Beklenmedik şekilde gelirmiş güzel olan her şey. Gel gör ki benim hayatıma hep beklenmedik ölümler gerçekleşmiş. Ani kayıplar vermiştim.

Yirmi sekiz yıllık hayatımda hep acı anılar biriktirmişim gibi geliyor.

Hep gözyaşı ile yıkanmış yanaklarım. Sevmeyi iyi bilirdim. Lakin sevilmenin ne demek olduğunu öğrenememiştim.

İzin vermemişlerdi. Hayatımda kim varsa bir bir koparılmış alınmıştı benden. İliklerime kadar hissetmiştim ben yalnızlığı, kimsesizliği.

İnsan sevmeye korkar olmuştum. Ama sevilmek isterdim. Dilim ne söylerse söylesin. Ruhum , kalbim sevilmek istiyordu.

Birine ait olmak, hayaldi benimkisi, gerçekleşmesi zor bir hayal.

Nedendir bilmem korkunç imkansız geliyodu beni sevmek.

Zaten bir İbrahim babam birde Rana annem sevmişti beni.

Bende onları kayıp etmemek için dört kolla sarılmıştım hem onlara hemde hayata....

"Herkes yerini aldımı?"

Yüzbaşının telsizden duyulan sesi ile ana odaklandım.

Her birimizden onay aldığında tek tek emirlerini tekrarladı.

Terör örgütünün sürekli erzak ve adam almaya indiği bir sınır köyündeydik. Hem köylüleri koruyacak hemde ele başlarını ele geçireceğiz.

Dürbünle etrafı izlemeye devam ettim.

"Komutanım saat üç yönünde hareketlilik var."

Ateş'in telsizden duyulan sesi ile zamanın geldiğini anladık.

"Bozkurt atışım ile beraber başlıyoruz."

İlk atış ile hepimiz olabildiğince ıskalamadan karşı tarafı indirmeye başladık. ..

Yaklaşık dört saattir çatışıyoruz. Neredeyse tüm terör unsurlarını yok ettik sayılırdı.

Artık yavaş yavaş bulunduğumuz noktalardan çıkış yapmaya başladık. Ele başlarını almamız lazımdı.

Adam varlığımızı anlar anlamaz kaçmaya çalışmış ama bunu beceremeyeceğini anlayınca evlerden birine sığınmıştı. Telsizlerden tek tek temiz diyen sesler yükselmeye başlamıştı.

Elim tetikte Ali'nin birkaç metre arkasında ilerliyordum. Adamın saklandığı eve doğru yol alıyorduk.

Ali kapıyı tam açacağı sırada kırık pencereden görünen namlu ile beklemeden Ali nin üzerine kapanmıştım. Kurşun tam tepemizden geçmişti.

Ali şaşkınlıkla bir bana birde kurşunun geldiği yöne bakıyordu.

"İyi misin "

"Evet komutanım"

Adam üzerimize durmadan Kurşun sıkmaya devam ediyordu.

Böyle devam ederse sağ alamayacaz

Aliye döndüm

"Adam geri çekildiğinde ,ayağa kalk ve sıkmaya devam et olabildiğince üst kısma doğru sık "

"Emredersiniz"

Ne yapmaya çalıştığım hakkında en ufak bir fikri olmamasına rağmen duraksamadan onaylaması hoşuma gitti. Ama herhangi bir tepki vermedim.

Adam geri çekilip durduğunda Ali söylediğim gibi ayakta birkaç el ateş etti. O geri çekildiğinde Adam tam tekrar ateş etmek için saklandığı yerden çıkmıştı ki ben yatar şekilde bacağına bir el ateş ettim.

Zaten hemen ardından acıyla bağırmış, silahını bırakmak zorunda kalmıştı.

Hiç beklemeden adamı ayağa kaldırdım.

Bu iş bu kadardı...

Helikopter ile alaya gitmek üzere yol alıyorduk.

"Şey, komutanım , ben teşekkür ederim. "

Yan tarafımdan gelen sesle biraz şaşırmıştım ne yalan söyleyeyim, acı kahverengi gözlerim boncuk boncuk açılmıştı etraftaki herkesin beni incelediğini fark edincede utanmıştım.

Hemen kendimi toparladım ve yanımdaki Ali'ye döndü bakışlarım

"Ne? Şey yani ben biraz dalmışım da ne dedin?"

"Teşekkür ederim dedim komutanım "

Söylediği şey ile kaşlarım çatıldı .

"Ne için?"

"Orada hayatımı kurtardınız "

"Silah arkadaşları arasında bu tür şeyler için teşekkür edilmez Ali, sana öğretmediler mi?"

Söylediklerim ile hafif tebessüm etmiş ardından

"Eyvallah komutanım "

Diyip önüne döndü. Benimde dudaklarımda yarım bir tebessüm oluştu. Buraya geldiğimden beri bu ilkti. Önüme döndüğümde Yüzbaşının dikkatle beni izledigini fark ettim. Bu beni biraz tedirgin etti.

Normalde en üst rütbe komutanların karşısında bile gerilmez soğuk kanlılığımı korurdum.

Lakin bu adamda başka bir şey vardı.

Normalde olsa onu gözlerimi kırpmadan vurmama neden olabilecek bir gıcıklık. Lakin dağlarda olsak canımı emanet edeceğim kadar iyi bir asker, umarım ilki asla gerçekleşmez...