~SÜVEYDA~

Bölüm:8

Doğrusu her ne kadar karşı çıksamda Avşinin bu ani yükselişlerini çok seviyordum.O cidden beklenmedik bir insandı.

Beni resmen kolları ile sarmıştı.Kafam tamda onun göğsü ve boyun arasına denk geliyordu.O beni delirten kokusunu tüm ciğerlerime doldurup onun kollarının arasından çok güzel bir uyku çekmiştim.Aslında gündüz uyumayı hiç sevmezdim ama söz konusu Avşinin kollarıysa itiraz edemezdim.Ne kadar uyuduğumu bilmiyordum.Uyandığımda yanı başımda bebek gibi uyuyan Avşini gördüm.Adam her haliyle güzeldi.Uyanıkken taş gibi uyurkende bebek gibi görünüyordu.Artık itiraf etmem lazımdı yavaş yavaş Avşine aşık oluyordum.Ona karşı hiss etdiğim bu duyguyunun ne olduğunu bilmiyordum eskiden,ancak şimdi emindim ona olan bu yoğun duygu aşktı.Şu 1 ayda başıma gelmeyen kalmamıştı ama Avşin başıma gelen en güzel şeydi.Ona olan duygularımı artık gizliyemiyordum.Avşin her şeyi ile mükemmel bir adamdı.Bana olan davranışları,sevgisi hatta ani yükselişleri bile.İçimden onu öpmek geliyordu.Mantık olarak o benim kocam yani öpmek benim hakkım.Tabi kendimi tutamadım ve onu öptüm ama çok kısa Hiss etmemiştir bile diye düşünüyordum ama Avşinin sesiyle irkindim.

"Öpücükle uyandırmak yeni güncellememi aşkım?"

"Ne kocamı öpemezmiyim?"

Bu cevabımı beklemiyor olacak kaşlarını kaldırdı sonraysa sırıtarak cevap verdi.

"Haklısın koca senin istediğini yapa bilirsin, emrine amadeyim karıcım hatta istersen gözlerimi kapatayım sen devam et"

Dedi ve gözlerini kapattı bende uyarı anlamında ismini söyledim

"Avşin!"

"Sende bir şeyi beğenmiyorsun sevgilim"

"Küçücük öpücüğü ne kadar abarttın "

"Senin için küçük ola bilir ama benim için büyük,sen beni öptün sen"

"Böyle yüzüme vurmak gibi oldu ama neyse"

"Sen devam etmeyeceksen ben devam edicem güzelim"

"Neye?"

"öpmeye,hiç öyle bakma sende benim karımsın bende seni öpe bilirim"

Belimden tutdu ve beni alta çekti.

"Avşin yapma"

"Sen böyle yaparak kocanı azdırıyorsun sonrada Avşin yapma"

"Pekiya öpmene izin verirsem"

"Şaka mı?noldu gülüm sana?"

"Seni istiyorum olmazmı?"

"Karımı nerede çabuk söyle"

"Avşin abartma"

"Ne abartması?ilk önce beni öptün sonara beni öp dedin şimdide seni istiyorum Avşin diyorsun bak özel günde falan diyilsin dimi?"

"Ay Avşin in üstümden bunlarıda olmamış say"

"Tamam ağayız falanda karımızda bize her gün öp beni,seni istiyorum demiyor,hem benim işim var"

"ne işiymiş o?"

"Ben önce bi çekileyim çünki dayanamaya bilirim"

Üstümden çekildi yatağın sağ kenarındaki dolapın aynasına bakarak üstünü düzeltdi.

"Avşin bir şey mi oldu ne işin var?"

"Bir şey olmadı sevgilim intikam meselesi "

"Bitmedim?"

"Bitmiyor güzelim bitmiyor,sana yapılanlar onların yanına kar mı kalacak !"

