- şu koliyi ben alayım zaten o hassas, bir şey olmasın.

- Emin misin ablacım bak içindeki bardakları taşırken kırmayasın..

-Yok yok ben iyiyim hadi görüşürüz ben bunu yukarı çıkartmaya gidiyorum. Zaten son koliydi.

Sonunda ablamın iyiliksever, yardımsever, ilgili tavırlarından kurtulmuş bulunmaktayım.Yoksa az kalsın orada patlayacaktım ya. kocaman 21 yaşında kızım bir bardak kolisini taşıyamayacak mıyım? Evet şu anda iki seçenek var önümde ya korkumu bastırarak asansöre bineceğim ya da 5 kat bu bardak kolisiyle sohbet ederek merdiven çıkacağım. Zaten bu son koli; ustalar, çalışanlar hepsi gitti ablamla ben kaldık. Evet şu anda 2. seçenek daha mantıklı ve kriz geçirmemi engelleyen bir yol olarak gözüküyor.( benim kapalı alan fobim ve yükseklik korkum var. Bilginize) bu yüzden şimdiden birinci katın merdivenlerine adım atmıştım ki bir silüet belirdi apartman kapısının orada sanki. Abi bu bir insan gölgesi değil bu Yunan heykeli, gölgesi bile böyleyse acaba kendisi nasıldır... A dur dur içeri giriyor, ohaaa abi bu ne. Ben hayal falan mı görüyorum, yoooo her yerimi mıncıkladım valla hayal değilmiş. Şu anda karşımda asansöre doğru yürüyen; kumral, kahverengi saçlı, Ela gözlü,her yerinde kas bulunan, vücudunda yağ terimini barındırmayan, en az 1.90 bir adam bulunmakta. Hayır Gece asla o asansöre bindi diye binmeyeceksin. Hayır, hayır, evetttt. Sonuçta onun hangi katta oturduğunu da görürüm. Hadi Gece sadece beş kat ne olacak ki. Evet şu anda tahmin edeceğiniz gibi asansörün içinde bu Yunan heykeline sağ omzum değecek şekilde duruyorum. Adam kendinden maşallah hiç ödün vermedi. Ahhh, kalbim ve nefesim bunu bana yapamazsınız, beni yarı yolda bırakmayın son 3 kat kaldı...

Evet... Şu anda sizin ve benim hiç beklemeyeceğim bir şey oldu. Bizim Yunan heykeli benim elimdeki koliyi aldı. Evet anlayacağınız üzere şu anda ellerim boşlukta havayı tutuyor sanki. Ama ona bakamıyorum. Ama neden aldığını sormalıyım.

- ıı şey kolimi neden -

- taşıyamıyordun ve ayrıca çok hızlı nefes alıp veriyorsun rahatlamaya ihtiyacın vardı bende aldım. Ayrıca beni sorgulamayı bırak 5. Kata ne kaldı ve bir dahakine yakışıklı biri var ve o asansöre biniyor diye sakın binme yoksa seni kim kurtaracak bir düşünür müsün acaba!

- Ne münasebet canım İstanbul'dan geldim, çok yorgundum bende asansöre bineyim dedim. Ayrıca asansörde kalırsam ben bir kardiyoloji doktoruyum kendime bakabilirim. Şimdi kolimi geri alabilir miyim ineceğim kat geldi de!

Ayyy ne kadar kibirli bir adammış, bir de pis pis sırıttı koliyi verirken, hiç itiraz da etmedi vermeye hazırmış, KİBİR HEYKELİ!! Demekki neymiş Gece bir dahakine kimsenin görünüşüne aldırmayacakmışsın... içi ile dışı hiç aynı değilmiş, adam tam bir hayal kırıklığı yaa... abla sende aç şu kapıyı, zili çalmaktan parmağım kırıldı. Ben kardiyoloji doktoruyum, ortopedi değil nasıl bakayım nasıl çözüm bulayım öyle bir şey olsa bu kırık parmağa...

- ablacım hoş geldin hoş geldin de neden bu kadar geciktin ben senden sonra apartmana girdim ama senden önce eve girdim? Neyse evdeki işlerin çoğu bitti ama benim de işlerim var bu yüzden gitmek zorundayım. Tam çıkıyordum sana not bırakmıştım ki sen geldin.

- tamam abla sen çık her şey için çok teşekkür ederim çok sağol.

- bir ihtiyacın, isteğin olursa ara beni tamam mı canım hadi öptüm seni sonra görüşürüz.

- görüşürüz abla her şey için çok sağol. Muahhhh öptüm bay bayyy.

Evet... yeni ev, yeni hayat, yeni KOMŞULAR, yeni hayaller, yeni eşyalar, yeni kariyer kısacası ben Ankara'ya gelerek kendime yeni bir sayfa açtım. Acaba bu sayfaya kimler imzasını atacak, kimler karalamaya çalışacak. Yaşıyarak göreceğiz, hadi bakalım başlayalım...