Parça parça olan yaşadıklarımdan fazlasını hatırlamıyordum. Ateşin beni kucağına alması arabaya binmemiz sedyeyle ameliyathaneye girmem bağrışlarım Işığın doğması ve en kötüsü ağlamaması. Odaya alındım ve yanımda kızların olması Savaşın olmaması Adanın aniden odadan çıktığını görmem

"Ada nereye?" Dedim ama sesim çıkmıyordu.

(Savaş'ın anlatımı ile)

Yıkıldım kızımın kalbinin durmasına yıkıldım.

"Deniz arabanın anahtarını ver!"

"Ada iyimisin canım."

"Deniz Yağmur içerde yıkıldı ve bunu o şerefsizin yanında bırakmicam özür dilerim sevgilim kardeşine görüşürüz de çünkü onu öldürmeye gidiyorum!"

"Ada ne diyorsun o bunu yapmaya cesaret edemez!"

"Deniz sen onun daha ne b*k olduğunu bilmiyorsun o her b*ka cesaret eder 5 yıldır onun sevgilisi oldum ben." Ada benden daha sinirliydi, benden daha fazla intikam almak istiyor Can'dan şu an benim gidip Can'ı boğmam öldürmem gerekiyor ama bunu benim yerime Ada yapıyor.

"Aşkım dur!" Denizin son söylediği cümle ve benim son kez durduğum yer nereye mi gidiyorum? Yağmurun babasının yanına. Bunu size demem hiç iyi olmadı ama yapamam Yağmuru sakinleştirecek tek kişi aşık olduğum kızın şu an tek babasına ihtiyacı var o gün nasıl mı Yağmuru kandırdık?

(8 ay önce) (Depoda)

Bir kurşun sahte bir kurşun gerçek bir kalp. Sahte bir kurşun gerçek bir kalbe nasıl girer mi? Sahte bir kurşun bir kalbe girmez sadece azda olsa kan akıtır ama kalbe girmez. Hastanede kalbi nasıl mı durdurduk? Sadece bir hap ile bir kalb kısa bir süreliğine durabilir peki ya Ahmet amca öldükten sonra ne mi oldu? Yağmur intiar etmeye çalıştı ama içinde bir canlı vardı yapamazdı dayanamazdı düşük tehlikesi oldu ama kendini işinden ayırmadı babasının ölmediğini düşündü ve gündüz, gece bütün ekibini aramaya çakardı arada sırada oda gidiyordu ve tek düşündüğü 'babamı kaybetmedim.' Diyordu içinden hep böyle geçirdi hayatını sonunda vazgeçti ve şunu düşündü 'babamı kaybettim ama biricik yavrumu da kaybedemem.' Evet kaybedemezdi Savaş Yağmur için çok endişeliydi hemde en çok bebeği için ikisini kazanmışken kaybetmekten korkuyordu içindeki bu his onu ölüme kadar itiyordu neden böyle bir hayatları olmuştu? Bu masalın sonu yokmuydu? Vardı bu masalın sonu vardı.

(Günümüz) (Yazarın anlatımı ile)

Ada kendi arabasında Deniz ile kavga ederken Yağmur hastaneden kaçma pilanı yapıyordu Savaş ise Ahmet'in yanında onu Yağmura gösterme için uğraşıyor ama Ahmet'i hareket bile ettitemiyordu.