"Ben artık olay istemiyorum Avşin"

"Bende istemiyorum tam çok mutlu olucaz her şey normale dönüyor dediğim an bir şey oluyor.Sen yanımda değilken ölüyorum be güzelim.Sana bir şey olduğunda ben mahv oluyorum,senin gözünden düşen tek bir göz yaşına ben yanıyorum be sevgilim.Seni kucağıma aldığımda o halini gördüm ya ben bittim öldüm ben seni yıkarken vücudun daki morlukları gördüğümde kalbimi söktüler benden, sevgilim ben sana aitim seninle yaşıyorum ben"

İstemsizce ağlamaya başladım ve yıkamak meselesi yüzünden utandığım için başımı aşağı eğdim ve onun tersi yöne çevirdim

"Utanma,utanması gereken sen değilsin utanması gereken onlar bu yüzden onları doğulduklarına pişman edeceğim"

"Ben kimsesizim Avşin bir sen varsın yaslanan bileceğim bir tek sen varsın git ama ne olursa olsun geri dön beni sensiz bırakma"

"Seni asla yalnız bırakmayacağım hep yanında olacağım ama sende beni bırakma olurmu"

Yaslana bileceğim tek o vardı kimsesizdim.Bir şey olursa yanımda olacak kimse yok bir tek ondan başka o benim babam o benim ilk ve tek aşkım o benim dostum kısacası o benim her şeyim.Hakkını nasıl ödeyecektim.Bana öyle sahip çıktı ki,uğruma 5 aşiretin karşısına aldı uğruma kos koca Abbasiler aşiretinin ağasını öldürdü.Beni kendi ailemin elinden kurtardı.Şimdi muhtemelen

alan aşiretine gidiyor ve Ritaj ağadan intikam almak istiyordu.

Ona gaddar dediler,acımasız dediler

ama o ne yaptıysa sevdikleri için yaptı.Onu tanıdıktan sonra anladım o gaddar değildi o bir kadını bebek gibi seve bilecek bir insandı.O na şans vermiştim ama ona karşı olan duygularımı kendi dilimden duymamıştı en azından bunu duymayı hak ediyordu.Bazen insanlar anlamıyor doğru onunla mecburen evlendim ama kimse onun bana gösterdiği sevgiyi göstermedi.O.evdekilere bir şey söyleyemezdim en azından annem ve ablama.Annem gençliğini yaşayamadı 16 yaşında Ritaj ağa ile evlendi ilk çocukları oldu. Annem onu doğururken ölümden döndü.Doğum anında ebe bile yoktu evde Ritaj ağanın kendisi gibi olan annesi doğurtmuşdu.Fermana hamileyken annemin 17 yaşı vardı.17 yaşındaki bir kız çocuğu nasıl doğum yapa bilirdi en önemlisi nasıl evlendirirle bilirdi.3 erkek evlattan sonra nihayet ablam dünyaya geldi o zaman annemin 22 yaşı vardı sonraysa ben doğuldum.Annem o evde köle muamelesi gördü bizim gibi çünki bizde gençliğimizi yaşayamadık her gün Ritaj itinin pisliklerine küfürlerini dayağına dayandık.Hala ise aradaki melek yüzlü şeytandı.Bize.iyi görünüp babamı altdan kaldırmasını iyi bilirdi.Çok acı çektim,hayat bana hiç acımadı, hiç yüzüme gülmedi taki Avşinle karşılaşan kadar.Belkide o gün konağı basmasaydı şu an Azad ağa ile evli olurdum.Sadece beni 1 kez gördü sadece 1 kez.Alışveriş günü bana aşkını ilan etmesi.Bana lale alması.Çok ince detaycı çok düşünceli biriydi.Aslında oturup ailemden Avşinde konuşsam 20 sezonluk dizi çıkar ama biz arka sokaklar değiliz bu yüzden konuya dönüyorum.

Avşin üstünü ve dağılmış saçlarını düzeltdi ve odadan çıktı.Yine o his yine onun için endişe duymak merak etmek.Her şey ola bilirdi.Avşin bir yolunu bulurdu ama ya ona zarar gelirse diye düşünüyordum ve bu elimde değildi.Odayı bir az toparladıktan sonra bende aşağı indim Avşin çoktan gitmişti.Guşa ortalıkta yoktu.Her kezin yüzü asıktı.

"Asiye ,Avşar abi için endişeleniyorsan merak etme bir şey olmaz içini ferah tut"

"Onun içinde endişeleniyorum ama canımı sıkan o değil"

"Ne pekiya??"

