Her genç kızın hayatını katil eden bir insan vardır benim hayatımın katili 14 sene önce ailemin katiliydi bazıları hayatı geç öğrenirken ben 8 yaşındayken öğrenmiştim ve bir ant içmiştim

14 sene önce

(CİNAYETTEN BİR KAÇ DAKKA ÖNCE)

Sevda-a-anne gitme ben ne yapacağım gitme lütfen ses bile çıkarmam

Serpil ile Suat küçük kızlarının yanına doğru gelerek

Serpil-küçük kuşum hadi kabustu uyan

Suat küçük kızının başını elleri ile severken kız aniden uyanarak

Sevda-A-anne sen gitmiştin,sen yoktun

Diyip dudaklarını büzerek bakıyordu 8 yaşındaki bir çocuk için en büyük korku belki dişcidir ama sevdanın en buyuk korkusu anne ve babasının gitmesiydi Suat kızını kucağına alarak başını omzuna koyarak

Suat-tatlı kızım benim kabus görmussun bak biz burdayız şuan ve hep burda olacağız

Serpil elinde su ile kızının yanına gelir

Serpil-yavrum al iç bakalım şu suyu için soğusun

Sevda suyu bir dikişte içti annesinin söylediği içi yanmıştı babası ile annesi kalkacağı zaman Sevda ikisini de elinden tutarak

Sevda-bugün burda kalsanız yani birlikte uyusak olmaz mı babacığım

Anne ve babası birbirine bakarak kızlarının yanına uzandılar Sevda belkide bir daha tadamıcagı güven duygusu orda tattı son kez son kez annesinin koşulsuz sevgisini babasının şartsız güvenini hissetti

Anne ve babası kızının uyuduğunu gördükten sonra salona doğru ilerlerken

Suat elini başına koyup dertli dertli yüzünü sıvalamaya başladı Serpil kocasının yanına gelip elini tutarak

Serpil-gözünü seviyim böyle yapma Suat bak bunlarıda atlatıcaz hep birlikte

Suatın gözleri kan canagına dönmüş bir şekilde karısına dönerken

Suat-nasıl sakin olayım Serpil başımızda KD örgütü var her an ölebilirim ve aynı şekilde bu bataklığa seni ve sevdayıda götürebilirim nasıl sakin olmamı bekliyorsun

Serpil göz yaşları içinde arkasını dönüp sevdanın odasına bakarak orda nefes aldığını düşünerek sakinleşmeye çalışıyordu Serpil tekrar kocasına dönerek elini tutarak

Serpil-gençlığimizde bir hata yaptık evet ama bu hata yanlış bir hata değildi Suat doğru bir hata yaptık biz düşünsene milyonlarca insanın hayatını biz kurtar-

Suat serpilir sözünü keserek araya girerek

Suat-ve milyonlarca insanın ölümünede sebep olduk Serpil ve yakında bunlardan biride biz olacağız...

(8 SENE ÖNCE KD ÖRGÜTÜ)

Suat-Serpil buldum deponun anahtarını artık buna bir son verme vakti gel buraya

Serpil kan ter içinde kalmış bir şekilde suatın yanına gelir ve deponun yoluna koyulurlar depodan gelen sesler ile Serpil ilkilir Suat serpilir rahatsız olduğunu görür görmez serpilir elini tutarak deponun olduğu yere gelince Suat serpilir elini bırakmadan kapıya kartı tuttu kapıyı açarak içeriden gelen haykırışlar daha da yoğunlaşır Serpil ve Suat seslerin geldi yöne doğru koşar adımlarla giderler binlerce kapının ardından odayı bulurlar ve bir çok insanların deney ve yasaklı maddenin olduğu görürler deney odasının içindeki bir kadın yardım çığlıklarıyla edasıyla

Kadın(kübra)-lütfen,lütfen yardım et çocuğumun kolu yaralı enfeksiyon kapacak yardım et lütfen

Diyerek gözlerinden yaşlar süzülür Serpil bu manzara karşısında kendini daha fazla tutamayarak gözlerini yaşlar içinde bıraktı

Serpil-suat hemen kapıyı aç çabuk yardım etmemiz lazım-

Suat serpilir sözünü keserek araya girdi

Suat-serpil onlarda olan şey bizede geçebilir ve bu bizi tehlikeye atar

Serpil hızla kafasını iki yana sallar ve suatın elinden diğer kartları alır ve kapıyı açmaya koyulur Serpil yardım isteyen kadını ve bir çok insanları orda o gün çıkarır ve aynı zamanda bir çok insanların ölümünüde görür Suat ve Serpil KD örgütünün çalışanlarından biriydi örgütte kalıp delirmeye tek insanlardandılar ve isyan edenlerdendiler bu zamana kadar isyan eden çoğu kişinin Sonu ölümdü onlarda bunun ne kadar ölüm kadar gerçek olduğunu biliyorlardılar

Suat-nasıl dışarı çıkarıcaz ben yardım edebildiğim kadar ettim ama geri kalanı doktorlarda ben daha fazlasını yapamam Serpil..

