Kendimi çok rahat hissettiğim için duygularımı bir tek o anlayabiliyordu. Bu yüzden içimde olanları onun yanında saklamıyordum . Aksine beni anlasın istiyordum . Birinin sizin duygularınızı anlaması kadar bu hayatta güzel birşey yoktu . Komutanın yanından çıkıp kaldığım yere yürümeye başladım.

Odam özel birliklerin eğitimi için ayrılan bir bölümdeydi. Bir süredir kimse gelmiyordu . O yüzden tek başıma kalıyordum .

Kaldığım yere doğru ilerlerken yoldan Ahmet'in bıraktığı eşyalarımı aldım. Vardığımda burada olmayı ne kadar özlediğimi farkettim. Hızlı eşyalarımı çıkarıp bir duş aldım. 4 gündür yıkanmıyordum sonuçta. Kamuflaj dışında öyle giyinmesini bilen biri değildim. Kot pantolonumu kazağım üstüme geçirip askerlik dışındada postal tercih ettiğim için postalllarımıda ayağıma çekip , duştan çıkınca yaptığım kahvemi ve sigaramı alıp kapının önündeki masaya oturdum. Maskesiz gezdiğim tek yer bir burası birde komutanın eviydi. Bu bölüme benden başka geçen olmazdı . Diğer her tarafta maske takmam zorunluydu. Tanınmam kimsenin beni bilmemesi gerekiyordu. Maskemi almadığımı farkedince kaldığım yere girip maskemi ve kafama bir bere almıştım. Soğuktu ve saçlarım ıslaktı. Şu hatta tek huy edinemediğim şey saçlarımı kurutmak olsa gerekti. Çok uzun ve kıvırcık olduğundan ifla olmaz bir asiliği vardı Bende hep duş alıdıktan sonra örüyordum. Maskemi takıp öyle çıkmıştım kahveyi bıraktım masada 4 gün kendime yaptığım baskılardan dolayı kafam çok bozuktu. O yüzden hiç birşey beni mutlu etmiyordu. Askeriyenin içinde yavaş yavaş yürümeye başladım. Kapıda bir hareketlilik vardı ama umrumda değildi . Yeni asker geliyordur diyip oraya doğru yürümeye devam ettim . Benim gibi maskeli bir kaç iri adam vardı . En az 1.90 boylarında , kaslı , sert bakışlı adamlardılar. Dikkatlice bakarak ilerledim yanlarından içlerinden bir tanesi beni öldürmek ister gibi bakıyordu. Yürürken durmama sebep olucak şekilde bir ses duydum.

"Hey maskeli sen kimsinde bana selam vermeden gidiyorsun"

İçimden buyrun cenaze namazına diye tekrarladım derin bir nefes aldım ayaklarımın üstünde ona bakıcak şekilde döndüm. Bir adım atıp yaklaştım. Eline biri silah versin beni öldürsün rahatlasın o ne bakıştır yiğidim diyesim geliyordu. Tam önünde durdum . Bir süre birbirimize baktık o arkamdan söylediği kelimeyi tekrarlamasını bekliyordum . Ama o tekrarlamıyordu. O kadar cesaretli olmadığını düşünmeme sebep oldu. Bende bu durumdan sıkıldığım için ve acelem olduğu için daha fazla uzatmadım.

"Adsız emredin komutanım " dedim

" Sana nasıl tekmil vereceklerini öğretmediler mi " dedi

" Öğrenmeniz gerek bilgiyi verdim gerisini öğrenmek istiyorsanız dosyama bakabilirsiniz komutanım " dedim.

Bu adam ukalamıydı banamı öyle geliyordu suratımda maske var sivilim rütbem belli değil bu kadar ters yapıcak cesareti nerden buluyordu . Düşüncelerden sıyrılıp tekrar suratına bakıp .

"İzninizle komutanım " dedim

Hiç birşey dememesi beni şaşırttı . Dicek fırsat vermememden olabilirdi. İzin isteyip izin vermeden arkamı döndüm. Hızlı adımlarla Ali komutanın evine doğru yola çıktım .