"Yeter be eltim bu kadar olay insanı çok yıpratıyor sen uyudun tabi haberin yok Guşa pişman değil hata yaptım hatayı her kez yapar diyor en önemlisi Avşini suçluyor"

"Ne Avşin ne alaka?"

"O geldiğinde kızdı ya o yüzden"

"Endişelendiği için sinirlendi"

"Bunu o da anlıyor ama kendini haklı çıkarmak için yapıyor"

"Şimdi odasındamı?"

"Daye ona yasak koydu odasından dışarı çıkamıyor"

"Ama öyle olursa içine kapanır"

"Kapanmaz-kapanmaz bir az yalnız kalsın da düşünsün ne yaptığını"

"Siz bilirsiniz"

"Her şeyi geçtim başına daha kötü şeyler de gele bilir di,öldürüle bilirdi Avşin onu bulamaya bilirdi,tecavüze uğraya bilirdi çocuk gibi davranıyor yaptıklarını anlamıyor"

"Siz yinede üstüne gitmeyin"

"Daha ne diğeceyiz zaten yaptığını yaptı"

Guşayı anlamaya çalışıyordum ama olmuyordu anlayamıyordu.Ben evlenmemek için mücadele ederken o evlenmek için ailesini çiğneyip kaçmıştı.Neden kadın erkeksiz yaşayamazmıydı.Yalnızlıktan korkuyordu ama bu o demek değil ki kendini ateşe atmalısın.Beni görmüştü yaşadıklarımı görmüştü ama o yinede gözü kör gibi bu yanlışı yapmıştı.Avşin onu af edermi bilmem, doğru Avşin ona çok değer veriyor ama bu olay Avşini çok kırmıştı.Bu olaylara her ne kadar karışmak istemesemde olayın bir ucu da bana dokunuyordu.

Avşin Zemheroğlu

(Alân konağı)

İntikam şimdiye kadar yanlış anlatıldı

İntikam güzel bir duygu değil intikam yükü ağır bir duygu.İntikam uğruna çok can aldım çok kan döktüm.Ellerimde bir çok insanın kanı var bu kanlı ellerle sevdiklerine dokunmak yük olurmuş insana.Öyle saf öyle temiz sevdiğim var ki,ona dokunarak kirletmek istemiyorum.Jiyan yeni doğulmuş bir bebek gibi saf,günahsız.Bense Mardinin yarısının kanını elinde taşıyan bir celladım.Pekiya bu gerçekler durmamı sağlıyormu?elbetde hayır.Ritaj itinden bu sefer acımasızca intikam alacaktım.Her şey bir kenara Jiyan bir kenara.Jiyana yaşadıklarının bin katını o ite yaşatacaktım.Nasıl ki Ferman itini gebertdim oda aynı kaderi yaşatacaktım.Onlar Jiyanı Guşayı kaçırdıklarında sandılar ki beni günlerle süründürecekler yanıldılar onların karşısında Avşin Zemheroğlu vardı ben sürünmem bastığım yeri inletirim.Şimdi Avşin aşireti olarak Alân konağını sözün asıl anlamında yıkmaya gidiyordum.Doğrusu Avşar her zaman aklıyla hareket eden biriydi onun yönlendirmesi olmasa yapamazdım.Her zaman abiliğini layıkıyla yapmıştı beni toparlayan doğru yola sokan daha doğrusu sokmaya çalışan biriydi.Babam gibi koruyup kollayan arkamda duran biriydi ama elini kana bulaştırmakdan hep sakınmıştır intikam onun içinde önemli ama Avşar hep ölümden başka bir yol arar benim tam aksime.

ALÂN Konağına vardığımızda sanki bizim geleceğimizi Hiss etmişlerde önlem almışlardı.Her taraf korumayla doluydu.

"Bak Avşin çok insan var gürültüyle dalmayalım ortaya"

"Tamam abi"

"Dediğimi yapmayacaksın değilmi?"

"Ne zaman yaptım ki?"

"Doğru klasik Avşin Zemheroğlu ne zaman lafımı dinledin ki"

"Zurnasız düğün kansızda intikam olmaz abey"

Biz adetimize saygı duyarız her zaman ki adetimiz üzre mekana ateş açarak dalarız ama tabi biz gizli değil her şeyi göz önünde yapmayı severiz.Düğün konvoyu gibi konağın kapısında durduk hali ile tüm korumalar konağın kapısına toplandı.

