Farkında değil misin?

Her şeyim oldun sen benim"

-Mavi Gri

Mona'nın anlatımıyla...

Sevgi neydi? Sevgi Emekti diye geçer bir filmde

Sevgi emek isterdi..Burcan'ın beni gerçekten sevdiğine inanmıyorum..belki de beni bu hayatta

Annem bile sevmediği için Burcan'ın sevgisine inanmıyorum

Mona ve Burcan imkansızdı

Belki de sevgisi Yalandı

Beni annem babam sevmemiş, o neden sevsin ki

Belki de beni kullanıyor kim bilir..

"İlk aşkım değilsin ama diğer bütün kadınları Hükümsüz kıldın" dedi Burcan

"Ne?" Diye sordum sanki anlamadın Mona!

"Duydun"

"Diğer kadınları da kullandın değil mi? kim bilir kaç kadını sevdin'de bıraktın"

"Anlamadın değil mi Mona? İlk aşkım değilsin çünkü ilk aşkım Annem"

Kaşlarım çatıldı, ben gözlerine anlamsız bakarken o cümlesine devam etti

"'Diğer bütün kadınları Hükümsüz bıraktın' dedim

Çünkü kadınlar hep bana aşık olur, Sınıfta gördüğün kız gibi.

Yani onların ben, benim hayalim sensin"

Yalan söylüyor Mona kanma kızım kanma!

"Yalan söylüyorsun, Bir insan bir insanı İlk gördüğü an sevmez Burcan Sevgin falan hepsi yalan!"

"Sana Yalan söylemek gibi bir hata yapmam

Deniz Gözlü Kız, İlk görüşte aşk'a

inanmıyor musun?"

"Hayır, İlk görüşte aşk'a da Senin sevgine'de inanmıyorum neden beni seviyorsun ki"

"Çünkü her zerrem aşık, her zerrene, sana aşık olmamak aptallıktır"

"Beni annem bile sevmemişken sen nasıl sevebilirsin ki?"

"Bazı kadınlar Annelik yapamaz Mona

Ama bazıları da öyle bir yapar ki canını verecek kadar Annesinde Sevgi görmeyen kadınlar, Görmediği anne sevgisini kendi çocuğuna verir"

"Benim bir çocuğum olmayacak ki"

"Bunu sen bilemezsin seni yaratan bilir, Belki de gün gelir iki kızın olur, kim bilir"

"İki kız mı?"

"Evet, Olsaydı ismini ne koymak isterdin"

Bakışlarım yumuşadı ne zaman kız çocuğu konusu açılsa Yumuşacık, Çocuk gibi olurdum

"𝐷𝑒𝑠𝑡𝑎𝑛..𝐷𝑒𝑠𝑡𝑎𝑛 𝑇𝑢𝑎𝑛𝑎 𝑣𝑒.."

Devamını o getirdi

"𝑉𝑒 𝑍𝑒𝑦𝑛𝑒𝑝 𝐻𝑒𝑙𝑒𝑛"

Kaşlarım çatıldı

"Sen bunu nereden biliyorsun?"

"Senin hakkında bir çok şey biliyorum Mona,

Doğum tarihini, en sevdiğin rengi, En sevdiğin dersi, Sanatçıyı, Kızlarına koymak istediğin ismi,

Anlayacağın her şeyi biliyorum"

"Neden ben peki? Onca güzel kız ağzını açmış sana bakıyor sen neden seni sevenleri değil de

Sevmeyen birini seviyorsun"

"Aşk zorluk ister Mona, Diğer kızların beni param için sevdiğini biliyorum. Ben sende merhem buldum Gel sen benim yaramı, ben de senin yaranı sarayım Sen masmavisin Ben Siyah

𝑀𝑎𝑣𝑖𝑛𝑖𝑛 𝑆𝑖𝑦𝑎ℎ 𝑇𝑜𝑛𝑢'𝑦𝑢𝑚 𝑏𝑒𝑛"

Tam bir şey diyecekken çıkış Zili çaldı

"Ben gideyim artık, işimiz de bitti zaten"

