Sabah kalktığımızda bizim için artık yeni bir başlangıç vardı. Yeni bir hayat vardı. Toparladığımı düşünüyordum ufak tefek aksaklıklarım olsada işimin başına geri dönmem gerekiyordu. Sabah Ömer askeriye giderken bende gelmek istediğimi söyledim. İlk başta kabul etmesede zorla kabul ettirmiştim. Üniformalarımı tekrar giydiğimde bütün acılarım dinmişti. Arabaya binip askeriyenin yoluna beraber giridiğimizde çoçuk gibi seviniyordum.

Ömer ilk olarak komutanla görüşeceğimizi söyledi. Arabayı park edip komutanın odasına doğru devam ettik. Kapının önüne geldiğimizde budan 3 ay önce görev aşkıyla yanıp tutuştuğum zamanlar aklıma gelmişti. Ömer kapıyı çaldı içeri girmemiz için izni istediğinde ikimiz birden girip sırayla tekmil verdik. Komutan beni görünce şaşırmıştı. Maskemizi indirdik kepmizi çıkardık.

''Gelin bakalım çoçuklar oturun , Eylül daha iyimisin ''.dediğinde yavaşça karşısındaki koltuklara geçmiştik.

''Sağolun komutanım daha iyi günlerim olmuştu ama iyiyim evet. ''

''Kendini yormasaydın biraz daha toparlasaydın ''

''Sorun yok komutanım zaten yeterince geri kaldım tüm bu durumlardan dolayı ''

Ömer yüzüme öyle bir baktı ki ayrı kalıcağımızdan emin gibiydi başıma yine birşey geleceğini bilir gibi hüzünlü ve acılı bakıyordum.

''Komutanım benim bir maruzatım var ''.

''Buyur Eylül dinliyorum ''.

''Komutanım benim buraya geliş amacım belli yapmak istediklerimde belli sizler hepiniz birden engel olmaya çalıştınız ,çekirge bir sıçrar , iki sıçrar , üçüncüde sizde biliyorsunuz . Ben çok istedim o dağlarda şehit olmayı intikam almayı tek bir göreve çıktım ondada durum malum sonrası kaza derken buralara kadar geldik.Ben kendime iyiyim desemde kendime gelip geri dönmem yine uzun sürücek . Eğer sizin içinde bir sakıncası yoksa ben bir süre kendimi tekrar hazır hissedene kadar burda askerlerin başında görev yapmak istiyorum ''

Dediğimde ikisininde gözündeki mutluluğu görebiliyordum. Kabul ediceklerini adım gibi biliyordum. Ömerin abisine verdiği sözden ötürü , emanetleri olduğumdan dolayı çok becerikli olmasalarda benim istediğim onların hoşuna gideceğini biliyordum.

''Tabi Eylül sen burada çalışarak kendini toparladıktan sonra tekrar konuşuruz ''.

''Sağolun komutanım , izninizle biz görevimize başlayalım ''

''Tabi , Ömer sen biraz daha kalabilirmisin ''.

Dediğinden sonra ben selam verip dışarıda Ömer'i beklemeye çıktım. Bu zamana kadar olanları düşünmek için uzun süredir ilk defa yalnız kalıyordum . Bahçede biraz yürüyüş yaparak bunu değerlendirecektim . Öme'e nereye gittiğimi bilgilendiren mesajı atıp aşağıya indim.

Ömer ;

''Evet abi , birşey yok ''demi.

''Sözünü tutucaksın demi Ömer ''

''Tutucam abi merak etme , ne zaman sözümden döndüğümü gördün ''

''Biliyorum oğlumda ben kendimi durduramıyorum. Neyse sen bitirmeden önce son bir görev var ondan sonra birlikte eğitim vermeye başlarsın ''.

Kafamı salladım gitmek istiyordum inmek istemmiyordum . Ama Eylülü bırakamazdım ben gidersem oda giderdi , Beraber gidersek aklım onda olucaktı bu sefer başarılı olamıcaktım . Bilemiyordum .

''Bir şartla ''dedim.

''Dinliyorum ''.

''Son göreve Eylülle gidicez''.

''Ya tekrar dönmek isterse oraya bu yaptığınla ''.

''İstemicek eminim ''.

''Peki öyle olsun , burada eğitim vermeye başladığınızda ikinizde eğitimlerinize devam ediceksiniz , herhangi bir durumda sizi gönderebilmek için yedekte güvencem olarak tututmak istiyorum. ''.dedi.

Başımla onaylayıp selam verip odasından çıktım. Eylülü kapıda göremeyince telefonumu çıkardım ondan gelen mesajı görünce bende gidebileceği yere doğru ilerledim. Gece timine gidiyordu .

Kaldığımız bölüme geldiğimde çoçuklarla oturduğunu gördüm . Bende yanlarına geçtim . Biraz Eylülün durumundan biraz geri dönmemizden biraz biz yokken yaptıklarından konuştuk. Sonra Eylülü kendi birliğine götürdük . Askerleri onu gördüğüne sevinmişti. Bugün onlarla sohbet ederek geçiriyordu. Bende uzaktan onu izliyordum. Korkuyordum tek kalmamıştı uzun süredir başına ne gelebilirdi bilemiyordum.

Akşam olmaya başlayınca yanına gittim . Gitmemeiz gerektiğini söylediğimde şaşırma nida sesleri gelmişti. Bana dönüp baktığında maskesi olsada sırttığını görebiliyordum.

''Aferin Gece komutanım ''.