Ateş açarak arabalardan indik.

Avşar:"Biriniz ateş açarsa burdan sağ çıkan olmaz bilesiniz sahibiniz çağırın buraya".

"Ritaj celladın geldi kefenini alda gel"

Avşarın kanuncu ve öldürmeye karşı olduğunu söylemiştim şimdide tekrar uyarmak için bana yakınlaştı kulağıma eğilerek dedi

"Avşin bu iti öldürme oğlunu da öldürdük çok incitirler bizi töreye uymaz işkence et ölümden beter et ama öldürme"

"Yok abi ona Jiyanın yaşadıklarını yaşatıcam"

"Öldürmede ne yaparsan yap"

Ritaj ağa en sonunda dışarıya çıktı

"Cehenneme hoş geldin Avşin Zemheroğlu"

"Benim kan şölenime demek istedin herhalde "

"Buradan sağ çıkacağına inanıyorsan yanılıyorsun oğlumun kanını yerde bırakmam"

"Karımı kaçıran ve işkence eden Ferman itine pardon rahmetliye merhamet ettim işkencesiz ölüm yaşatdım dahada benden ne merhamet beklersin it"

"Sen bizim Namusumuzu kaçırdın"

"Sende benim namusumu kaçırdın yetmedi bide üstüne amcamın kızınıda kaçırdın ne ettiyseniz onu buldunuz Ritaj sadece biz sizin gibi kahpeliği bilmeyiz biz erkek gibi er meydanında dövüşürüz birinin namusunu kaçırmayız"

"Kahbeliği senden gördük Avşin kızımı kaçıran sendin"

"Kızını satan biri mi diyor bunları"

"O benim kızım ister satarım ister öldürürüm"

"Yüzüne vurmak gibi olmasın kızın benimle kendi rızası ile kaçdı sadece karımın ayakları yorulmasın diye kucağıma aldım"

"Orada mal gibi beklemeyin bitirin şunların işini"

Ritaj ağanın sözü ile korumalar silah çektiler

Avşar:"Hop ağır olun bakalım burda 4 aşiret var soyunuzu kuruturuz!"

Avşar çok emin konuşmuştu bu adamların hepsi neler yapa bileceğimizi iyi biliyordu .

"Ritaj ağa ateş olsan cürmün kadar yer yakarsın merdivenlerden inde erkek gibi karşıma çık"

İnmesini istiyordum bir an önce ondan intikamımı almak istiyordum Jiyana yaşadıklarının misliyle yaşamasını istiyordum

"Sen kendini bir şey zan etmişsin Avşin ağa ağlatıcam seni"

Bir kadına yaptıklarını banada yapa bileceğini düşünmüştü.Kendi savunmasız masum kızına yaptıklarını bana da yapa bileceğini düşünüyordu.

"Gel Ritaj gel,gelde bir kadeh kan şarabı Ferman special verelim"

Ritaj ağayı düşündüğümden daha çabuk manipülasyon oluyordu.Ne hikmetse sinirlenmiş Silahını çekip ateş ederek merdivenden inip tamda önümde durdu ve bana silah çekti.

"Tek yanlış hareketinizle ölür,sende silahı kenara koy"

Beni kapana kıstırdığını düşüyordu.Silah çekmiş ve benim savunmasız olduğumu sanıyordu .

"hay hay"

Silahı kenara atdım Ritaj ağa dahil olmakla herkez şaşırdı.Onlar daha çok silah çekip ateş edip öldürmeme alışık oldukları için garip gelmişti ama Ritaj piçliği ile faklı olduğu için ona farklı planlarım vardı.

