(Yağmurun Anlatımıyla)

Savaşın gördüğü kırmız şey bir kan'dı bir saniyede o kadar çok duygu yaşadım korku, endişe, sevgi ve koruma hissi tek isteğim onları korumak Savaşı korumak, Nehiri korumak, Güneşi korumak...

"Gençler selam, biz tanışmadık galiba ben Kerem."

"Bende Savaş."

"Kerem senmi geldin niye geldin?"

"Yağmur biz Güneşle gidiyoruz siz Keremle kalın tamammı?"

"Tamam" sesizce Nehire yaklaştım ve Savaşların duyamayacağı bir şekilde konuştum. "En iyisi sizin gitmeniz yoksa bu kız kafayı yer."

"Evet kardeşim görüşürüz."

"Görüşürüz."

"Savaş sen Yağmuru ne zamandan beri tanıyorsun?"

"Şey aslında biz..."

"Aslında biz yeni tanıştık okul müdür yardımcısının oğlumda kendisi havasındanda geçilmiyor."

"Öylemi Yağmur hanım."

"Öyle Savaş bey."

"Tamam o zaman siz baş başa kalım Savaş bey ve Kerem bey."

"Yağmur dikkat et orada bir şey var!" Keremin sesini duyduktan sonra durdum.

"Yağmur!!!"

"Savaş ne var arkamda bakamıyorum."

"Güzelim sakin ol yok bir şey tamammı?"

"Sana güveniyorum Savaş."

"Bende sana Yağmur bende sana güveniyorum güzelim." Bir ana ağzımı bir şey kapladı sonrası kapkaranlık bir yer tek başıma yalnız.

(Yazarın anlatımıyla)

Savaş Yağmuru kimin kaçırdığını bilmez halde kızların yanında ve yanında Kerem var. Sevdiği kız yanında yok bir saniyede aklında bin tane pilan oluşuyor ama hiç birini yapmıyor. Yağmur ise onu kaçıran kişinin yanında uyutuluyor artık konuşamayacak halde parmağını bile kıpırdatamıyor ve tek isteği Savaşın iyi olması.

"Savaş Kerem Yağmuru kurtarın."dedi Güneş Savaş tek kendine kızıyor Kerem pilan yapıyor Güneş ve Nehir ağlıyor çünkü kardeşleri yok. Ama hepsinin bildiği bir şey var Yağmur yaşıyor hayla hayatta hissediyorlar.

"Güneş Nehir kızlar yapmayın Savaş şuan savaş çıkara bilir yapmayın."

"Bana Yağmuru bulun yoksa biz Güneşle buluruz."

"Evet."

"Nasıl bulacaksınız."

"Bilmiyorum,bilmiyoruz."

"Nehir telefonunu çıkar."

"Niye ?"

"Benim şarjım az. Yağmur demiştiya kaybolduğumda şu uygulamayla beni bula bilirsiniz."

"Afferin sana benim aklıma gelmedi nasıl düşünemedim."

"Eh zeki olduğumu söylerler."

"Evet Güneş çok zekisin."

"Sende çok yakışıklısın Kerem."

"Teşekkür ederim sende çok güzelsin Güneş."

"Güneş,Savaş,Kerem,buldum."

"Bekle Yağmurum geliyorum."

"Seni bulucam Kardeşim."

"Seni bulucaz Yağmur."

"Seni bulucaz Kardeşim." Savaşın aklında Yağmur, Yağmurun aklında Savaş. Yağmur uyutuluyor her geçen saat onun zararı Yağmura bir vürüs verecekler.

"Savaş burası."

"Ama burası Yağmurun odası."

"Nasıl yani Yağmurun okulda odası mı var?"

"Zar zor ikna ettim onu bi odaya ihtiyacı vardı."

"İyi yapmışsın bro."

"İyi yapmışız bro."

"Bro biz birşey yapmadık ki?"

"Bro Yanımda oldunuz teşekkür ederim hepinize."

"Savaş o bizim kardeşimiz onun iyiliği için her şeyi yaparız."

"Hadi giriyoruz."

"Tamam bro."

"Tamam."

"Tamam Savaş." Savaş içinden 'geliyorum güzelim geliyorum seni kurtarmaya' derken Nehirle Güneş kavga ediyor

"Güneş sesiz ol!"

"Üf sanane."

"Birazdan bizide kaçırırlarsa görürsün."

"Tamam o zaman, Savaş ne kadar yolumuz var."

"Çok değil. Hatta geldik bu odalardan biri."

"O zaman hangisi." O ara Yağmur uyanır etrafına bakar ve kimseyi göremez

"Yardım edin!"

"Yağmur bu Yağmurun sesi bu odada. Yağmur sakin ol!"

"Savaş kurtar beni."

"Kurtarıcam."

"Afferin Yağmur Atay tam senlik hareket yardım istemek kendi başına bir şey yapamamak."

"Ellerimi çözde gör."

"Sende annen gibiymişsin Yağmur."

"Annem sevgi dolu bir kadın o nefretten anlamaz."

"Seni kandırmışlar Yağmur."

"Nasıl?"

"Senin geçmişin dışarda kızım seni burdan çıkarmaya çalışıyor."

"Baba n'oluyor hiç bir şey anlamıyorum?" O sırada kapı açılır içeri Savaş girer.

"Kerem babam babam ordaydı onun peşinden git."

"Tamam Yağmur."

"Yağmur güzelim iyimisin?"

"İyiyim Savaş."

"Yağmur iyimisin Kardeşim."

"Güneş daha demin dedi ya."

"Ne dedi."

