Genç kız yattığı yataktan odasının tavanını izliyorken gözlerinden yastığa doğru bir damla daha düşmesini engelleyemedi.

Hem kendisine ,hem ona ,hem de onun arkadaşlarına öfkeliydi. En çok da kendisineydi öfkesi. Nasıl bile bile onların oyununa düşmüştü ?

Bugün yaşanılanlar bir daha doluştu zihnine. 'Bendim' demişti Ali. 'Sana mesajları atan bendim'. Kim bilir nasılda alay edip gülmüşlerdi ardından.

Elleriyle yüzünü kapatıp gözyaşlarını sildi. Bakışları bu seferde masanın üzerinde ki kitapta durdu.

Yattığı yerden hızla kalkıp kitaba doğru yürüdüğünde nefretle eline aldı. Güzel oyun oynamışlardı valla helal olsun. Nasıl da inandırmıştı kendini. Kitap bile bulup odasına yerleştirmişlerdi.

Masanın altında bulunan çöp kutusunu açıp elindeki kitabı içine attı Turna. Gidip biraz daha kendisine kızmak için yatağına oturdu.

Gözleri ise hala çöp kutusundaydı.

Kendisine oyun oynamak için bu kitabı neden odasına koymuşlardı ?

Neden 2 yıl öncesine ait not vardı içinde ?

İşte bu sorular daha çok kafasını karıştırıyordu genç kızın. Turna tekrar ayağa kalkıp çöp kutusuna gitti ve kitabı yeniden çıkarttı.

Sadako ve Kağıttan bin Turna kuşu...

Kitabı belki de hayatı boyunca ilk defa okuyacaktı. Hayatında ki iki yıllık kayıp belki de bu kitabın satırları arasındaydı.

Yorum ve beğenilerinizi bekliyorum güzel okurlarım. Ayrıca profilime girip beni takip edebilirsiniz. İyi okumalar. 🛡🏹