"Ritaj silahı indir"

"İndirmezsen nolur? şu an savunmasız sensin"

O ikonik an gelmişti ani bir atak ile Ritajın elini tutdum ve silahın namlusunu kendimden uzaklaşdırdım bu hareketim onu oldukca şaşırmıştı bunu beklemiyordu. cebimdeki hançeri çıkararak silah tutan elini kestim.İşte o an şölen başlamıştı.Ritaj itinin inlemeleri ile birlikte arbede çıktı.Kopan eli bir kenara düştü bileğinden kan fışkırmaya başladı elini sıkıca tutmuş ve karnına bastırmıştı.Diğer oğlu Agah babasını öyle görünce hemen yanına gelmişti.Ara karışmıştı diğer taraf Ateş açmış ve işte savaş başlamıştı.Ritaj ağanın bir diğer oğluna doğru çektim silahı

Avşar:"Ne yapıyorsun manyak şimdi gebertecekler bizi"

Bana uyarıcı bir şekilde seslendi fena halde karışmıştı kurşunlar havada uçuşuyordu.Onlar mermilerden korunmak için hovuzun ve diğer şeyleri kendilerine siper olarak kullanıyordu.Bizim adamlar ise bir çoğu arabanın arkasına geçmişti.

"Dikkatimi dağıtma"dedim ve doğrultduğum silahı ateşledim.Ölümcül bir noktadan vurmadım onu ama yaraladım.Onuda öldüremezdim.Ritaj ağanın bir oğlunu öldürmüşüm diğerinin de canına kıyamazdım hiç değilse Jiyanı düşündüm nede olsa abileri.Arabalara binerek oradan uzaklaştık yaralımız elbet vardı ama hiç bir adamımı kaybetmemiştim.Üstüm kan olmuştu her zaman arabada yedek eşofman bile olsun olurdu ama şimdi yoktu Jiyanın üstümü böyle görmesini istemiyordum.Olanları ona anlatacaktım ama söylemeye dilim varmıyordu.Her ne olsa bile onlar onun ailesi Fermanın öldüğünden bile haberi yoktu.Tepkisinin ne olacağını aklım kestiremiyordu.Arabayı şoför kullandığı için ıslak mendille rahat bir şekilde üstümü temizlemeye çalışıyordum.

"Kanıda amma da arsızımış bir türlü çıkmak bilmedi"

Üstüm,gömleğim kısacası her tarafım kandı.Bir elden baya bir kan çıkmıştı.Evdekiler bu halimi gördüklerin de baya korkacaklardı ama başka bir çarem kalmamıştı

"O yıkanmadan çıkmaz zaten"

"Yıkanmayacak zaten o şerefsizin kanı değdi bir daha üstüme giymem"

"İyi madem yakarısın biter"

"Abi senden bir şey soracağım"

Bu soruyu çok önceden sormam lazımdı çünki Avşarın bu sakinliği aşırı garipti.

"Sen nasıl böyle sakin kala biliyorsun"

"Ne gibi"

"Ben orda adamın elini kestim büyük bir arbede çıktı sense sadece izledin elbetde sen bir abi olarak yanımda olmazsan güç alamam ancak bu sabrının sebebi nedir?"

"Papatya çayı"

"Ciddi bir cevap bekliyorum"

"Hiç bir zaman kan dökmek çözüm değildir Avşin. kan eline bulaştımı çıkmaz sakin olmak doğru bir yoldur"

"Anladım abey de nasıl böyle sakin kalıyorsun?"

"İnsan her yaş arttığında bir şey öğrenir ben sakin olmayı sen ise öfkeyi öğrenmişsin"

"Bazen acımasız olmak iyidir"

"Acımasız olursan insanlar senden korkar ama akıllı olursan sana biyad ederler.Acmasız bir insanın karşısındaysan sonunu bilirsin ama akıllı bir insanı karşısında olursan ne öleceğini nede yaşayacağını bilmezsin "

"Gaddar ağa olmayı tercih ederim"

"Sen düzelmesin oğlum "

"Aynen arkamı toplayan abim var"

"Küçükkende böyleydin"

"Nasıl?"

"Şımarık "

Bu lafına ikimizde gülmüştük

Aslında Ritaj için ayrı planlarım vardı.Onu o konaktan alıp ıssız bir yere götürmek aç susuz bırakmak.Güzel bir dayak atmak derisini de soymak ola bilir ama tüm planlarım ani bir sinirle suya düştü.Sadece elini kestim bu kadar basit olmamalıydı.Ancak işin zor kısmı şimdi değildi gece uyuyuncaydı.Her şeyin sustuğu,sükunetin çöktüğü o gecede insan düşünmeyi bırakamıyor.Ne kadar acımasız olursan ol yinede yaptıklarını düşünürsün.Haftalarca o an gözünün önünden gitmez.O anı defalarca yaşarsın.Defalarca yaşatırsın.Ben onlara yaptığım şeyleri unutamayıp vicdan azabı çekerken onlar kendi kızına,kendi kardeşine bunu yapıyordu.Sözün asıl anlamında şimdi kimdi gaddar ve ya acımasız.Ben şimdi nasıl Jiyanın yüzüne bakacağım diye düşünüyorum.Ellerimin kanını yıkasamda yinede kanlı olan ellerimi görüyorum ama onlar yüzsüz bir şekilde karşıma çıkmayı hak biliyorlar.