"İyiyim kavga etmeyin başım ağrıyor."

"Babanın odasına gidelimmi?"

"Olur."

(17 yıl önce)

"Bunu bana yapamazsın kızımla beni bırakıp gidemezsin Ahmet."

"Bahar yeter kızımıda alıp gidiyorum o zaman."

"Sen git ama kızımı sana vermem Yağmurumu sana vermem."

"O senin kızınsa benimde kızım Bahar."

"Nazlıya gidiyorsun dimi Ahmet."

"Evet Bahar kızım Nazlıyı annesi olarak bilecek."

(31 Mart 2020 Salı) (Yağmurun anlatımı)

Ben babamın odasında ağlarken Savaş yanımda benim göz yaşımı siliyor aklımda o adamın bana dediklerini kendi kendime söylüyorum 'sende annen gibiymişsin Yağmur.' 'Seni kandırmışlar.' Annem çok sevgi dolu benim gibi değil kimseden nefret etmedi.

"O her kimse bulucam Kerem geliyormusun bro?"

"Bu gurubun başkanı benim ben ne dersen o benim dediğimi yapmayan bunları unutsun."

"Yağmur seni bu hale getirmesi çok zor sen böyle değildin eskiden."

"Evet Savaş haklısın eskiden güçlüydüm ama artık değilim."

"Evet öylesin sadece kendini güçsüz sanıyorsun bu kadar sen güçlüsün Yağmur hep öyleydin ve öyle kalıcaksın."

"Ben güçlüydüm Savaş ama hep öyle kalmicam."

"Yağmur yeter karışmayalım diyoruz ama bir sınır var kendini hep güçsüz gördün ama güçlüydün yeter. Kendini düşünmüyorsan bizi düşün ne kadar üzüldüğümüzü ne kadar yıprandığımızı be senin umrunda değil zaten biz senin umrunda değiliz bizi seviyorsan bunu yap Yağmur."

"Efendim Güneş."

"Nehiri seviyormusun?"

"Evet."

"Keremi seviyormusun?"

"Evet."

"Beni seviyormusun?"

"Evet."

"Savaşı seviyormusun?"

"Ev-hayır." Savaş ayağı kalktı ve gidiyor

"Savaş dur beni bekle." O giderken ben peşinden gidiyorum.

"Savaş bekle." Gitti beni bırakıp gitti tam aşağı inecekken yangın merdivenini gördüm içeri girdim aşağıda Savaşı gördüm yanında bir adam.

"Aferin Savaş kızı biraz daha oyala gerçek annesini bulursa her şey biter."

"Tamam baba."

"Daha hiç bir şey bitmedi yeni başlıyor Savaş ve Erkan amca gerçek annemi bulucam. Savaş sana inanamıyorum sen beni değil babanı seçtin sevdiğin kızı değil babanı seçtin. Erkan amca sana gelince hisselerini alıyorum ve buradan gidiyorsun."

"Yağmur kızım bunu bana yapma."

"Güzelim yapma." Savaş bana göz kırptı bu sıradan bir göz kırpma değil biz Savaşla altı yaşımıza kadar arkadaştık her seferinde korksak veya bir birimizden yardım istemek istesek hep göz kırpardık Savaş bana göz kırptı. Beni hatırlıyor olduğunu bilmek beni çok mutlu hissettirdi.

"Çabuk babamın odasına ikinizde."

"Tamam."

"Tamam." Babamın odasına girdik ve hemen Erkan amcaya tutanak yazdırdım imzaladım Savaşa imza attırdım Erkan amcaya imza attırdım en son babam kaldı okulun telefonundan babamı aradım ve açtı

"Baba odana gel."

"Niye."

"Gel nedenini sorma."

"Tamam." O sırada babam içeri girdi eline kalemi verdim kağıdı uzattım imzalattım

"Koltuk yakışmış."

"Merak etme sendende nefret ediyorum baba benim gerçek annemin kim olduğunu söylemedin bana."

"Hayırlı olsun Yağmur yüzde elli hisse ile buranım müdürü sensin ve annen Bahar Güzel ama sen annen olarak Nazlı Atay diye bileceksin güzel kızım."

Her masalın sonu güzel bitmezmiş bitmiyormuş bizim masalımızın sonu güzel bitmedi Bahar Güzel kim benim annem ben tanıyormuyum hayır kaç yıldır Nazlıya anne dedim. Peki Bahar o beni bırakıp gittimi yoksa babammı beni zar zor annemden aldı bu bizim ilk masalımız

_ _ _

Diğer bölümde devam edicem ama karakterleri göster göster her gece elimde kahve düşündüm Nehire sevgili yapalımmı diye sonra arkadaşıma sordum o da bana 'iyi olur kanka Nehir sap kalmasın' dedi sonra olur dedim ve ismini Ateş koymaya karar verdim 5. Bölümde Ateşimiz geliyor ve 5. Bölümde Yağmur Atayı görüyorsunuz şu an saat 3.36 gecenin bir vakti oturmuş kitap yazıyorum bu beni mutsuz etmiyor tam tersi mutlu ediyor Yağmurun müdür olması iyi oldu bence hadi bende 5. Bölüme başlim bu arada neden 4 5 gün sonra gönderiyorsun diyenler olucak artık leptopa bakmaktan veya telefona bakmaktan gözüm acıyor bir gün yazmadanda durmak istemiyorum ama mecburum bu yüzden bir gün 500 kelime yazıyorum diğer gün yazmıyorum ve bu benim canımı sıkıyor görüşürüz sizleri çok seviyorum ve öpüyorum