Yok olmak mıdır zor olan yoksa var olmak mı? Onur son gaz hastaneye ilerliyordu. Onun ölümünü kabullenmek istemiyordu. Damla ise yaşamak istemiyordu. Bebeğinin öldüğünü öğrendiğinde mi ölecekti yoksa şu an mı? O şu an ölmeyi seçti bebeğinin öldüğünü öğrenmeyi değil.

Onur hastaneye varmıştı en sonunda. Koşarak içeri girdi. Damla'nın kalbi hayla atmıyordu. Yürümeye başladı ve gitti, tereddütteydi. Elini uzattı, eli Damla'nın eli ile buluştu.

"Ölü bulursan eğer beni düşünde öperek uyandır dirilt beni seninle." Dedi Damlaya. Ayağa kalktı ve Damla'nın dudaklarına bir öpücük kondurdu. Yeniden elini tutu. Cihazdan seseler azaldı ve dalgalar oluştu. Yaşıyordu.

"İmkansız." Dedi Berrak Onur'a gülerek.

"Belki bir mucizedir." Dedi kahkahalar içinde.

"Sizin gelişiniz onu iyileştirdi." Dedi Berrak gülümseyerek. Onurun mutluluğu vardı ama en çok acısı ağır basıyordu.

"Ameliyat çok başarılı geçti sadece camı çıkarmanızda bir kaç aksilik yaşadık. Ama bu geçemeyecek bir şey olduğunu düş-" Sözünü kesti Onur Berrak'ın

"Bebeği olabilecek mi?" Diye sordu Onur.

"Onu bilmiyoruz." Dedi Berrak.

Yaşlı adam yolda ilerlerken gözüne bir kadın çarptı. Aynı onun bir hafta öncesi gibiydi. Cebinden para çıkartı. Tamı tamına 10.000 TL idi bu para. Yürüdü o kadının yanına. "Bu yaşında çalışmak çok zor ." Dedi yaşlı adam.

"Haklısınız." Dedi kadın adama.

"Bir gün bende böyleydim. Bir gün bir kız geldi ve bana, 'Amca sen neden buradasın, neden çalışıyorsun?' diye sormuştu. Ben ekmek parası diyince gidip bana yemek almıştı. Bende ona, ' Allah kalbinden geçen her dileği kabul etsin.' demiştim. Hemen gidip bana 10.000 TL para getirmişti. 'Sen demedin mi 'Allah kalbinden geçen her dileği kabul etsin' diye. İşte kalbimden geçen dilek bu al da gerçek olsun.' Demişti. o paranın 5.000 ini kullandım ve o parayı katladım. Şimdi ise o kız ölümle baş başa bende ona, onun yaptığını yapmak düşer. Kabul edin de ölmek üzere olan bir kızın son zamanlarında mutluluğuna neden olun." Yaşlı adamın gözlerin yaşlar akmaya başladı. O kız, ona iyi bir insanın nasıl olabileceğini öğretmişti. O olmasaydı o restoranda sürünüyor olacaktı yaşlı adam.

"O kız her kimse kalbinizde büyük bir yere sahip olmuş." Dedi yaşlı kadın, yaşlı adama.

"Öz kızım gibi sevmeye başladım onu." Yaşlı adamın aklına o kızın yüzü geldi. Cebinden bir miktar para çıkardı adam ve kadına verdi.

"O kız inşallah yaşar ve aynı onun gibi bir kızı olur." Dedi kadın ve o kızın kalbi yeniden atmaya başladı

(2 Ay sonra)

Sevgilim, 2 ay oldu. Karşımda nefes alıyorsun ama yeşil gözlerini hayla göremiyorum, gülümsemeni göremiyorum, sarılışını hissedemiyorum. Bunlar olmadan hayat ne kadar zor biliyor musun? Kendimi sensiz ölü, hissiz hissediyorum. Sen yokken var olamıyorum. Gözlerini açsan 'uyuz' desen bana, yeniden eskisi gibi olsak, yeniden biz olsak. Sadece sen yoksun yanımda. Sen var olsan her şey eskisi gibi olacak sevgilim. Sana olan sözümü tutamıyorum ve yarışa gidiyorum. ÖZÜR DİLERİM SEVDİĞİM KADIN.

