Bölüm şarkısı: Mavi Gri-İlaç Ol Yaralarıma

❅❅❅

"Cevap vermek isteyen?" Tarih hocasının sorduğu soru ile sınıf sessizliğe büründüğünde sonunda pes etmiş olacak ki kendisi anlatmaya başlamıştı.

Ben tek tek not alırken yanımdaki Miray uyuyordu. Çalan zil sesi ile tarih hocası 'Çok şükür' diyen bir yüz ifadesi ile sıraya doğru ilerledi.

Sormak için hazırda beklettiğim tarih test kitabımla ayaklanıp hocanın yanına ilerlerken hoca benim geldiğimi görmüş ve gülümsemişti.

"Sor bakalım." Ben daha bir şey demeden verdiği cevapla tebessüm ederek sorumun olduğu sayfayı açtım. "Bir türlü anlamadım hocam. Cevap niye c?"

Hoca soruya bakarken "Bakalım bir." diye iç çekmiş ve soruyla uğraşmaya başlamıştı. "Çok saçma olmuş bu soru." Kendi kendine mırıldanırken gülesim gelmişti.

Bende test çözerken soruya sinirlenenlerdendim ve yapamazsam o soru hatalıydı...

"Sanırım burada yılın sonlarından bahsetmiş ama bu detayı vermesi lazımdı. Biz nereden bilebiliriz?" Hocanın bana itafen dediği şey ile kafamı salladım.

"Bende öyle düşündüm hocam." Tarih hocası test kitabını bana doğru uzatırken "Soruda detay vermedikleri için cevabın tamamen yanlış sayılmaz. Aşırı zorlayıcı bir soru olmuş. Yks detay vermeden diğer önermelerden sonuç çıkarmak gerektiren bir soru sormaz." Hocanın cevabı ile test kitabını alıp "Teşekkürler hocam." diyip sırama doğru gittim.

Matematik testimi çıkarıp çözmeye başladığımda orijinal kalitesi sayesinde ne kadar çözebildim merak konusu. Matematiğim iyidir ama orijinalin üst seviye soruları cidden her yiğidin harcı değilmiş...

Bir sonraki ders matematik olduğu için yine hocaya sorabilecek olmanın rahatlığı vardı üstümde. Şalımı elim ile düzeltip soruya devam ederken açılan kapı ile gözlerim sınıfa giren matematikçi ile arkasından gelen öğrencilere kaymıştı.

Yine ne oluyor bu sınıfta?

"Matematik projesi alanlar hariç herkes otursun arkadaşlar." Oturma isteğimi görmezden gelmeye çalışarak -sadece çalışarak- herkesin oturmasını bekledim.

Herkes oturduktan sonra matematik hocası "Güzel. Matematik projesi olarak okullar arası matematik yarışmasına katılacağız. Bu yüzden iki dersimiz boyunca seçme yapmamız gerekiyor. Ayaktakiler benle gelsin, kalanlar sessizce test çözsün." Sınıftan gelen sevinç mırıltıları ile ayaktakilerin hocaya yaklaşması bir olmuştu.

Montumu çıkarıp Miray'ın üstüne örtmüş ve bende ilerlemiştim. Hoca bizi dışarı çıkartıp kütüphaneye götürdüğünde "Benim bir sınıf daha almam lazım. Siz tanışın o arada çocuklar. Geliyorum hemen." diyerek geri çıkmıştı.

Ortamdaki müzekker sayısı kız sayısından fazla olunca kitap bölmesine giderek sessizce gezmeye başladım.

Gözlerim geçen gün instagramda gördüğüm kitabı ararken yanıma gelen deveyle yarışır boyda olan çocuk ile istemsizce geri çekilmiştim. "Pardon, korkuttum galiba. Kürk mantolu madonna'ya bakınıyordum."

Yaptığı açıklama ile isminin Levent olduğunu bildiğim çocuğa kafamı sallayarak "Sorun yok." dedim. Hafif uzaklaştığımda o kitaplara bakınıyordu ben ise aradığım kitabın raf numarasına bakıyordum.

Aklıma gelen şey ile telefon uygulamasını açıp kitap ismini aradım. Okul kütüphane büyük diye böyle bir site ayarlamıştı.

S 24 yazısını görünce doğru bölümde olduğun için numarayı aramaya başladım.

20,21,22,23 ve 24! Buldum.

Kitabı gözlerim ararken tek tek kurcalamama rağmen bulamayışımın üzüntüsü üstümdeydi. Acaba yanlış mı baktım?

"Yardımcı olabilirim istersen. Kütüphaneyi biliyorum." Yandan gelen ses ile varlığını unuttuğum çocuğa "Hallediyorum ama site yanlış galiba." diyerek önüme döndüm. Nerede bu kitap?

"Halledelim o zaman. Hangi kitap?" Bana sorduğu soru ile ciddi olduğu için fazla gerilmemiştim. En azından kütüphanede bir sürü insan vardı, yani mahrem olacak bir şey yoktu.

"Hallederim ben." demem ile gülerek ellerini raflarda gezdirmiş ve "Halledemezsin diyen yok. Kütüphane görevlisiymişim gibi düşün sadece." demişti.

Bulamadığım için bir seferlik sorun etmeyeceğim. "Şems-i Tebrizi'nin Aşk-ı Âlâ kitabını arıyordum." Raflara bakarak dediğim şeyle birden "Bende." demişti. Kaşlarımı çattığımda "Yani bende sabah bakmıştım ama bulamadım. Alan kişinin yanına gittiğimde verebileceğini söylemişti. Akşam ondan alacaktım. İstersen sana getirebilirim, benim için acelesi yok."

