Günümüz

Doğa'nın ağzından

Şok içindeyim tanımadığım hatta hayatımda ilk defa gördüğüm siyah takım elbise giymiş adam'ın biri geliyor ve babam olduğunu söylüyor. Evet kesinlikle yalan bu , buna inanacağımı düşünüyorsa çok ama çok yanılıyordur. Benim ailem sadece birlikte yaşadığım beni evlat edinen bu kadın okadar. Başka kimsem yok ama bu adam bana kızı olduğumu söyledi. Ya gerçekse ya o babamsa ama ya değilse ya sadece yalandan ibaretse ya o müdür tekrar bana işkence etmek istediği için adam gönderdiyse hayır inanmıyorum o benim babam olamaz ama lanet olsun ki gözlerimiz burnumuz ve yüz hatlarımız aynı benimkiler gibi , olabilir mi? O benim gerçekten babam olabilir mi?

Şok içinde kalmış ifademle " Nasıl ya?"

" Duyduğun doğru kızım, ben senin baba'nım."

"Ya bi git Allah aşkına bunca zamandır yoktun şimdi gelip ben senin Baba'nım diye ortaya çıkasın mı tuttu? Sakın bir daha kızım lafını ağzına alma ben senin kızın falan değilim."

" Doğa anlıyorum bana kızgınsın ama sakin olup beni dinlemen lazım. "

" kızgın mıyım? Ben mi kızgınım ne yapsaydım canım babam diyip kollarının arasına mı girseydim. Çok beklersin."

" Doğa benim söyliyceklerimi dinler misin?"

" Peki dinliyorum yalanlarını." Tavırlı bir surat ifadesi ile söylemiştim bunu.

" Hala yalan olduğunu söylüyorsun peki baban olduğumu şu şekilde kanıtlayabilirim."

"Nasıl olacakmış o?"

" Öncelikle DNA tes-"

Cansu : Orkut senin burda ne işin var.

Konuşmaya daldığım için üvey annemi unutmuştum. Off salak kafam.

Doğa: Anne sen bu adamı nerden tanıyorsun.

Cansu: şuan sana söyleyeceğim şey sana büyük bir şok uğratabilir ama ben Orkut'un ablasıyım.

Orkut hafif sırıtarak bana bakıyordu.

Şok geçirmiştim kanımda akan tüm kanlar durmuştu sanki kafamı toparlamaya olayın şokunu sindirmeye çalışıyordum.

" Evet anneciğim ben bugün sayende kalpten gideceğim senin sayende ikinci şokumu yaşadım nasıl ya ? Sen bu adamın nasıl kardeşi oluyorsun ve onu geçtim bu adam bana benim babam olduğunu söylüyor lütfen adama yalan olduğunu söylermisin." Dedim.

Annem bir anda ciddi suratı asık bir şekilde " yalan değil kızım o senin öz baban. Bunca zaman bu büyük sırrı senden sakladığım için çok özür dilerim ama bunu senin iyiliğin için yaptık." Dedi.

"H hayır inanmıyorum, bu adam geliyor babam olduğunu söylüyor sen geliyorsun bu adamın ablası olduğunu söylüyorsun bu saatten sonra size nasıl inanabilirim geçmişte yaşadığım o travmalardan kurtulmak için sana sığınmama rağmen şuan bana yarattığın travmanın haddi hesabı yok.

Cansu: kızım biliyorum bir anda herşeyi öğrenmen zor geldi ama ben sana doğruları söylüyorum. Senden çok özür dilerim ama biz senin yanındayız , seni Turgut denilen o heriften korumaya çalışıyoruz.

" Cansu eğer sen söylemezsen , kızım hayatta bana inanmazdı fakat " bana döndü ve " Doğa sana herşeyi açıklayacağım bunca zaman sonra neden birden çıktığımı neden seni almaya gelmeyip ablama seni emanet ettiğimi herşeyi anlatacağım. " Diyerek sözünü bitirdi.

"olur mu öyle şey Orkut neyse ben sizi biraz yalnız bırakayım , kahve istermisin?" Diye söze girdi annem.

Orkut: olur cansu teşekkür ederim.

Annem başını sallayarak Mutfağa ilerdi.Onlar sohbet ederken ben şok içinde onlara bakıyordum. Demek ismin Orkut'du. Orkut'un suratına sinirli nefret dolu bakışlarla baktım.

" Yalan söylüyorsun hala inanmıyorum sana bunu beynine kazı." Diyerek söze girdim.

" Al bunlar DNA testi pozitif ben senin baba'nım ister kabul et ister kabul etme." Diyerek dosyaları masanın üstüne bıraktı.