"Ben bırakayım istersen"

"Gerek yok ben giderim..Görüşürüz"

Dedim ve giderken

"Görüşürüz Mavinin en güzel tonu..Görüşürüz Güzelim..hep görüşelim"

Dediğini duysam da aldırış etmedim

Ben sevgiyi hiç görmemiş, ve tatmamışken

Burcan'ın sevgisine kolay kolay alışamazdım

Anneler o zaman neden var ki diye düşünürdüm çocukken çocuğunu sevmeyen anne o zaman neden onu doğururdu ki Asla öyle bir anne olmayacağım Bana sevginin ne demek olduğunu kimse öğretmedi..Öğrenmek çok istedim ama annemin bana vermediği duyguyu Başkasından beklemek istemedim hiçbir zaman

"Bazı kadınlar Annelik yapamaz' demişti burcan

Haklıydı Benim annem Anne olmuştu, fakat annelik yapamamıştı

Anne olmak kolay değildir Alışmak gerekir

Alışamadın mı bana Anne!

Anne olmak kolay değildir sevgi vermek gerekir

Bana neden sevgi vermedin Anne?

Anne olmak kolay değildir Çocukları sevmek gerekir

Neden sevmedin Anne?

Anne olmak kolay değildir Dünyayı öğretmek gerekir

Neden öğretmedin Anne?

Anne olmak kolay değildir Canından çok sevmek gerekir

Canın benden daha önemli değil mi Anne?

Anne olmak kolay değildir Kötülüklerden korumak gerekir

Neden Kötülüğün Âlasını bana yapıp Kötülüğü yaşayarak öğrenmeme izin verdin Anne?

"Senin gibi bir Anne olmayacağıma ant içerim Anne!" Diye fısıldadım gözyaşlarım içinde

Her zaman kafam dağılsın diye gittiğim kayalıklar vardı. Oraya gittim ve kayanın üstüne oturup denizi izlemeye başladım

"Neden buradasın?" Diye bir ses geldi arkamdan dönüp baktığımda gelen kişi Burcan'dı

"Asıl sen neden buradasın? Beni mi takip ediyorsun" diye sordum

"Hayır, burası benim hep geldiğim yer." Dedi yanıma oturarak

"İyi, ben gideyim o zaman" Diyip ayağı kalktım

Atar gider de üstüme yok be

Kolumu tutup beni oturttu

"Gitme, Otur konuşalım Mona, Neden ağladın mesela?"

"Ağlamadım ne alaka"

Dedim gözlerimi kaçırarak

"Deniz Mavisi gözlerin öyle demiyor ama, Neden ağlayarak eziyet ettin gözlerine, Yapma böyle be güzelim mahvetme Yaşam kaynağımı"

Ne! Ne! Ne! Bu adam benim gözlerime yaşam kaynağım mı dedi İdrak edemiyorum artık iltifatlarını

"Göz benim gözüm! İster ağlarım İster Gözlerimi çıkarırım İster Lens takarım! Seni ilgilendirmez"

Diye yükseldim

"İnsanlar senin göz rengini lens olarak takıyor zaten Güzelim, kendini onlarla bir tutma"

"Neden böyle yapıyorsun"

"Ne yapıyorum?" Diye sordu

"NEDEN BANA ALIŞIK OLMADIĞIM İLGİYİ GÖSTERİYORSUN BURCAN! ONLARCA KADIN VARKEN NEDEN BEN! NEDEN ANNE SEVGİSİ BİLE GÖRMEMİŞ BENİ SEVİYORSUN?NEDEN YA CEVAP VER"

"Çünkü Mona Zeynep Aktaş

Aşığım sana Gözlerin benim yaşamım Her zerrene aşığım". Dedi sakin bir sesle

"Bence boşuna aşık olma bana!" diye yükseldim

"Kalp kırıyorsun ama, Neden?"

