa cam mı kırman gerekiyor?" Bunu soran selim abiydi.

" Evet baba. Sümüklü kızı benim peşimde koşuyor. Ben hem başkasına aşık oldum." Alpin güldüğünü gördüm.

" Ulan şuncacık çocuk bile aşık oldu biz sap kalalım." Bunu diyen alpti.

" Kendi adına konuş kardeşim benim sevdiceğim var." Batur bunu diyince ona döndüm. " Kes sesini Batur!"

" Niye öyle diyorsun ceylan gözlüm ya?" Sinirle göz devirdim.

" Kardeşim bence de kendi adına konuş." Aydınlı elini kaldırdı. " Ben artık sözlüyüm malum." Dedi. Elindeki yüzüğe tebessüm ederek baktı.

" Harbi lan seni de everiyoruz oğlum." Alp kahkaha attı.

" Valla öyle oldu ya." Tebessüm etti.

" Tek sap biziz sanıyordum." Dedi şahin.

" Biz derken?" Dedim.

" Biz işte komiserim. Alp,ben, Tolga,çaylak." Göz devirdim." Şahin benim sevgilim var da benim mi haberim yok?"

" Ben varım ya ceylan gözlüm." Sinirle baktım ona. " Ya sabır ya sabır!" Sinirle lojmana girdim.

" Ceylan gözlüm nereye gidiyorsun? Bekle beniii!"