Serpil kafasını kaldırıp Suat bakarak

Serpil-arkada bir çıkış kapısı var ondan çıkacağız şuanda elimizi çabuk tutabildiğimiz kadar çabuk tutmalıyız

Suat ve yanındaki insanlar kafalarını tekrardan sallayarak çıkışa ilerlerken Serpil arkasına döner ve ne kadar kurtardığı insanlar varsa şuan bir çok ölü insanlarda vardı içinden geçirdi Serpil ne kadar da acımasızca öldürmüşler insanları

Serpil köşede can çekişen bir bebeği görüp yanına giderek kucağına alır bebeği ve kokusunu içine çeker

Serpil-senin annen baban nerde

Serpil göz yaşlarını bırakarak orda bebek ile ağlamaya başlamıştı sadece o bebekte değildi etrafında ölü ve ya yaralı çok bebek vardı o an anladığı şey elinde tutugu bebeği ve burda binlerce insanın umutsuz çocuklar olması onların kaderi ve laneti umutsuz çocuk olmalarıydı.Kucağında uyuyan minik kız çocuğuna baktı belki hepsi olmasa bir kişinin hayatını değiştirebileceğini düşündü minik kız ile birlikte ayağa kalktı kız sanki annesinin kokusu gibi kafasını kadının boynuna gömerek deliksiz uykuya daldı

Suat-Serpil hadi gelmeden it sürüleri çıkalım burdan

Serpil göz yaşlarını silerek suatın yanına koştu fakat arkadan yükselen tek bir ses vardı hoparlörden gelen ses"öğle yemek arası bitmiştir herkes işinin başına"....

Serpil ve Suat korkunun ile defa iliklerine kadar hissetmişlerdi ellerini çabuk tutucaklarını biliyorlardı ve öylede yapacaklardı Serpil kucağındaki bebeğe sarılmış bir şekilde koşar adımlarla çıkışa doğru koşuyordu arkasında ise Suat aynı hızda koşuyordu çıkışa geldiklerinde karşılarında tek bir kişi vardı KD örgütünün yöneticisi Karun Karadağ vardı Karun dilini damarına 3 defa vurarak

Karun-hiç böyle oldumu ama söyleseydiniz yardın ederdik demi Serpil hanım

Serpil ve Suat olayın şokundayken deney olan insanların çoktan çıktığının bilincindeyken biraz daha rahatlama fırsatı bulmaya çalışıyorlardı kendilerine Serpil dudaklarını aralayıp konuşacağı sıra Karun söze başladı

Karun-yani benim çalışanlarım bana ihanet edecek öylemi

İhanet kısmını vurgulayarak söylemişti

Karun-Peki burdan çıktıktan sonra ne yapmayı düşünüyordunuz bir kaç ekmek verip şu lanet insanları yolamayımı

Serpil ve Suat susmaya devam ederken etrafta ölüm sessizliği vardı tabi bu sessizliği bozan bir bebek sesiydi bebeğin çığlıkları serpilin kucağından geliyordu

Karun-ha bir de benim insanlarımı kaçırıyorsun öylemi Serpil!

Serpil olayın daha şokundayken arkasında durak kişi den ses gelmişti

Suat-sen kimisinde benim sevdiğime laf söylüyorsun it

Karunun yanındaki adamlar silahlarını bize doğrutmuşken Karun elini kırılan aşağı doğru indirerek bütün silahları geri yerine sokturdu

Karun-Asıl sen kimsinde benim işime karışacak yüzü buluyorsun Suat

Bebek sesi ağlamaktan daha çok çığlıklara döndü Karun daha fazla sese dayanamayarak elimdeki bebeğe baktı ve sadece gözünün değdiği yer bebeğin boynundaki doğum izi oldu karunun gözleri fal taşına dönerken bebeğin yüzünü daha fazla saklamaya çalıştı Serpil Karun ellerini Serpil uzatarak

Karun-serpil sen zeki bir kadınsın şimdi o bebeği bana ver onun yeri burası o burda güvende-

Serpil artık daha fazlasına dayanamayak

Serpil-NE ONUN YERİ NEDE BAŞKA İNSANLARIN YERİ BURASI DEĞİL KARUN BEY!