Bir anda öfkeye dönmüş gözlerimle sert çıkışarak. " Babam'san niye beni bunca zamandır bulamadın niye beni o lanet olası yurda verdiniz ve şimdi buldun beni diye herşey düzelecek mi? He söylesene bana bunu."

" Öncelikle sesini yükseltme ne kadar olsa da ben senin büyüğünüm. Anlıyorum bana çok kızgınsın belki de nefret ediyorsun ama bana inan ben seni yıllarca aradım ama yurtta olduğunu bilmiyordum annen seni korumak için uzaklara götürmeye çalışmıştır diye düşünüyordum." Dedi Orkut

" Annem mi?" Şaşırarak yüzüne baktım.

"Evet annen , bak kızım sana herşeyi anlatacağım ama sakin olup dinlemen lazım."

Suratımı somurttum masadaki DNA testine baktım. Pozitif yazısını görünce orkuta bakıp suratımı somurttum" Peki dinliyorum."

" Güzel , şöyle ki ben ve annen çocukluğumuzdan beri tanışıyorduk hatta üniversiteyi beraber okumuştuk ama benim babamın işinden dolayı ben üniversiteyi bırakmak zorunda kaldım ve o işe kendimi adadım."

"Hangi işe?"

" Mafya'ya , benim babam İstanbul'un tanınmış en önemli mafya şefiydi ama ezeli bir rakibimiz vardı . Mafya olmadan önce ben annenden hoşlanıyordum hatta babam bana tavsiye bile verirdi. Bir gün annenin ellerinden tuttum ve aşk itirafımı ettim gözlerinin içine baka baka aşık olduğum kadına içimdeki duyguları söylüyordum. Meğersem annen de bana karşı bir şeyler hissediyormuş sadece söyleyememiş. Annen benim hakkımda herşeyi bilirdi o güvendiğim babamdan sonra tek insandı ona herşeyimi açıklardım fikir sahibi olurdum annen de beni hep desteklerdi. Sonra işimden dolayı yurt dışına gitmek zorunda kaldım.

Yurt dışına gitmeden önce annenle olabildiğince vakit geçirmeye çalışmıştım. Gideceğim gün geldiğinde. "Seni çok seviyorum her ne olursa olsun gerekirse dağları aşar yine sana gelirim sevgilim."

Ona bu sözleri söylemiştim onu öptüm ve kokusunu içime iyice çektim sanki son nefesimi alıyormuşum gibi , yurt dışına gittim orda özel eğitim aldım babam beni ajan yapmak istiyordu birkaç ay sonra Türkiye'ye geri döndüm koşarak annenin kapısını çaldım. Sanki hiç beklemediği biri kapıyı açmış gibi surat ifadesi vardı. Annen beni görünce şok geçirmişti mutluluktan nerdeyse havaya uçacaktı sonra gözüm karnına takıldı karnı şişti kilo almış gibi değil di hamile gibiydi. Bende ona durumu sordum. Oda bana bebeğimiz olacağını söylemişti baba oluyordum.

O gün çok mutlu olmuştum hatta anında babamı arayıp düğün yapmasını bile istemiştim. Annen benimle evlenmeyi kabul etmişti garip bir tarafı vardı ki ailesi hiç tereddüt bile etmemişti. Babam bizim için bir düğün hazırlamıştı o günler hayatımın en güzel günleriydi. Aylar geçtikten sonra sen doğdun ismini ben koymuştum. Ama şu da var ki bir mafyanın çocuğu olunca kulağa tabi çabuk yayılıyor. Bunu fırsat bilen o herif seni öldürmek için elinden geleni ardına koymayıp seni bulmaya çalıştılar annenle ben seni korumaya söz vermiştik ne olursa olsun seni kaybetmiycektik. Sonra o berbat gün geldi. O adı herif ve adamları bizim evi sarmıştı annen seni tutuyordu. Ne yapacağını oda bilmiyordu tek bildiği ve istediği seni korumaktı. O an elimden geldiğince sizi korumak için hiçbirinin gözünün yaşına bakmadan hepsini vurmaya başlamıştım arka kapıdan anneni ve seni yolladım ve geleceğim demiştim fakat gelemedim yaralanmıştım. Babam da yardımıma yetişmişti. Sonra annenin peşine o adamlar düştü kucağında sen vardın ne yapacağı bilmiyordu ve seni o yaşadığın yurdun kapısına koymuştu.

O günden sonra annenden hiçbir haber alamadım senin o yurtta güvende olacağını düşünüyordum ama yanılmışım sana yapılanları çok geç öğrendim. Anneni hala arıyorum gerekirse her kayanın altına bakarım yinede anneni bulurum."