-Komşu Kızına Uyuzundan

Onu uyurken bırakıp gidiyordum. O sadece uyuyor ölmedi! 2 ay uyudu sadece yoksa o yaşıyor. Mektubu bırakıp onun dudaklarına ufak bir öpücük kondurdum ve o odadan çıktım. Odama gidip üzerimde ki kıyafetlerden kurtuldum. Siyah bir pantolon siyah bir tşört siyah bir ceket ve siyah ayakkabılar giydim. Gece olmak istiyordum. Gözükmemek onla kendimi bir yapmak. Adımlarım bahçeye araba gitmeye başladı.

Oraya varmıştım. Her zamanki gibiydi burası da. Pistte bir gariplik hissettim ama buna aldırış etmedim ve yarış başladı. Beni geçmişti. Bir an yavaşladı ve ben onu geçtim. Keşke geçmez olsaydım, o araba durmuştu ve ben sürükleniyordum araba pistten çıkmadan duvarlara çarptığını hatırladım, sonrası kap karanlık bir yerdi.

(Yazarın Anlatımı)

Onurun kazası ile Damlanın kalbi yeniden durdu, sanki hissetmişti. Ona zarar geldiğini anlamış gibiydi. Onur hastaneye getirildiğinde direk ameliyata alınmıştı. Başına çok büyük darbe almıştı ve beyin kanaması geçiriyordu. Damlanın gözleri yavaş yavaş açıldı. Başında oluşan bir ağrı ile etrafına baktı ve kendine soru sordu. 'Neredeyim ben?' diye sordu kendine. İçindeki ses ona cevap verdi. 'Hastanedesin.' dedi. Damla yatağından kalktı. Kolunda sadece serum vardı ve o serum ile odadan çıktı. Kalbinde bir acı vardı yine de kalbindeki sesi dinledi. Hiç bir şey hatırlamıyordu. Bir tane ameliyat vardı. Aniden içeri daldı.

"N'oluyor burada?" Kimseyi tanımıyordu. Gözleri Berrak'ın gözleri ile buluştu. Onu hatırladı. "Berrak n'oluyor?" Dedi en sonunda. Ameliyat olan kişiye baktı. "Sen napıyorsun? Yanlış yapıyorsun beyin kanaması var ve beyin kanamasından ölebilir hasta!" Damla sevdiği erkeği tanımamıştı.

"Hocam o hasta sizin için bir ifade ediyor mu?" Diye sordu Berrak Damlaya.

"Hayır, normal hasta." Dedi Damla. Herkes şok içinde Damlaya baktı. " İdare et hazırlanıp geliyorum." Serumu bitmişti. Serumu çıkardı ve orada bir bant yapıştırdı. Karnında bir acı vardı o acı kalbinin acısından daha hafifti. Hazırlandı ve ameliyata başladı. Damla Bulut bir beyin ameliyatına giriyordu ve o kişi onun aşık olduğu adamdı.

Ameliyat tamamen bittiğinde Damla hemen odasına gitti. Başında çok büyük bir ağrı vardı. Peşinden Berrak ve Betül geldi.

"Artık bana n'olduğunu anlatmanın zamanı geldi." Dedi Damla.

"Bizde bilmiyoruz sen biliyorsun." Dedi Berrak.

"En son hatırladığın şey ne?" Diye sordu Betül.

"Senin ilk geldiğin gün." Dedi Damla Betül'e bakarak.

"1 yıl öncesi." Dedi Betül Berrak'a.

"Beyninde 1 yıl yok olmuş." Berrak'ın gözünden bir damla yaş aktı.

" Hangi yıldayız?" Diye sordu Damla.

"2020 bir hafta sonra 2021'e gireceğiz." Dedi Betül. Damla sağına baktı ve bir kağıt parçası gördü. Kağıdı eline aldı ve okumaya başladı.