Yaptığı açıklama ile kafamı anladım gibi sallamıştım. "Sen daha erken bakmışsın. Oku." Elindeki kitabı görebileceğim şekilde işaret ederek "Listem kabarık zaten. Sen okursun sonra bana verirsin. Teravih çıkışı verebilirim istersen?" dediğinde kabul etmiştim.

Çünkü o kitabı çok okumak istiyorum ve sen oku tartışmasına giremem.

"Olur. Allah razı olsun."

"Ecmain olsun."

Gülümseyip diğerlerine doğru ilerlediğimde kalbim anlamadığım bir şekilde hızlanmıştı. Kitap yüzünden olmasını umarak ilerlediğimde peşimden Levent de gelmişti.

Bizim okulda teravihe gelen ve dini kitaplar okuyan biri varmış. Buna cidden şaşırdım işte. Muhtemelen bu yüzden kalbim hızlanmıştı. Nefsimin abartmalarına kanacak değilim.

"Gençlerde geldiğine göre başlayalım. Şimdi öncelikle önünüze 20 soruluk bir matematik testi hazırlayıp bıraktım. Onları çözeceksiniz ve en iyi 6 kişiyi seçeceğiz. 3 yedek 3 de yarışan olarak. Yedek olarak bile gelseniz notunuz 100 olacak." Herkesin önündeki testi gördüğümde iki boş sandalyenin olduğu masada sahipsiz iki test görmüştüm. Tek sorunumuz sandalyeler yan yana.

Levent sandalyelerden birini karşıya taşıyıp karşıda oturduğunda testini uzanıp almıştı. Yaptığı sayesinde bende bir kızın yanında oturuyordum. Haremlik selamlığa dikkat mi etti, bana mı öyle geldi?

Bu aptal kalp bugün niye böyle? Tövbeestağfurullah.

"Başlayın hadi." Oturduğum sandalyede kendi testimi önüme çekerek çözmeye başladım. Ayt konuları vardı ve çerezdi. Orijinal çözüyorum ben bu sorular ne ki?

Logaritma sorusu aşırı eleyiciydi fakat, ufak bir şaşırtma yapmıştı hoca. Yks benzer soruydu. Eğer log a tabanında b üssü c üssünde d üssünü düzgün göremezsen sonuç gidiyordu. Olay tamamen üsslerdeydi yani. Benzer bir oyunu yks yapmıştı o yüzden aklımda kalmıştı.

Testi bitirdiğimde sürenin dolması ile hoca cevapları aldı. "Tamamdır arkadaşlar. Siz biraz kaynaşın bende o arada kontrol edeyim."

Nereden baksan 40 kişilik olan bu grupta sohbet etmek isteyeceğim son şeydi sanırım. Telefonumu açıp Kur'an okuyacakken gelen bildirim ile kaşlarımı çatarak telefona baktım.

0542****: İlaç ol yaralarıma

0542****: Ben rotası şaşırmış bir gemi

0542****: Gel güneş ol zifiri karanlığım

0542****: Pusulam sensin deniz fenerim

Kafamı telefondan kaldırıp masaya yönlendirdiğimde herkesin sohbet ettiğini görmüştüm. Levent hariç. Kapağını gördüğüm kitap ile kitap okuduğunu anlamıştım. Bir saniyeliğine gözleri bana çıkınca gözlerimi hemen telefonuma indirdim.

Hasna: Fazla rahat davranmıyor musun?

0542****: Hayır başka soru kevxjsbxjw

Hasna: Tövbeestağfurullah.

0542****: Tövbe çekişi bile mi güzel olur Ya Rabbim...

Hasna: Dövüşüm de çok güzeldir.

Hasna: Yakında çok yakından öğretirim :)

Levent'in gülmesi ile gözlerim tekrar onu bulmuştu. Yanındaki çocuk ona sırıtarak bir şey demişti. Yanlış değilsem Emre olması lazımdı. Bizim sınıftandı.

Gözlerim telefona tekrar indiğinde çevrimiçi olduğunu ama yazmadığını gördüm. Tam çok şükür diyecekken gördüğüm yazıyor ile sıkıntılı bir nefes verdim.

Bu çocuğun çok ciddi sorunları vardı. Beyninde.

0542****: Bekliyorum ezanım :)

Hasna: Seladır o.

0542****: Nç

0542****: Ezan

Hasna: Ölüye sela okunur :)

0542****: Yeni doğana ezan okunur :)

0542****: Hem ezan çağırmak da demek ya

0542****: Benim kalbim de seni çağırıyor

0542****: O yüzden sen benim ezanımsın

0542****: Kalbimin ezanı

Görüldü

Yutkunurken gözlerim okuduğum şeyden ayrılmıyordu. Benimle yeniden doğduğunu imâ etmişti. Kalbinin çağrısı olduğumu söylemişti. Kalbimin ezanı demişti.

Telefonu hızla kapatıp cebime attığımda aklım dağılsın diye masadakilere bakıyordum. Karşımda durup kitaba sırıtarak bakan Levent'i gördüğümde kaşlarımı çatarak masadakilere bakmaya devam ettim.

"Evet, sonuçlara baktım. Çoğunuz güzel yapmışsınız ama 100 alan 2 kişi var. Levent ve Hasna. Kesinlikle yarışanlardansınız. Geri kalanınızı cevaplarını inceleyerek seçeceğim. Hayırlı olsun çocuklar. Yarışma için birlikte hazırlanacağız."

❅❅❅

"Ve bazen hayattır sevmek.
Birini çok uzaktayken bile,
Yüreğinde taşıyabilmek."
Özdemir Asaf