Biz konağa doğru ilerledik diğerleri ise aşiretin hastanesine gitdi.Dediğim gibi ağır yaralı yoktu ama yaralarına bir doktorun bakması şartı.

Jiyan Zemheroğlu

(Avşin konağı)

Bir süre kızlarla söhbet ettik.Bu sırada hiç dayeyi görmedim bu yaşanan olay onu çok yıpratmıştı.Düzelecekti zamanla unutulacaktı muhtemelen.Bir süre sonra kızlar odalarına çekdı.Asiye ile biz mutfağa geçtik.Akşam oluyordu yemek yapmaya başlamıştık.Söhbet ederek yaptığımız iş çok çabuk bitiyordu.Sohbetin arasında bir şey aklıma gelmişti.Ben bu konağa geldiğim gün nikaha günü daye bana patik vermişti.Bu kadar çabuk böyle bir şey düşünmesi benim de garibime gelmiştim hali ile bu yüzden sırf zaman geçsin diye aklımdan geçirdiklerimi Asiyeye söyledim.

"Bir soru sormak istiyorum"

"sor eltim noldu ?"

"Daye patik örmüştü ya o biraz garibime geldi daha ben bu eve yeni gelmiştim Avşinle evlenmemiştik bile"

"Benim artık garibime gelmiyor okadar var ki,biz Avşarla 4 yıldır evliyiz onunla evlendiğimde 18 yaşım vardı onun ise 25 yaşı vardı.İlk çocuğumuz düştü malesef yaşama tutunamdı evlendiğimiz den 3 ay sonra olmuştu çocuğumuz ben çok genç olduğum için yaşayamamış.Sonra hiç olmadı doktora gitdik bir sorun olmadığını söylediler sonra bizde çok üstüne gitmedik demekki Allah nasip etmemiş.Kadında.ne yapsın her kez ister oğlu baba olsun kendisi torun sahibi olsun.Kimseye tam olarak anlatmadık daha erken biz çocuk istemiyoruz diyip geçiştiriyoruz ama kim sevdiği adamdan evlat istemez ki"

"Anlıyorum çok üzüldüm inşallah Allah nasip eder"

"İnşallah söylediğim o ki daye zaten her gün bir şey örer ne diyelim o da zamanını böyle harcıyor o anda karşılaştığınız için sana vermek istemiştir"

"Anlıyorum baya tatlı örmüş "

"ee... pekiya sen nasıl oldun da Avşinle nasıl tanıştınız seni nerede gördü neden kaçırdı"

"Valla benim durumlar karışık zamanı geldiğinde anlatırım"

"Senin düğün davetiyen geldi Jiyan bu eve bana anlata bilirsin ben o yılan eltilerden değilim"

"A yo çekindiğim den değil sadece karışık diğe anlatmadım"

"Biz karışık olayları severiz anlat gelsin koçum"

"Macit ağayı bilirmisin Abbasiler aşiretinin ağası"

"Aşiretin ismini duydum gibi ama yok bilemedim"

"Neyse bu aşiret bizim dost aşiretimiz aramızdaki bağ yıllara dayanır bu aşiretin ağası Macit ağa,Macit ağanın 40 yaşı var 3 pardon 4 kuması vardı 1 vefat etmiş bu Macit ağanın 1 oğlu var Azad ağa oda beni görmüş"

"Şaka yapıyorsun ?Jiyan seni istedi falan deme oha"

"Ablamı istemeye gelmişlerdi biz anlamadık tabi ablamı değil beni istediklerini.Babam beni ona verdi daha doğrusu veremedi ben olay çıkardım bu yüzden...ş-şey şiddet gördüm o günlerde Avşinle bizim aşiret arasın olay çıkmış Avşin bizim konağı bastı ne abilerim nede babam evde yoktu mecburen biz çıktık dışarıya o gün gördü beni sonra Avşar abi geldi benimle görüşmek istediğini söyledi"

"Avşar mı?"