"Çünkü benim neyim var ki Öğrenciyim? O kadar güzel bir kız da değilim"

"Neyin yok ki Mona? Öğrenci olman benim için sorun değil ki. Ve güzelsin hem de çok" Dedi Gözlerimin içine bakarak

"Kader, Neyse işim var benim görüşürüz" Dedim ayağı kalkarak Arkamı dönüp tam gidicekken

"Çok mu imkansız'ız sence?" Diye sorduğunu duydum yüzüme ona çevirdim ve fısıldadım

"Cevap vermeyeceğim, kalbin kırılır"

"Peki Tamam" Diyip önüne döndü

Arkamı dönüp gözyaşları içinde eve doğru yürüdüm

Yoldan geçen herkes bana bakıyordu ama aldırış etmedim

Gökyüzüde benimle birlikte ağlıyordu

Yağmur gözyaşlarımı görünmez kılıyordu

Neden beni sevmesini istemiyorum?

Çünkü ben hastayım beynimde tümör var

Hasta bir kızı kim sever ki?

Burcan'ın anlatımıyla....

Mona gider gitmez onu takip etmeye başladım

Çok kötü görünüyordu, ve yine o gözlerini ağlayarak mahvediyor. Yağmur şiddetli bir şekilde yağmaya devam ediyordu Ya Mona hasta olursa,

Sendeleyerek yürüdüğünü gördüm ya düşerse

Neden böyleydi? Neden kendini yıpratıyordu? Benmi sebep olmuştum

Elini şakağına bastırdığını gördüm Ayakları yerden kesildi düşeceğini anladım ve hemen yanına gidip elimi beline dolayıp kucağıma aldım gözleri kapalıydı ama nefes alıyordu

"Mona, iyi misin?" Diye fısıldadım

"Bırak beni burcan, bırak" dedi zorlukla

"Asla"

2 saat sonra..

Mona'yı hastaneye götürmüştüm. Doktor Test yaptı sonucu 2 saat sonra belli olacaktı

Gereken süre dolmuştu doktor ile karşı karşıya

Otururdum

"Evet doktor, Neyi var Mona'nın?"

"Nasıl söylenir bilmiyorum, ama burcan bey"

Dedi geveleyerek elimi sertçe masaya vurdum

"Geveleme! Söyle yoksa.."

"Mona hanımın beyninde tümör var" dedi hızlıca

Ne? 

"N-nasıl Ne diyorsun doktor Sen! Yanlış bilgidir

Yıkarım bu hastaneyi başınıza Öldürürüm bak Hepinizi! Eğer yanlış bilgiyse.."

"Yanlış değil Maalesef burcan bey, 10 test yaptık

Belki yanlıştır diye ama Mona hanımın beyninde Gerçek bir tümör var"

"Ölümcülmü?" Diye sordum dayanamayarak

"Maalesef"

Elimi masaya serçe vurup ayağı kalktım

Hastanenin bahçesine çıktım

Duvarlar üstüme üstüme geliyordu, Nefesim daralıyordu

Elimi saçlarıma geçirip gökyüzüne baktım

Gözlerimden yavaşça yaşlar döküldü

Bir Mafya bir kız için ağlarmıydı? Ben ağladım

Bir mafya bir kızı severmiydi? Ben sevdim

İnsan bazen dile getiremediği şeyleri gözyaşları ile anlatır

Peki ben bunu Mona'ya nasıl söyleyeceğim?

Ağlayarak mı?

O mavi gözlerini göremeyecekmiydim ben

Gökyüzü sonsuzluğa kapanacaktı

Ben ilk defa aşık oldum

Ben aşkı Mona'da tanıdım

Onun gözlerinde gördüm

Daha fazla dayanamayıp Mona'nın yanına gittim

Uyuyordu..

Elini tuttum

"Gözlerini, bir daha göremeyecekmiyim ben?

Gözlerin, ve sen benim yaşamımsın Mona"

Bir insanın kalbi alındığında yaşar mı hiç?

Benim kalbimi söküp alacaklardı bu hayattan

"Mona, Ölme Lütfen ölme, sen ölürsen ben de ölürüm"