"Ahmet Bey Yağmurun Bahar anneme değil size ihtiyacı var Yağmur sizi aradı bebeğimizi kaybede bilirdik!" İsmini bile söyleyemedi Işığın. Işık ne mi yapıyor? Kuvezinde uyuyor ve en önemlisi herkes onu öldü biliyor iki kişi hariç ama o kuvezinde huzurlu bir şekilde uyuyor ama içi hiç iyi bir hisle doğmuyor sanki annesine ve babasına her an bir şey olma ihtimaline hazır küçük ama öyle bir inatçı bir kız ki onun ölme ihtimali çok düşük. Yağmur ise herkesi bir kenara atıp o odadan çıkmış ve ne yapıcağını bilemez bir şekilde kolidorda geziniyor ama içindeki bir his Işığın yaşıyor diyor ve o his ona bas bas bağırıyor ve Işığın yanına itiyor Yağmuru ve bu hisse karşı gelemez bir şekilde Işığın yanına gidiyor bebeklerin olduğu kapıyı açıyor ve bileğinde yazan o yazı onun kalbinin durmasına neden oldu üzüntüden değil mutluluktan duruyor kalbi o kağıdın üstünde 'Işık Akış' yazısını gördü şu an herkese bağırmak istiyor 'kızım yaşıyor!' diye ama yapamıyor işte şokta hemde çok büyük şok. Ada ise hastaneye koşa koşa girerken Yağmuru gördü ve küvezdeki küçük yeğenini gördü daha fazla ayakta kalamadı yere düştü hıçkıra hıçkıra ağlıyor arkadan Deniz onu kaldırmaya çalışsada yapamıyor çünkü Ada artık güçlendi Ada Genç artık mutlu ve güçlü inana biliyormusunuz? 5 yıl sonra mutlu hatta mutluluktan ağlıyor ama sesini kısıltması gerektiğini çok iyi biliyor, Yağmurun duymasını istemiyor.

"Sen benim karanlığımda bulduğum tek ışığımsın ve sana ilk şiirini söylüyorum güzel kızım bu annenin en sevdiği şiir kızım.

' İstanbul'u dinliyorum, gözlerim kapalı

Önce hafiften bir rüzgar esiyor;

Yavaş yavaş sallanıyor

Yapraklar, ağaçlarda;

Uzaklarda, çok uzaklarda,

Sucuların hiç durmayan çıngırakları

İstanbul'u dinliyorum, gözlerim kapalı.

İstanbul'u dinliyorum, gözlerim kapalı;

Kuşlar geçiyor, derken;

Yükseklerden, sürü sürü, çığlık çığlık.

Ağlar çekiliyor dalyanlarda;

Bir kadının suya değiyor ayakları;

İstanbul'u dinliyorum, gözlerim kapalı.

İstanbul'u dinliyorum, gözlerim kapalı;

Serin serin Kapalıçarşı

Cıvıl cıvıl Mahmutpaşa

Güvercin dolu avlular

Çekiç sesleri geliyor doklardan

Güzelim bahar rüzgarında ter kokuları;

İstanbul'u dinliyorum, gözlerim kapalı.

İstanbul'u dinliyorum, gözlerim kapalı;

Başımda eski alemlerin sarhoşluğu

Loş kayıkhaneleriyle bir yalı;

Dinmiş lodosların uğultusu içinde

İstanbul'u dinliyorum, gözlerim kapalı.

İstanbul'u dinliyorum, gözlerim kapalı;

Bir yosma geçiyor kaldırımdan;

Küfürler, şarkılar, türküler, laf atmalar.

Birşey düşüyor elinden yere;

Bir gül olmalı;

İstanbul'u dinliyorum, gözlerim kapalı.

İstanbul'u dinliyorum, gözlerim kapalı;

Bir kuş çırpınıyor eteklerinde;

Alnın sıcak mı, değil mi, biliyorum;

Dudakların ıslak mı, değil mi, biliyorum;

Beyaz bir ay doğuyor fıstıkların arkasından

Kalbinin vuruşundan anlıyorum;

İstanbul'u dinliyorum.'

Benim güzel kızım sen benim yaşama şansımsın sen benim ışığım karanlığımdan beni kurtaran tek Işık hayatım boyunca bekledim eskilerde bir hayal kurmuştum şöyleydi 'arkadaşımın düğnünde sevgilimin bana evlenme teklifi etmesini istemiştim ama olmadı.'" Savaşın geri döndüğü görüldü ama tanına kimse yok Ada nın yere yığılmış bedenini gördü ilk önce sonra Denizin onu kucağına aldığını o zaman aklında bir senaryo kuruldu Işık öldü ve Yağmur kayboldu senaryo buydu onun İçin ama gördüğü görüntü böyle değil sevdiği kadını elini tutan bir bebek ve o bebeğin kendi kendine nefes alamaması ilk başta sevindi ama kendi kendine nefes alamadığını öğrenince yıkıldı bitti nefes alamadı sanki kendi nefes almasa kızı nefes alabilir diye düşündü sonda vazgeçti.