"Yok Avşin yani Avşin söylemiş sonra araba geldi beni aldı ormanlık alana getirdi Orda Avşinle görüştük o sırada bizimkiler baskın yaptı Avşinde beni kaçırdı"

"Çüş be bende bizim aşkımızdan yok diyordum ne hikayeler varmış be pekiya Avşini sen istiyormuydun"

"Bu söylediklerim aramızda kalsın"

"Ayıp ettin"

"Avşin ile görüştüm çünki tek umudum oydu"

"Ya kızım sen ne çekmişin be ben senin minik kalbini yerim"

"Ah Asiyem bu eltin neler çekti Bi bilsen"

"Her şey güzel olucak emin ol"

Biz sohbet ederek tüm yemekleri yapmış sonrada salonda oturmuştuk.Konağın kapısından araba sesi geldiğinde ikimizde camdan dışarı baktık.Avşin ve Avşar abinin geldiğini gördük.Onları karşılamak için dışarı çıktık ve merdivenin başında onları karşıladık .İlk önce Avşinin yüzüne baktım çok ciddi bir görünümü vardı,baştan aşağı süzdüğümde ise Avşin üstündeki kanları gördüm.Sorgular bakışlarla Avşinin gözlerine baktım.Buna karşılık sadece hafif gülümsedi.İçeri geçtiğimizde artık bu sessizliğe dayanamayıp bozdum.

"Avşin iyimisin?"

"İyiyim güzelim"

"Üstün-..."

"Korkmana gerek yok"

"Noldu ?"Dedim ve Avşar ağanın yüzüne bakarak devam ettim"Avşar abi Noldu ? nu hal ne?"

Avşar:"Bir şey yok bacım siz odanıza çıkın Avşin anlatır"

"Avşin?"

"Güzelim tamam anlatıncam"

"Üstünü değiştir o zaman böyle kan gördükce kötü oluyorum"

"Tamam bitanem"

O sırada Avşar ve Asiye çoktan odalarına çıkmıştılar bu yüzden bende Avşinin arkasıyla odaya çıktım.Kapıyı tıklamadan içeriye girdim.Avşin üstünü değiştiriyordu.Gömleğini çıkarmıştı kıyafeti değiştirdiği için gözlerimi refleks olarak kapattım ve üzer dileyip dışarı çıktım

"Pardon üzür dilerim"

kapıyı kapatıp dışarı çıktığımda arkamdan defalarca seslendi ve oda benim arkamla dışarı çıktı.Ben artık merdivenin ilk basamaklarındaydım ve bana tekrar seslendi.Merdiven bizim kapının yanı başındayadı.Hiç tereddüt etmeden yanıma geldi ve kolumdan tutu.

"Jiyan neden çıktın niye üzür diliyorsun biz evliyiz"

"Avşin üstüne bari bir şey giyinseydin"diyip elimle gözümü kapattım

"Niye işte bende onu diyorum"

"Rahatsız oldum çıktım, ani bir refleksle de üzer diledim bu kadar"

"Rahatsız oldun?"

"Evet"

"Sabah seni istiyorum diyordun noldu şimdi?"

"Sabah değildi bikere"

"Beni öperek uyandırdın beni öp dedin"

"Tam olarak öyle olmadı öncelikle sonrasıda şimdi rahatsız oluyorum olamazmı"

"Olamaz biz evliyiz ne rahatsızı ya?"