Karunun gözlerinde sadece korku vardı çünkü o bebek bütün deney insanları satabilecek kadar değerli bir kana sahipti Karun bu zamana kadar onun büyüyüp kanını deneyler için kullanmak istiyordu sadece büyümesini bekliyordu çünkü normal insanların kanı kırmızı iken onunki maviydi ve çoğu insandan ayıran özelliği ise boynundaki doğum lekesiydi

Karun-serpil o bebek bize lazım onu ver bak herkesi kurtardın onu bize ver o bebek BİZDE OLMALI ANLADINMI!

Karunun sonlara doğru sesi yüksek çıksada olayın ciddiyetini her ikiside iyi biliyordu Suat yanındaki kadının boşta kalan elini tutarak

Suat-Ne kadarda adi insanlarsınız siz hem bebeğe ne yapacaklarınızın söylüyorsunuz hemde bizde güvenli diyorsunuz adi pislikler şimdi size bir kere söylüyorum biz burdan çıkıyoruz herhangi bir istifa isterseniz Karun beyin masasına bakarsınız ayrıca.

Suat Karuna dahada yaklaşarak

Suat-bir daha peşimizden gelecek olursanız ilk seni sonra burayı eğer daha devam ederseniz gerekirse bebeği yakarım

Karun suatın ne kadar gözünün kara olduğunu bilerek sadece susmak ile yetindi Suat arkasına dönüp sevdiği kadının elini tutarak çıkışa doğru ilerlerken arkadan tek bir ses gelir

Karun-bu iş burda bitmedi Suat ben ölsem bile bu bebeği illa öldürecek birisi olacaksa buda KD örgütünden olucak bunu unutma Suat o bebek sizin ölüm eceliniz olucak ölüm...

(CİNAYETTEN BİR KAÇ DAKKA ÖNCE)

Suat elini serpilin eline koyarak onu dürter

Suat-serpil daldın gittin diyorum ki buraya gelirlerse ben o çocuğu kimseye yar etmem

Serpilin kafasında yankılanan tek ses vardı

O BEBEK SİZİN ÖLÜM ECELİNİZ OLUCAK ÖLÜM..

S

Serpil kendini toparlamaya çalışarak

Serpil-bilmiyorum Suat ben artık bilmiyorum..

Diyip ayağa kalkacakken Suat onu durdurarak

Suat-nereye yavrum

Serpil sadece susarak suatıda tutup sevdanın odasına yürür Serpil elini küçük kızın yanağına koyarak eğilir ve kokusunu içine çeker

Serpil-Suat bu kızın kaderini değiştirmek isterken biz acaba kötü bir şey mi yaptık-

Suat parmağını karısının dudaklarına koyarak

Suat-ne demek kötü bir şey yaptık biz sevdayı ondan almasaydık hatta sen kurtarmasaydın şuan ne durumda olurdu farkındamısın

Serpil kafasını ağır ağır sallarken küçük kızının kokusunu tekrar içine çekerek doğrulur Serpil göz yaşları artık dayanacak gücü bulamayacak kendini serbest bırakır

Serpil-ben ona hayat vadetmek istiyordum Suat umutsuz çocuklar lanetini bozmak istiyordum ama bu lanet hiç bir zaman gitmedi ben en çok o mutlu olsun istedim

Diyerek başını kocasının omzuna dayar Suat tam ona sarılıcakken kapıdan güçlü bir ses gelir evet gelmişlerdi buralarda yine tekrardan Sevda sese uyanarak annesi bakarak ne olduğunu anlamaya çalışır Serpil küçük kızını alarak hemen odasını gizli oyuncak bölmesine koyar

Serpil-sakın burdan çıkma güzelim biz birazdan geleceğiz ve yine tekrardan uyucagız birlikte

Suat kızını öperek geri çekilir

Suat-ve sakın ses çıkarma Sevda tamam mı

Sevda sadece kafasını sallamak ile yetindi

Serpil hemen kapağı kapatıp gizli yeri kapattı Suat ve Serpil kızlarının odasını kapatıp salona doğru yürürken

Evlerinin kapısının kırıldığını duyarlar ve o kişi ile göz göze geldiler Karun Karadağ yine o lanet olası gözlere bakmanın vicdanı ile yana Suat ve Serpil ecelin eşiğindeler