"Sevgilim."

"Savaş yaşıyor o yaşıyor." Evet o dedi kızına o dedi çünkü ismini söyleyemiyor sanki ismini söylese bile ona bir şey olucak gibi hissediyor ona dokunmaya bile korkuyor

"Kızım." Dedi Yağmur Özlem içinde evet 2-3 saat içinde özlediği tek kişi aslında onu 8 aydır özledi ona dokunamadı onu koklayamadı doğar doğmaz öldü sandılar ama yaşadı onlar mucizelere inanmazken onlar İçin bir mucize doğdu hatta Güneş şöyle demişti 'Yağmur bebeğin adı Mucize olusun belki ufak bir mucizeniz doğar.' Kızmıştı ama şu an keşke Mucize olsa diyor ama Işık isminin ayrı anlamı var ve size sözüm olsun hatta sözümüz olsun bir gün anlatıcam, anlatıcaz.

(2 hafta sonra)

"Savcım döndünüz."

"Savcım hoşgeldiniz."

"Hoşbuldum Yasemin nasılsın?"

"İyiyim savcım siz nasılsınız?"

"İyiyim hatta çok iyiyim Yasemin."

"Savcım!"

"N'oldu Aylin?"

"Tanıştırım Kadir bey yeni savcımız ve Yağmur hanım baş savcınız."

"Yağmur Akış."

"Sizi tanımamak büyük aptallık olur savcım."

"Yağmur demen daha iyi olur Kadir en azından işin açısından."

"Tamam Yağmur bende Kadir Can Üstün."

"Can ikinci ismin galiba."

"Çok zekisiniz."

"Siz yok!"

"Yağmur!"

"Ateş n'oldu?"

"Yağmur!"

"Ilgaz n'oldu?"

"Sende mi o konu İçin geldin Ilgaz?"

"Evet!"

"O zaman sen de!"

"Tamam, Yağmur sana bir şey diyicem ama sakin olman lazım Işık has-" Koşmadı uçtu bu iki haftalık süreçte Yağmur Işığın elini oynatmasından bile korkuyor uyurken yanında uyuyor her saat uyanıyor ona bakıyor her saniye tetikte her saniye bir şey olabilir.

"Galiba sen beni yanış anladın Ilgaz?"

"Sen Işık İçin gelmedin mi?"

"Hayır!"

"Ne için geldin?"

"Ahmet amca..."

"Ahmet amca ne?"

"Yağmur babası yaşıyor Ilgaz!" Yüzlerde şok çok büyük bir şok ve korku şok çünkü aramadıkları yer kalmadı korku çünkü Yağmurun umutlanmasını istemiyorlar ama tek seçenekleri buyapmak zorundalardı bilmesi lazımdı ama bilmiyor ama kimsenin bilmediği bir sır daha var Ahmet'in yaşadığını Savaş biliyor! Ilgazın elinde bir silah Ateşin elinde bir silah ve en büyüğü Savaşın elinde bir silah hepsi Yağmura tutulmuş ve Ilgazın kurşunu yerinden çıktı Yağmur sarsıldı, Ateşin elindeki silahtanda kurşun çıktı yere düştü ve son kurşunda yetimden çıktı ve Yağmurun kalbine girdi ve Yağmur öldü bunun tek açıklamadı bu Yağmur öldü artık Savaşın ve diğerlerinin kalkan olmadı gerekiyor Yağmurun dinlenmesi gerekiyor çünkü bir kahraman bile yorula bilir bir asker bile yorula bilir ama bit zırhtı Yağmur peki zırh yorulabilir mi? Yağmur yorulabilir mi? Ona göre yorulamaz ama herkes biliyor ki Yağmurun dinlenmesi lazım nefes alması lazım güçsüzleşmesi lazım ve artık yere düşmenin zamanı hattta yere çalımanın çünkü yere çalımadan ayağa kalkılmaz!