Sesizlik tüm evreni almıştı bütün evren sessizdi hiç bir ses yoktu hayatın sessizliğine aşık olmamak mümkün değildi. Gözlerimi açtığımda ilk gördüğüm şey saatti. Bütün annemin imza günü vardı.

"Günaydın." Dedim oğluma.

"Bugün nasılız bakalım." Dedi içeri giren Savaş.

"Her gün aynı yine yaramazlık yapan bir oğlun var." Dedim ona dokunarak.

"Bugün ananesinin imza günü var beyfendi yaramazlık yapıyor." Dedi Savaş.

"Ama çilesini çeken benim sen değildin Savaş." Dedim ona kızgın bir suratla bakarak. "Savaş benim canım çilek çekti." Hayatımda ilk defa canım bu kadar çok çilek çekmişti ay bide erik olsa yanında ekşi ekşi ne güzel giderdi ya.

"Çileksen başka ne istiyorsun?" Diye sordu Savaş.

"Çilek, erik, kivi, şeftali ve portakal." Biliyorum bunların hepsini yemem mümkün değildi.

"Aşkım tamamda portakal ne alaka." Diye sordu Savaş.

"Bilmiyorum bir an canım çekti işte." Dedim sonra ağlamaya başladım. Savaş bana şaşırmış gibi bakıyordu. Bir an kalktım mutfağa gittim kendime kahvaltı hazırladım ve yemeye başladım.

"Sen demin ağlamıyormuydun?" Diye sordu Savaş.

"Ne yani sen benim ağlamamımı istiyorsun?" Diye sorup ağlamaya başladım. Işıkta böyle değildim hep gülüyordum ağlamam gereken yerde bile gülüyordum. Karanlıkta ise gülmem gereken yerde ağlıyorum.

"Şşş tamam ağlama tamam şaka yaptım." Dedi Savaş ben ise hayla ağlamaya devam ediyordum.

"Demesi kolay." Dedim Karanlık beni en duygusal anne yapmıştı. Bu yüzden Işığı daha çok seviceğime adım gibi emindim.

"Sevgilim, güzelim tamam. Hadi hazırlan annen bizi bekliyor bekletmeyelim kadını." Dedi hemen odaya gittim ve dolaptan mor bir elbise çıkardım yine elbise giyiyorum her zamanki gibi hiç değişmedim. Bu sefer topuklu ayakkabı değil de yazlık ayakkabı giydim. Hemen Işığın odasına girdim ve onuda hazırladım. Hemen odadan çıktım Savaş çoktan hazırlanmış bizi bekliyordu kapının önünde.

"Prenses'i taşıma zevkini bana verirmisiniz kraliçem?" Dedi Savaş. Işığı taşımak istemesinin tek sebebi Karanlık'tı yoksa umrunda olmazdım.

"Bu zevki size asla veremem." Diyip evden çıktım. Arkamdan çığılık atarcasına bağırıyordu Savaş.

"Hamilesin." Dedi o sırada ben arabanın arka koltuğuna Işığı yerleştirmiştim ve şöför koltuğuna bindim. Hamile olduğum anlaşılaması imkansızdı çünkü benim oğlum var ve yok arasında. İki aylık bir bebeğimdi o benim. Gaza basıp gittim Savaş bana yetişemeyince hemen arabasına bindi ve peşimden geldi fazla hız yapamayacağıma emindi. Arkada iki yaşında bebeğim karnımda iki aylık bebeğim hız yapmam imkansız gibi bir şeydi. Annemin yanına vardığımda ilk önce Kış kucağında olan Ada'yı görmüştüm.

"Güzelim hoşgeldin." Dedi Ada.

"Hoşbulduk güzelim. Naber güzellik." Dedim Kış'a

"Yine sinirli teyzesi." Dedi Ada o sırada ben arabaya gidip Işığı alıyordum. Savaşa izimi unutturmuştum birazdan gelirdi o biraz yolu uzatmıştı.

"Yağmur." Dedi arkamdaki Savaş sonda nefesini saçlarımda hissettim aklıma o gün geldi.

"Merak etme seni öldürmem." Dedi yine. Her şey bu sözle başlamıştı. Bu sözle bile ben Işığı böyle kucağıma almıştım.

"Bugün herkes çıldıracak bence." Dedi Ada hemen sağımdan.

"Neden?" Diye sordum.

"Ünlü yazar ünlü oyuncular ve ünlü bir savcı var he bide kendi çapında ünlü mühendis var." Dedi Ada, gülmeye başladım o kadar çok güldüm ki neredeyse doğuracaktım.

"Savaş kız doğuracak yakında bari Işığı al." Dedi Deniz.

"Yok yok doğurmam yedi ay ver daha." Dedim ciddi bir sesle.

"Şaka yapıyor galiba." Diyerek bana baktı Deniz o sırada kadro tamamlandı diğerleride gelmişti.

"Hoşgeldiniz." Dedik hepimiz ve cevabımızda aldık üç kadının kucağında bebek vardı birimizin elide karnında benim.

- - - 

Büyük bir özlem içindeydik ve bugün galiba iyice uçtum sadece Eyfele bölüm yazıp yayınlamadım galiba birazdan onuda yaparım. Ama belki yarında gelir ve size teşekkür ederim yavaş yavaşta olsak büyüyoruz hemde bunu bazı yazarlar gibi değil kendi emeğim ile yapıyorum. (Burada yazarları kötülemiyorum ama bazıları çok okunan yazarların hesabında kendi kitabının özetini atıp öyle büyüyor ben ise hiç bir yazara yapmadım bunu sadece sizin sayenizde büyüdüm.) hadi ben kaçar sizlerde bol bol okuyun.

instagram: ilk_masalimiz

Bölüm ortağı: Yok