Suat-ne diye geldin Karun

Karundan kahkaha patladı

Karun-ne demek ne işim var o aldığınız lanet olası veled bana lazım sizi kırmadım ve şimdi benide kırmayın ki bende sizi üzmiyim demi

Bu sefer kahkaha serpilden gelmişti

Serpil-zaman hisli geçmiş karun ama sen hayla benim inadımı unutmuşsun doğrudur uzun zaman geçti lakin çocuk bize yok

Karun buna tabikide inanmıyacaktı Serpile doğru adımlar atarken Karun ellerini önünde birleştirdi

Karun-haklısın zaman hızlı geçiyor ama senin güvenini asla unutmam fakat ben yine emin olmak isterim bilirsin işimiz bu

Etrafı arayın çocuklar

Serpil ve Suat evlerinin 4 köşesine dağılmış adamları ve evi dağıtanları izlerken Suat serpilin elini dahada sıkı tutuyordu bunu fark eden Karun

Karun-sakın ol koçum senin karın s.kinde değil merak etme o küçük kız çocuğu benim umurumda

Mutfaktan çıkan 5 kişi kafalarını sallayarak 'burası temiz' komutu verdiler bu seferde yatak odasından çıkan adamlarda aynı şekilde cevap verdiler bu sefer sıra sevdanın odasındaydı 7 tane adam küçücük odayı talan etmişlerdi lakin bilmedikleri tek şey yıllardır bu olaya hazırlıklı olmalarıydı ölüm kadar bu anında geleceklerini biliyorlardı suatla Serpil

Serpil nefesini tutmuş bir şekilde içeriden gelen cevabı merakla bekliyordu sonunda birisi çıkıp konutu

Koruma-temiz Karun bey

Karun aldığını sonuçtan hiç hoşnut olduğunu belli etmeyen bir tavırla Serpille susarak doğru yaklaşmaya başladı her adımda bir söz çıkıyordu ağzından

Karun-O...kız...nerede...Suat

Suat kendinden emin bir tavırla

Suat-adamlarını duymadın mı Karun zaman senden çok şey almış mesela duyamamak bence bir giy baktır mazallah bir şey olur sana yoksa biz ne yaparız-

Karun sinirli bir şekilde suatın yakasından tutarak kendine doğru çekerek

Karum-sen benle taşşakmı geçiyorsun lan şerefsiz çocuk nerede dedim son kez soruyorum Suat o çocuk nerede

Bu sefer konuşmaya serpilir dahil oldu

Serpil-kocamı duydun Karun çocuk mocuk yok bizde şimdi git burdan bir daha destursuz girme evime

Karunun sinirden aklındaki damarlar belli olurken elini bu sefer pantolonunun arkasındaki silahı aldı

Karun-size son kez söylemiştim Beyhan ailesi ve size bir şey daha söylemiştim hatırlayacağınızı umuyorum

Etraftaki ölüm sessizliği ve yıllardır serpilin beyninden gitmeyen o sesi bütün çıplaklığıyla ile o gün bütün İstanbul duygu

Karun-bu çocuk sizin ölüm eceliniz olucak diye ama kim ki beni dinlesin demi

Bu sefer sesizlik ölümün ta kendisiydi duyulan tek ses ise kurşunun çıkan sesiydi

Karun orda Serpil ve suatı bıraktıktan sonra bir daha ne geldi nede sordu Karun gittikten sonra etraftaki sessizliği bozan kişi sevdaydı

Sevda-Anne baba hadi gelin uykum geldi birlikte uyuyalım lütfen

Sevda odasının kapısını açıp çıktığında gördüğü manzara onun eceli olmuştu annesinin beyaz üstü artık kan kırmızısıydı babasının güler yüzü ise sadece kana boyanmış bir yüzdü karşısındaki Sevda belki annesi kadar duygusal değildi ama babası kadarda güçlü bir karakter değildi o aslında hiç sevil yada Suat değildi o sadece umutsuz bir çocuktu

Sevda-size yeminim olsun ki size bunu yapanı bulup yeri göğü kan etmeyen de kara sevda değildir...

💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞

Şimdiden iyi okumalar bebitömm umarım beğenirsiniz ne kadar beyenilirse o kadar çabuk bölüm atmayı planlıyorum iyi varsınız ve seviliyorsunuz İYİ OKUMALA BEBİTÖMMM😽😽😽😽😽