"Bana söz vermiştin"

"Ben senle niye kavgaya tutuşuyorum ki haksız çıkacağım belliydi"

O tam yenilgiyi kabul etmiş odasına geri dönecek ken ona seslendim

"Avşin seni istiyorum"

Dedim ve güldüm

"Jiyan seni inlete inlete öperim kocanla oynama gülüm"

Lafını umursamadan aşağı indim kızlar çoktan aşağı inmiş masayı kurmuştu.Bu kadar olay olmuştu ama yinede Avşin beni güldürmeyi başarıyordu.Onunla birlikte olduğumuzda en ufak şeyi abartıp saçama bir ortam yaratıyorduk.Genellikle bu ortam sayesinde gülüyorduk yoksa halimiz ağlanılacak durumdaydı.Avşinde üstünü değiştirdi ve aşağı indi masanın başında Guşa ve daye yoktu.İkisinin de yemeğini odasına çıkarmıştık.Sofrada kızlar ve biz vardık.Kimsenin ağzını bıçak açmıyordu.Salon okadar sesizdi ki çatalın tabağın sesi geliyordu.Yemeği bitirdikten sonra Avşar abi ve Asiye odasına çıktı ben ve kızlar masayı topladık.O sırada Avşin de çoktan odaya çıkmıştı

Nûpel:Yenge sende odana çık bizde buraları hal edip uyuyalım

"Yapıyoruz işte beraber"

"Olsun sen zahmet etme"

"Ne zahmeti bırakın yardım edeyim işte"

"Yenge abimde yorgundur 2 gündür ne doğru yemek yedi nede uyudu git yanına"

Çok diretmedim daha fazla ve yukarıya çıktım.Odamızın kapısını yavaşca açıp içeriye girdim Avşinin uyuduğunu sanıyordum ama uyumamıştı kapının sesini duyar duymaz benim tarafa baktı.

"Niye bu kadar geç geldin?"

"Kızlara yardım ediyordum"

"Onlar kendisi yapamıyormu?"

"Benim içimden yardım etmek geldi"

"Tamam bir şey demedim"

Bir şey yapmıyordum kapının önünde öylece duruyordum.

"Niye orda öyle duruyorsun?Rahatsız olucaksan kanapede uyuya bilirim"

"Yok o yüzden değil"

"Ciddiyim Jiyan istersen geçe bilirim sorun yok sen rahat ol yeter"

"Avşin gerek yok ben üstümü değiştirip geliyorum"

Dolaptan pijamamı alıp banyoya geçtip üstümü değiştirdim ve tekrar odaya geçtim Avşin hayla uyumamıştı .

"Uykun yok galiba?"

"İlacım yok"

"Ne ilacı başınmı ağrıyor? istersen ağrı kesici getire bilirim "

"Yok benim ilacım tam karşımda ama yanıma gelmesi gerekiyor kokusunu solumazsam iyileşemem"

"Gelelim madem benim de ilacım senin kokun bana hava hoş"

"Senin kokundur üstüme sinmiştir"

Ona baktığımda adeta büyüleniyordum.Kap kara gözlerine aşıktım işte onun bakışları beni farklı bir alemlere götürüyordu.Kendimi ondan daha fazla mahrum bırakmadım ve yanına gitdim.Yatağın bir kenarına kıvrıldım gözlerimi kapattım.Belimi kolları sardı yine sadece refleks olarak gözlerimi açtım.Hemen başını kaldırıp bana baktı

"Yapma sevgilim bari bu gün yapma sana okadar ihtiyacım var ki"

Bir şey söylemedim ona taraf döndüm ve bende ona sarıldım ve saçlarını okşamaya başladım.

"Noldu sana?Seni ilk defa bu kadar yıpranmış görüyorum"

"Yarın anlatırım bebeğim şimdi

olmaz "

"Neden ?"

"Çünki şu an benden nefret etmeni istemiyorum"

"Neden öyle bir şey yapayım ki ?"

"Belkide nefret etmezsin ama kalbin kırılır"

"Söyle Avşin lütfen"

"Yok olmaz sevgilim söz yarın anlatıcam"

Başını göğsüme dahada gömdü ıslak ve sıcak dudaklarını boynumda Hiss ediyordum.Bende bu olayı kafama çok takmadım ve bende Avşinin kokusunun keyfini çıkarmaya başladım.

~Süveyda~

BÖLÜMÜN SONU

Naber izci kurtlarım?

Yorumu falan az yapıyonuz görüyorum ona göre.

Romanla ilgili fikirlerinizi bekliyorum ayrıca bölümü Beğenmeyi de unutmayın.

Romanın linkini de arkadaşlarınıza falan oryantel sahnesi 10 bölüm geliyo atın sjjssjjs şaka yaptım