Şok içinde kalmıştım ne yapacağımı ne söyliyeceğimi bilmiyorum bunlar gerçek mi? Beynim hala inanamıyor olan bitene bir yandan annemi öğrenmek hoşuma gitti ama bir yandan aşırı öfkeliyim bir yandan şok içinde diğer yandan sa tedirginim.

" Anlamıyorum bunca zamandır beni o yurtta olduğunu biliyordun ama hiç mi gelecek fırsat bulamadın? Bir de sen kötü mafya olan adamlar dan mısın?."

" Aslında doğruyu söylemek gerekirse o yurtta olduğunu bilmiyordum sanırım annen yakalanacağını bildiği için seni korumak için o yurdun önüne bıraktı. bir yandan karımı yani anneni arıyordum ki senin onda olduğunu sanıyordum fakat seni adamlarım sayesinde o yurtta bulduk. Bunu duyduğumda direk ablama seni evlatlık almasını söyledim. Ablam seni yetiştirdiğini bildiğim için , ondan hep nasıl olduğunu öğreniyordum ama karşına çıkacak ne cesaretim ne de yüzüm vardı çünkü korkuyordum ama bugün senin karşındayım. Mafya konusuna değinirsek de düşündüğün o kötü mafya adamlarından değilim, kayıp çocukları bulup ailelerine teslim ediyorum, eşlerini döven öldüren adamlara hak ettikleri cezayı çektiriyorum. Bu iyi niyetimiz sayesinde insanlar bizi seviyor çünkü düşünüldüğü gibi kötü adamlar değiliz." Dedi Orkut.

" Ben ne diyeceğimi bilemiyorum herşey çok ani oldu! Bir yanım inanmak istiyor bir yanım inanmamak ne yapacağım karşısında çok kararsızım ama şuan odaklanmak istediğim en önemli konu ise peki neden şimdi geldin de bunca zamandır gelmedin ?" Diye sordum.

" Çünkü yardımına ihtiyacım var doğa."

" Ne yardımı ben bir şey yapamam." Sert ve şaşkın surat ifademle söyledim ona bunu.

" Anneni bulmam da yardım etmelisin."

" Annem mi? Ben nasıl yapacağım hem sana hala güvenemiyorum."

" Biliyorum zaten sana zaman vereceğim."

" Benden nasıl bir yardım etmemi istiyorsun?"

Derin bir nefes verdi. " ajan olmanı istiyorum ve olman için seni ben eğiteceğim."

" Pardon da dediğin şeyi kulağın duyuyor mu daha yeni beni gördün ve direk bunları mı söylüyorsun? Kuklan olma niyetim asla yok Orkut bey."

" Doğa kuklam falan değilsin! Bunca zamandır seni ben hep kontrol ediyordum sadece sen beni görmüyordun ama annene ne olduğunu? Nerede? Şuan öğrenmem lazım ve bunun içinde sen lazımsın

Sana düşünmen için fırsat veriyorum 2 gün sonra tekrar geleceğim."

Orkut hiçbir ses etmeden evden çıkıp gitmişti.

Anlamıyorum veya beynim anlamak istemiyor ne yapacağım ne edeceğim ona güvenebilir miyim? Off off neden şimdi birden ortaya çıktın ki neden?

O sırada hiç beklemediğim bir olay gerçekleşti. Telefonuma bir mesaj gelmişti.

" Yunus'tan gelen bir bildiriminiz var."

Mesaja tıkladım.

Yunus: şey seni merak ettirdiğim için çok ama çok özür dilerim çok talihsiz bir şey yaşadım ve şuanda da gitmem gerekiyor ama akşam gelirim sana olan bitenleri anlatmak istiyorum.

"tamam olur dinlerim dikkat et kendine." Diyerek ona bir mesaj yolladım. Kafam allak bullaktı özür dilerim yunus ama şuan seni düşünecek doğru zamanda değilim.

Salondan çıktım annemle konuşmak için odaya girdim ama annem mutfakta değildi. Evin heryerini aradım ama yoktu. kafam çok karışıktı beynim duyduğum şeyler hakkında hala anlamsızlık getiriyordu ama içimdeki ses bunların herşeyin gerçek olduğunu hepsinin yaşandığını söylüyordu.

Yatağıma geçtim kulağıma kulaklığı takıp müzik dinliyordum kafamı rahatlamak içinse her ne kadar istememeye çalışsam da yunusu düşünmeden edemiyordum. Kalbim ve beynim şuan bir savaş veriyordu adeta , ani bir kararla herş

eyi düşünmeyi bıraktım ve sadece akışına bıraktım ilerde ne olacaksa olsun ben başa çıkacağım çünkü benim adım Doğa.