''Ben ne yaptım Adsız seni bırakıcam işim gücüm var Ahmet komutan seni bana emanet etti biliyorsun ''dedim.,

Durumu toparlamak adına bazıları inanmıştı . Bazıları bu duruma inanıyor gibi yapmıştı. Onu alıp ordan arabaya geçtik.

''Seni eve bırakıyıp ben bir yere uğrayıp gelicem sonra yemeğe gideriz olurmu ''.

''Nereye gidiyorsun ''dedi .

''Biraz işim var merak etme beni , bir görevle ilgili hayatım bakıp gelicem ''.

''Tamam bakalım bende sen gelene kadar hazırlanıyıp çok bir kıyafetim yok , Bir ara eve gidip alalım olurmu ''.

''Olur hallederiz gitmek istemiyorsan burdan da alırız ''

''Yok yok gidelim''dedi.

Onu eve bıraktım . Ben hemen Gece timini aradım . Askeriyenin önünden onuları aldım.

''Komutanım bizi neden aldınız ''dedi Bulut.

''Göreve gidiyoruz bulut ''

''Silahsız göreve gidiyoruz ne görevi bu komutanım ''.

''Anlatıcam bir varalım ''dedi. Hepsi şaşkınlıkla beni izliyorlardı. Anıtkabire gelmiştik. Tüm heybetiyle tüm ihtişamıyla oraday duruyordu Atam. İlk önce sorumlu komutanı ve müdürünü bulup durumu anlattım . Ses ve gürültü yapmadan iki dakika bir süpriz yapıp gidicez dediğimde ilk başta kabul etmediler. Sonra kim olduğumu söylediğimde biraz kabul etmek durumunda kaldılar..

Çoçuklara durumu anlatıtğımda hepsi çok sevindiler. Hoca bana sarıldı. Bulut , Denizin kucağına atladı ne alakysa bağırdılar sevinçten hep bir ağızdan,

''Sessiz olacağız dedim siz ne yapıyorsunuz , şimdi anlatıyorum ona göre planı uygulayın ''.

''Bulut gidip Eylülü alıp geliyorsun , Deniz sende fotoğrafçı bul , Ben restaruantı ayarladım yüzük ayırttım Huysuz sen gidip onu ve çiçek al , Hoca sende ışıklandırma işine bak.1 saate burada buluşacağız ''dedim

Hepsi bir ağızdan emredersiniz komutanım dediler. Hemen planlıymış gibi hareket ettiler.. Bende üstüme giyeceğim kıyafetleri almaya gittim. Hepimiz Buluttan önce işleri halledip geri gelmiştik. Sadece Bulut'un Eylülü alması kalmıştı şimdi onları bekliyorduk.

Eylül;

Kapı çaldığında şaşırmıştım . Ömer gelse anahtarla girerdi yavaşça kapıya ilerledim. Kapıda Bulutu görünce şaşırdım.

''Bulut hoşgeldin ''.

''Hoşbulduk Adsız hazırsan seni almaya gönderdi beni komutan işi uzamış gideceğiniz yere bırakacağım seni ''Dedi.

Şaşırmıştım birazda korktum gideceğini düşündüm. İçerden çantamı alıp kapıya geri geldim .. Arabaya binmiştik. Bulut o kadar neşeli duruyorduki anlayamıyordum .

Anıtkabire geldiğimizde şaşırmıştım . Ne işimiz vardı burada .

''Bulut ne yapıcaz akşam akşam burda Ömer nerede hem ''

''Burada adsız merak etme buradan gidicekmişsiniz vakit kaybetmemek için beni gönderdi''.

Çok garip geliyordu. Aslanlı yolda yürürken anlamaya çalışıyordum . Ama anlayamıyordum. Gece timi yol boyunca aralıklarla dizilmişti. En sondada Ömer vardı. Elinde çiçekle beni bekliyordu. Onu öyle görünce mutlu olmuştum ama hala ne döndüğünü anlayamadığım için bakınıyordum. Ömerin yanına gelince ışıklar bize doğru döndü.O anda Atam ve biz vardık sahnede çok güzel gözüküyordu.Etrafa bakarken Ömer yanıma gelip elindeki çiçeği bana uzattı.Cebinden bir kutu çıkarıp dizinin üstüne çöktü. Ben onu öyle görünce anlamıştım. Gözlerimden süzülen yaşlara dur diyemiyordum.

''Buraya seni neden getirdiğimi merak ediyorsundur. Canını vatanı uğruna adamış bizi ağırlamaktan bu anın mutluluğunu bizimle paylaşabileceğini düşündüğüm tek kişinin yanına gelmek istedim. Çok şaşalı olmadı belki ama bize yakışanın bu olduğunu düşündüm. Adsızım seni vatanım kadar çok seviceğime emin olabilirisin. Benimle evlenirmisin ?''

Dediğinde boğazımdan bir hıçkırık duyuldu. Bir an durmuştum o kadar güzel o kadar eşşizdiki her şey kendime gelmem olanları idrak etmem biraz zaman alıyordu. .

''Seni vatanımı sevdiğim kadar çok seveceğim , Evettttttt''dediğimde Gece timi delirmişti bağırıyorlardı adeta zafer kazanmış gibilerdi. Ömer yerden kalkıp parmağıma yüzü taktığında kollarımı boynuna doladım . O kadar mutluydukki hepimiz gece timi gelip hepimiz tebrik etti. Bir sürü komik fotoğraf çekildikten sonra çoçukları askeriye gönderip Ömer'le yemeğe geçtik. Bugünün mutluğuğu içinde biten akşamımızda içimde ne kadar kaybetme korkusu daha ağır bassada onunla mutlu olmayı seçiyordum.

Vatanım oldun Gece .