'Sevgilim, 2 ay oldu. Karşımda nefes alıyorsun ama yeşil gözlerini hayla göremiyorum, gülümsemeni göremiyorum, sarılışını hissedemiyorum. Bunlar olmadan hayat ne kadar zor biliyor musun? Kendimi sensiz ölü, hissiz hissediyorum. Sen yokken var olamıyorum. Gözlerini açsan 'uyuz' desen bana, yeniden eskisi gibi olsak, yeniden biz olsak. Sadece sen yoksun yanımda. Sen var olsan her şey eskisi gibi olacak sevgilim. Sana olan sözümü tutamıyorum ve yarışa gidiyorum. ÖZÜR DİLERİM SEVDİĞİM KADIN.

-Komşu Kızına Uyuzundan'

Damla kendini 2019'da sanıyorken o 2021'e girecekti. Kafasındaki soruların cevabını merak ediyordu. Komşu kızı kimdi? Komşu kızının uyuzu kimdi? Damla'nın bu hastanede ne işi vardı? Hiç bir halt anlamıyordu.

"Bizim bildiklerimizi anlatalım o zaman." Dedi Berrak. "Evden çıkmışsın yeni evinden. Sonra arabanının yanına gitmek istemişsin ama o ara bir kaza geçirmişsin karnına bir cam girmiş. Bunu ambulanstaki doktorlara demişsin ama onlar konuşa bildiğini bilmeleri için dedin sanmışlar ama senin karnına bir cam girmiş. Beyin ameliyatı geçirdin. Hani daha demin girdiğin ameliyat vardı ya. İşte o ameliyatı yaptığın kişi senin beyin ameliyatına girdi. Karnında ki camı çıkardı ama bu büyük bir hataydı. Senin bir bebeğin olacaktı o bebeğin ölmesine neden oldu. Belki bir daha bebeğin olmayacaktı ve sen o küçük bebeği kaybettin." Damla'nın gözlerinden damla damla yaşlar aktı.

"B-babası kimdi?" Diye sorabildi.

"Seni kurtaran o adam." Dedi. Damla o an şok oldu. Onu kurtarmıştı ama bebeklerini ölüme göndermişti.

"Onun bir suçu yok Damla sadece sen biliyordun hamile olduğunu. Onur'un bir suçu yok." Dedi Betül.

"Neden demedim?" Diye sorabildi.

"Çünkü evleniyordun Mert ile. Lale geldi Onurdan hamile olduğunu söyledi sizin de sözünüz vardı o ara. Lale Onurdan hamile olduğunu dedi, Mert senle evli olduğunu. Evli olmadığınız öğrenilince aileler ortak karar alıp sizi evlendirdi ama sen kaçtın ve gittin o ara Berrak hastanedeydi. Onur geldi ve Lalenin aslında Mertten hamile olduğunu dedi." Damla tüm olanları unuttuğu için çok üzgündü. Bir kaç dakika sonra Onur'un gözleri açıldı ve aklındaki tek şey Damla idi. Serumu kolundan çekti ve kopardı. Koşarak Damla'nın odasına gitti. Kolundan kanlar akıyordu. Odaya daldı ve Damla'yı uyanık görünce kalbi çok hızlı attı. Berrak koşarak Onur'un yanına gitti ve onu bir yere oturttu.

"Onur salak mısın sen? Daha yeni ameliyat oldun, neden yatağından kalkıyorsun!" Betül'ün bağırışı ile etrafına baktı Onur.

"Onun yanından gitmek istemiyorum." Diye cevap verdi.

"Onur hocam mikrop kapabilir bunu siz daha iyi biliyorsunuz. Benim anlatmama gerek yok dimi?" Diye sordu Berrak.

"Yok!" Derken gözleri Damla'nın üzerindeydi sanki onu korumak için her an hareketteydi.

"Of Onur of!" Diye isyan etti Betül. Sessiz kalan Damla en sonunda konuştu.

"Onur bey lütfen yatağınıza gidip uyun. Çok zor bir ameliyat geçirdiniz. Tabii ki ben olmasaydım ölecektiniz." Dedi.

"Onur bey mi?" Dedi Onur.

Unutmak için herkes elinden geleni yaparken bazıları hatırlamak için elinden geleni yapıyordu.

- - -

Damla artık lütfen hatırla ya. Neyse ölmedin yaşıyorsun ya bu bize yeter. Sen yaşamayı hak ediyorsun güzelim. Seni seviyorum.

Sizleri Çok Seviyorum

Görüşürüz

-Tubanur Peker